Once in Trubchevsk – Odnazhdy v Trubchevske (2019)

Recensie Once in Trubchevsk CinemagazineRegie: Larisa Sadilova | 90 minuten | drama | Acteurs: Kristii Schneider, Egor Barinov, Yuri Kiselev, Mariya Semyonova, Valentina Kozova, Viktor Bogatkin, Aleksandra Bobkovskaya

Trubchevsk is een onopvallend dorpje ten zuidwesten van Moskou, zo’n 500 kilometer van de Russische hoofdstad. Er is geen enkele aantoonbare reden om hier een filmverhaal af te laten spelen, en dat is zowel de kracht als de zwakte van ‘Once in Trubchevsk’. Dit eenvoudige, kleine drama had zich in talloze, net zo anonieme plaatsjes af kunnen spelen.

Egor is vrachtwagenchauffeur en getrouwd met Tamara. Ze hebben samen een puberzoon, die de tijd doorbrengt met gamen en rondhangen met zijn vrienden. Vlak naast Egor en Tamara wonen Yura, zijn moeder, zijn vrouw Anna en dochtertje. De banen liggen niet voor het oprapen in Trubchevsk, dus dat Anna regelmatig naar de grote stad vertrekt om daar haar creatieve breisels te verkopen, is pure noodzaak.

Wat Yura en Tamara echter niet weten, is dat de bus die Anna neemt, haar niet veel verder brengt dan de dorpsgrens. Yura brengt haar trouw naar de bushalte, drukt zijn vrouw op het hart hem vooral te bellen, maar de busrit duurt maar even en Anna stapt al weer uit. Langs de rand van de weg wacht ze tot Egor en zijn vrachtwagen voor haar stoppen. Één keer in hartje winter laat hij haar onverhoopt een uur staan. Het is een domper op de romantiek.

Dat het duo met deze gang van zaken best risico’s mee neemt, lijkt ze niet te deren. Ze zijn tot nu toe nog niet gesnapt en stelen zo regelmatig een paar nachten samen. Onderwijl blijft Egor Anna beloven de waarheid aan Tamara te vertellen, zodat de weg voor hun toekomst samen open ligt.

‘Once in Trubchevsk’ wijkt in deze relatie niet veel af van andere drama’s over vreemdgaan. Misschien is het cliché, maar wellicht is het gewoon een afspiegeling van de werkelijkheid: dat de man in zulke gevallen altijd te laf is om de knoop door te hakken en zijn minnares voor blijft houden dat het goedkomt. Overigens wordt het niet echt duidelijk waaróm de twee vreemdgaan. Je wordt bij aanvang van de film hier al mee geconfronteerd, dus je krijgt niet mee dat het huwelijk met respectievelijk Tamara en Yura voor Egor en Anna niet goed zou zijn. Sterker nog: de relatie tussen Egor en Anna lijkt af en toe op een huwelijk, waar na jaren de sleur in is gekomen. Slechts in een onverwachte dansscène krijg je iets mee van de aantrekkingskracht die er tussen Egor en Anna is.

‘Once in Trubchevsk’ is aardig geacteerd en mooi in beeld gebracht, maar het verhaal sleurt je niet mee. Daarvoor blijven de personages te oppervlakkig en is de setting te inwisselbaar. Door wat wel het oudste castlid op de rol moet zijn wordt nog een boeiende monoloog geleverd, over hoe zij opgroeide in het bescheiden huisje waar Anna later in de film haar intrek neemt. Haar verhaal over hoe haar moeder en zussen het hoofd boven water moesten houden tijdens de Tweede Wereldoorlog verdient bijna een eigen film.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 8 juli 2021