Okedoeibedankt (2022)

Recensie Okedoeibedankt CinemagazineRegie: Nicole van Kilsdonk | 90 minuten | familie | Acteurs: Douae Zine El Abidine, Mae van de Loo, Cas Wolters, Casper Wubbolts, Cherif Zaouali

Het was enigszins verrassend dat de film ‘CODA’ er begin 2022 met de Oscar voor Beste Film vandoor ging. In deze remake van de Franse film ‘La famille Bélier’ uit 2014 draait om een meisje dat als enige van haar familie kan horen. Zowel haar vader en moeder als haar oudere broer zijn doof; ze communiceren hoofdzakelijk via gebarentaal. Marlee Matlin, de dove actrice die in de jaren tachtig de hoge heren van de Academy al had ingepakt met haar rol in ‘Children of a Lesser God’, werd vlot gecast, maar de producers weigerden aanvankelijk om nog meer dove acteurs te casten. Pas toen Matlin ging protesteren en dreigde er de brui aan te geven, gingen de producenten overstag en werden twee dove acteurs, Troy Kotsur en Daniel Durant, aan boord gehaald. Dat droeg zeker bij aan de geloofwaardigheid van de film.

Wellicht zag Nicole van Kilsdonk ‘CODA’ en bevestigde dat voor haar nog maar eens dat ze dove acteurs moest casten voor haar Telefilm ‘Okedoeibedankt’ (2022). “Voor ons stond buiten kijf dat de twee meiden in de film ook echt doof of slechthorend moesten zijn,” vertelt ze in een interview naar aanleiding van de film. “De casting was zeer intensief, maar ook geweldig. Het was zo’n openbaring om met meiden te werken die hier zelden een kans toe krijgen. Uiteindelijk was het heel duidelijk dat Mae en Douae de hoofdrollen moesten spelen. Allebei zijn ze onervaren in acteren, maar ze leerden heel snel en begrepen heel goed wat film is.”

De Telefilms van 2022 zijn stuk voor stuk spannende kinderfilms, geschikt voor de doelgroep van zes tot en met twaalf jaar, waarbij het ook voor een ouder publiek leuk is om mee te kijken. In ‘Okedoeibedankt’ draait het om de verlegen twaalfjarige Jamie (Mae van de Loo), die naar het doveninternaat verhuist om aan haar nieuwe school te beginnen. Ze ziet er tegenop om nieuwe vrienden te maken; door haar onzekerheid vindt ze het moeilijk om haar plekje te vinden in haar nieuwe klas. Dan krijgt haar eveneens dove oma, die in Parijs woont en met wie ze een hechte band heeft, een ongeluk en belandt in het ziekenhuis. Haar ouders springen zonder nadenken in de auto, zonder aan Jamie te vragen of ze mee wil. Maar dan is daar Jamies stoere klasgenootje Imane (Douae Zine El Abidine), die haar op het idee brengt om samen stiekem naar Parijs te gaan om oma op te zoeken. Gewoon, met de trein. Het is een wild plan dat al snel een avontuurlijke wending krijgt als de treinkaartjes zoekraken. Maar opgeven is geen optie, vindt Imane, die Jamie een rebelse kant in zichzelf laat ontdekken waarvan ze niet wist dat ze het in zich had.

De roadtrip die de twee jonge meisjes ondernemen zit vol obstakels en ontmoetingen die ze niet snel zullen vergeten. Geloofwaardig zijn die ontmoetingen overigens niet echt (een gestoorde clown opvoeren in een film als dit gaat echt te ver), maar dat maakt ‘Okedoeibedankt’ grotendeels goed met de charmante manier waarop Van Kilsdonk de kijker meetrekt in de belevingswereld van twee dove/slechthorende meisjes. Want we merken al gauw dat je tegen talloze obstakels aanloopt (niet per se letterlijk) als je niet kunt vertrouwen op je gehoor. Neem alleen al de communicatie in een trein, die wordt alleen omgeroepen. Als je doof bent, krijg je die informatie niet mee. De film laat je dat als kijker tot op zekere hoogte zelf ervaren. De communicatie in ‘Okedoeibedankt’ is dan ook voor een groot deel in gebarentaal en alle gesproken tekst en geluiden die te horen zijn worden door ondertitels begeleid. Een groot deel van de crew van de film leerde gebarentaal om met de dove hoofdrolspelers te kunnen communiceren; het zit er dik in dat mede daardoor de jonge actrices Van de Loo en Zine El Abidine zich zo op hun gemak voelen en daardoor zo naturel spelen.

Dat Nicole van Kilsdonk een jeugdfilm kan regisseren, heeft ze eerder al bewezen met onder meer ‘Patatje oorlog’ (2011) en ‘Toen mijn vader een struik werd’ (2016). In de Telefilm ‘Okedoeibedankt’ laat ze de kijker op effectieve wijze meebeleven hoe het voelt om als dove of slechthorende tiener door het leven te moeten gaan, in een wereld die geen rekening houdt met hun beperking. Dat opent de kijker de ogen. Dat de avonturen zelf soms een beetje vergezocht zijn, nemen we dan maar voor lief.

Patricia Smagge

Waardering: 3