O Céu de Suely – Suely in the Sky (2006)
Regie: Karim Ainouz | 90 minuten | drama | Acteurs: Hermila Guedes, Maria Menezes, Zezita Manos, João Miguel, Georgina Castro, Claudio Jaborandy, Marcelia Cartaxo, Flavio Bauraqui, Matheus Vieira, Gerkson Carlos
‘O Céu de Suely’ is nu eens een Braziliaanse film waarin niet het stadsleven van bijvoorbeeld São Paulo of Rio de Janeiro centraal staat. Daarover zijn al vele, vaak maatschappelijk geëngageerde films gemaakt, met ‘Cidade de Deus’ natuurlijk als hoogtepunt.
In ‘O Céu de Suely’ komt de hoofdpersoon, Hermila, juist terug uit de grote stad om weer te gaan leven on haar geboortedorp. Over het waarom krijgen we niets te horen. Misschien is het stadsleven te duur. Hoe dan ook, ze keert terug bij grootmoeder en tante, die het eigenlijk al niet konden verkroppen dat Hermila ooit was vertrokken. Haar vriend volgt later, zo denkt ze. Maar daarin blijkt ze zich te vergissen.
Daarmee wordt ‘O Céu de Suely’ een film waarin vrouwen de boventoon voeren: sterke, zelfbewuste vrouwen in moeilijke en armoedige omstandigheden. Grootmoeder is een trotse vrouw en heeft die genen overgedragen op de extraverte Hermila, die onafhankelijkheid hoog in het vaandel heeft staan. Ze wil niet, net als vriendin Georgina, in de prostitutie werken, maar zal toch meer geld nodig hebben dan ze verdient met het verkopen van loten. Uiteindelijk komt ze tijdens een feestje op het lumineuze idee om zichzelf tot de te verloten prijs te maken: iedereen die een lot koopt, maakt kans op een ‘nacht in het paradijs’.
Dit originele idee wordt helaas teleurstellend uitgewerkt in ‘O Céu de Suely’. Er wordt niet echt overtuigend duidelijk gemaakt waarom ze tot zo’n wanhoopsdaad komt. Het is duidelijk dat Hermila het niet breed heeft, zoals iedereen in het dorp, maar er lijken nog genoeg alternatieven open te staan. De zorg voor haar kind kan ze met een gerust hart overlaten aan grootmoeder en tante, en dus kan ze elke ‘gewone’ baan zoeken. Bovendien is er al een oude jeugdliefde, João, die nog altijd serieus verliefd is op Hermila. Ook hij zal haar ongetwijfeld meer te bieden hebben dan de eerste de beste lotwinnaar.
Dat Hermila haar eigen pad kiest, zal te maken hebben met haar eigenwijze behoefte aan zelfstandigheid. Maar het blijft nogal gissen hiernaar. Dat ze zo eigenwijs is, maakt de film wel duidelijk, maar hoe ze daarom komt tot de keuzes die ze maakt, blijft onduidelijk. Het personage Hermila blijft teveel op afstand: we zien haar lachen met vrienden, feestvieren, ruzie maken met grootmoeder, verliefd zijn op João. Kortom, Hermila lijkt een doodgewone jonge vrouw, die geen reden lijkt te hebben voor zo’n wanhoopsdaad. Het gevolg is dat je eerder irritatie dan sympathie voelt voor Hermila. Waarom zou je jezelf zo onnodig in de nesten werken?
Het is jammer dat ‘O Céu de Suely’ op dit toch wel essentiële punt tekortschiet, want op zich is het een goed en mooi gemaakte film: goed geacteerd, mooi geschoten, maar door het gebrek aan spanning en emotionele diepgang blijft het uiteindelijk een vlakke film die maar geen gevoelige snaar wil raken.
Daniël Brandsema