Oeps! Kids overboord – Ooops! The Adventure Continues (2020)

Regie: Toby Genkel, Sean McCormack | 87 minuten | animatie, avontuur | Nederlandse stemmencast: Frank Lammers, Vivienne van den Assem, Juvat Westendorp, Floris Göbel

De Duitser Toby Genkel en de Ierse Luxemburger Sean McCormack timmeren zowel solo als gezamenlijk aan de weg in de animatiefilmwereld. Met elkaar maakten ze in 2015 de tekenfilm ‘Oops, Noah is Gone’, een film die onder meerdere titels verscheen, waaronder de wat generieke Nederlandse naam ‘Beestenboot’. Het aloude bijbelse verhaal van de Ark van Noach gold als inspiratiebron van die film: welke dieren mochten wel mee op de ark en welke moesten achterblijven, in afwachting van de naderende zondvloed? Met het tweede deel, ‘Oops, The Adventure Continues’ (2022), in ons land uitgebracht onder de titel ‘Oeps! Kids overboord’, borduren Genkel en McCormack vrolijk verder op het bijbelse thema. Via zijn logboek deelt Finny mede dat de beestenboel al 147 dagen op de ark ronddobbert over de oceaan. De carnivoren en herbivoren hebben onderling een soort staakt-het-vuren beklonken en zolang er voldoende voedsel aan boord is gaat dat goed. Maar na bijna 150 dagen op zee komt raakt de voedselvoorraad zo langzamerhand uitgeput. Finny’s vader Dave, die de kombuis runt, probeert het onvermijdelijke zo lang mogelijk te verbloemen door de dieren een soort halfbakken prutje voor te schotelen dat niemand lust, maar Leonard de leeuw – de leider van het hele spul – ruikt onraad. De kwetsbare vrede tussen de dieren aan boord kan elk moment omslaan, zeker als je weet wat honger met een dier kan doen.

Intussen proberen Finny en zijn vriendinnetje Leah zich zo goed mogelijk te vermaken op de ark. Zij zijn overigens het levende bewijs dat een vleeseter en een planteneter uitstekend met elkaar overweg kunnen, dat zagen we al in het eerste deel. Finny is een nester, een fictief dier met een pluizige vacht, een slurfje, een platte staart en korte pootjes die een blauw, stinkend gas uitblaast als hij bang is. Verrassend genoeg kan hij zwemmen als de beste. Leah is een Grymp, een katachtige verschijning. Lichtvoetig en wendbaar. En gek op vlees. Als ze besluiten rond te hangen in de opslagruimte voor voedsel aan boord van het schip, loopt een en ander compleet in het honderd. Het laatst overgebleven eten belandt door hun toedoen overboord, waardoor niet alleen zij zelf maar ook hun ouders in de penarie komen. Maar het drama wordt voor de twee jonkies extra groot als ze zelf ook van boord raken. Op een geïmproviseerd vlot weten ze zichzelf toch in veiligheid te brengen, maar noodweer gooit roet in het eten. Zo raken ze elkaar ook nog kwijt. Terwijl Leah aanspoelt op een onbewoond eiland, het eerste land dat ze in maanden ziet, ontdekt Finny een verborgen onderwaterwereld waar hij op een dierenkolonie stuit waarvan hij het bestaan nooit had kunnen vermoeden. Vinden de twee vriendjes elkaar weer terug? En wat gebeurt er met de ark, waar Finny’s vader en Leahs moeder aan boord zijn?

Waar de eerste film een flinterdun plotje had dat nodeloos uitgesmeerd werd, lijkt ‘Oeps! Kids overboord’ iets meer body te hebben. De fragiele vrede die er op de boot heerst tussen de vleeseters en de planteneters is een aardig uitgangspunt en biedt interessante mogelijkheden, die hier jammer genoeg niet ten volle benut worden. Maar van een animatiefilm die zich vooral richt op kijkers van zes tot tien jaar hoef je dat ook niet te verwachten. Voor hen draait het om avontuur, spanning, grappige momenten en aansprekende personages. Vooral op het gebied van avontuur en humor krijgen ze precies waar ze op hoopten. Ook al zijn de verhaallijnen voorspelbaar en weinig origineel, toch is het een verbetering ten opzichte van de eerste film. Dat heeft mede te maken met de compleet nieuwe wereld die verscholen zit onder de grond, waar de (digitale) tekenaars zich flink mee hebben mogen uitleven. De boodschap is clichématig, maar dat stoort niet. De slapstick zal vooral de kinderen aanspreken; volwassenen zullen meeleven met de tragische duif die uitverkoren is om erop uit te trekken om land te zoeken, maar de nodige pech onderweg tegenkomt. Zijn lijden vormt een soort running gag, die te vergelijken is met de tragiek rond het personage Scrat uit de ‘Ice Age’-films.

De animaties zijn van een redelijk niveau, zeker de landschappen en details van vachten en verendekken zijn mooi gedaan. De figuren zelf spreken minder tot de verbeelding; we zijn al een hoge standaard gewend wat digitale animatie betreft, met dank aan Disney, Pixar, DreamWorks, Illumination en andere studio’s. De budgetten van kleine Europese studio’s zijn simpelweg niet toereikend om datzelfde niveau te halen. De Nederlandse stemmen zijn niet dezelfde als die van de eerste film, maar met onder anderen Frank Lammers, Juvat Westendorp en Viviënne van den Assem klinken de stemmen zeker niet verkeerd. Met de beperkte mogelijkheden die ze hebben, zetten Genkel en McCormack een degelijke animatiefilm neer die vooral de jonge doelgroep zal vermaken.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 14 december 2022
DVD-release: 29 maart 2023
VOD-release: 13 april 2023