Oily Maniac – You gui zi (1976)

Regie: Meng Hwa-Ho | 84 minuten | actie, horror | Acteurs: Ping Chen, Alan Chui Chung Sang, Hsia Hsu, Pei Chi Huang, Feng Ku, Man Wa Lam, Chiu Lee, Danny Lee, Li-Li Li, Hui- Ling Liu, Terry Liu, Chen Tien Loong, Fat Tsui, Lam Tung, Wang Wai, Chiang Wang, Han Chen Wang, Frankie Wei, Hap Wong, Shi- Kwan Yeng, Chien Yu, Cheung- Yan Yuen, Corey Yuen, Woo-Ping Yuen    

‘Oily Maniac’ is een af en toe ietwat vreemd aandoende mengelmoes van horror, Kungfu en actie. Het verhaal stelt op zich niet zo veel voor en vertoont vooral veel gelijkenissen met de superheldenverhalen uit de Verenigde Staten. Hoofdrolspeler Sheng Yung is een kreupele advocaat die niet gelukkig met zichzelf is en zich zowel op persoonlijk als professioneel vlak niet serieus genomen voelt. Als hij vervolgens lijdzaam moet toezien hoe zijn oom onterecht de doodstraf krijgt, geeft zijn oom Yeng voor zijn executie een eeuwenoude geheime formule. De spreuk blijkt te werken en elke keer als Yeng met olie in aanraking komt, verandert hij in een oliemonster met bovenmenselijke krachten. Yeng gebruikt zijn nieuwe krachten om de misdaad te bestrijden en een eind te maken aan de onrechtvaardigheid die hij overal om zich heen waarneemt. Zo rekent hij af met zijn malafide baas, die niet vies is van het afpersen van mensen of het aannemen van smeergeld omwille van zijn eigen persoonlijke gewin, en bindt Yeng de strijd aan met de mannen die achter de veroordeling van zijn oom zaten. Volgens de makers is de belangrijkste boodschap van de film het feit dat het recht uiteindelijk altijd zegeviert, een moralistische boodschap die typerend is voor het genre van de superheldenfilm. Een alledaags persoon, of in dit geval zelfs iemand met ernstige lichamelijke gebreken, neemt een andere gedaante aan en is zo in staat om de misdadigers die in staat zijn om door de mazen van het juridische net te glippen toch hun terechte straf te geven.

‘Oily Maniac’ is in alle opzichten en typische B-film die overduidelijk met slechts een beperkt budget gemaakt is. Alle elementen die over het algemeen kenmerkend zijn voor zulke films zijn ook in deze film te ontwaren. Een flinterdun verhaaltje, middelmatig acteerwerk, oppervlakkige en stereotiepe karakters en goedkope en weinig realistisch ogende special effects, het zijn allemaal zaken die zonder meer ook van toepassing zijn op ‘Oily Maniac’. Alleen de vechtscènes zien er, geheel volgens goed Aziatisch gebruik, bij vlagen wel goed verzorgd uit. Het muziekje dat steeds komt voordat de ‘Oily Maniac’ opduikt, doet overigens wel erg veel denken aan de beroemde tune uit Jaws die een aanval van de grote witte haai inluidt.

‘Oily Maniac’ is een film die duidelijk de nodige tekortkomingen heeft en maar net aan het predikaat pulp weet te ontsnappen. En toch blijft deze productie ondanks al haar gebreken een leuke cultfilm. Wellicht dat het toch de charme van de superheldenthematiek is, het verhaal van de sympathieke underdog die tegen alle logica in een eind maakt aan de onrechtvaardigheid in de wereld, dat aanspreekt. Ook fans van films als Godzilla (de Japanse versies) of Swamp Thing zullen deze productie wel weten te waarderen, evenals fans van vreemde undergroundfilms die samengevat kunnen worden onder de noemer lichte horror. Kijkers die op zoek zijn naar een typische blockbuster of een serieuze film met veel diepgang zullen aan deze rolprent waarschijnlijk minder plezier beleven.

Frank Heinen