Nuovo Olimpo (2023)

Regie: Ferzan Özpetek | 113 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Luisa Ranieri, Greta Scarano, Loredana Cannata, Giancarlo Commare, Damiano Gavino, Aurora Giovinazzo, Alvise Rigo, Andrea Di Luigi, Federico Mancini, Nicol Angelozzi, Luca Finotti, Turi Moricca, Mariano Gallo, Giacomo Colavito

Op zoek naar een film over weemoed, romantiek en een onvoorwaardelijke liefde voor cinema? Een beetje kenner komt dan al snel terecht bij ‘Nuovo cinema Paradiso’, een Italiaanse klassieker uit de late jaren 80. Ben je op zoek bent naar zo’n soort film, maar dan met een roze tintje? Dan is ‘Nuovo Olimpo’ een fijn alternatief. Met een titel die net als die verre voorganger slaat op een oude bioscoop, en met een verhaal dat bol staat van nostalgie, liefde en cinema.

Behalve een plek waar filmklassiekers worden vertoond is bioscoop Nuovo Olimpo eind jaren 70 een ontmoetingsplaats voor gay mannen. Biseksueel filmstudent Enea is vaste klant in deze bios, waar hij een vriendschap ontwikkelt met caissière Titti. Op een dag ontmoet hij Pietro, een student medicijnen die op liefdesgebied wat minder uitgelaten dan Enea is. Maar de vonk slaat over en de jongens beleven een heftige liefde. Tot het lot ze uit elkaar haalt en ze hun eigen weg moeten vervolgen.

‘Nuovo Olimpo’ volgt de gescheiden levens van deze mannen. Beide krijgen nieuwe partners, beide volgen hun professionele ambities, beide gaan gebukt onder een knagend gemis. Maar waar Pietro zich losmaakt van zijn verleden, ontmoet Enea soms nog de oude Titti en koestert hij zijn vriendschap met studievriendin (con benefici) Alice.

Hoewel het hier gaat om een passie tussen twee mannen, mikt ‘Nuovo Olimpo’ op een breed publiek. De thematiek van een geknakte liefde kent wat dat betreft geen grenzen, evenmin als het terugkerende motief van schijn en werkelijkheid. Daarbij gaat ‘Nuovo Olimpo’ evenveel om gemiste kansen als om een spetterende verliefdheid. Bovendien hebben de mannen geen exclusief roze entourage, iets wat gay films soms wat meer niche maakt.

Dit alles in een aantrekkelijk vormgegeven film. We zien zowel de klassieke schoonheid van Rome als het chaotisch activisme van de jaren 70. We hebben intelligente, ontwikkelde personages, die ondanks hun passies kalm en evenwichtig in het leven staan. Bovendien zijn hun relaties met minnaars, vrienden en aanhang minder standaard dan je zou verwachten, en daarmee geloofwaardiger.

Niks te klagen dus? Toch wel. Het script kent iets te veel toevalligheden en de afdeling grime kreeg het net niet voor elkaar de 30+ jaren te overbruggen die de film beslaat. Afgezien daarvan is dit een aanrader voor iedere filmliefhebber met een warm kloppend hart. Roze of anderszins.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

VOD-release: 1 november 2023 (Netflix)