One from the Heart (1981)

Regie: Francis Ford Coppola | 107 minuten | drama, musical | Acteurs: Frederic Forrest, Teri Garr, Raul Julia, Nastassja Kinski, Lainie Kazan, Harry Dean Stanton, Allen Garfield, Jeff Hamlin, Italia Coppola, Carmine Coppola, Edward Blackoff, James Dean, Rebecca De Mornay, Javier Grajeda, Cynthia Kania, Monica Scattini

Stel, je hebt zojuist in een tijdspanne van zeven jaar vier van de meest iconische films afgeleverd (‘The Godfather’ (1972), ‘The Godfather Part II’ (1974), ‘The Conversation’ (1974) en ‘Apocalypse Now’ (1979)). Wat zou dan de volgende film zijn waar je energie in gaat steken? Er zullen maar weinig mensen hun geld hebben durven zetten op het antwoord: Een clichématig liefdesverhaal dat tevens een musical is. Francis Ford Coppola dacht daar anders over. In 1982 kwam hij met de film ‘One from the Heart’. Een draai van honderdtachtig graden in vergelijking met de films die zijn doorbraak in Hollywood hebben bewerkstelligd.

Frannie (Teri Garr) en Hank (Frederic Forrest) vieren het vijfjarig jubileum van hun eens zo glanzende relatie, die met de tijd doffer is geworden. De cadeaus die ze voor elkaar hebben gekocht, zeggen alles over de uiteenlopende verlangens van Frannie en Hank. Frannie heeft twee tickets naar Bora Bora gekocht, terwijl Hank een deel van het huis waarin ze wonen heeft overgenomen. Frannie wil graag nog van het leven genieten; ze verlangt naar avontuur en vrijheid. Hank heeft behoefte aan stabiliteit en veiligheid. Het leidt tot een breekpunt in hun relatie. Frannie en Hank gaan beiden op zoek naar een interessantere partner.

Frannie loopt Ray (Raúl Juliá) tegen het lijf, een charismatische en avontuurlijke man, de vrije geest waar Frannie naar op zoek was. Ray biedt Frannie de opwinding en escapisme waar ze naar verlangt. Hank ontmoet Leila (Nastassja Kinski). Leila biedt dan wel niet de stabiliteit en veiligheid die Hank verlangt, maar ze is een tijdelijke afleiding die Hank zijn emoties en frustraties laat ontvluchten.

‘One from the Heart’ is in alle opzichten flamboyant, theatraal en overdreven dramatisch. Daar schaamt de film zich geenszins voor, met haar felgekleurde sets, neonverlichting en droomachtige shots. Hoewel “flamboyant, theatraal en overdreven dramatisch” voor velen een negatieve connotatie zullen hebben, is dat in dit geval allerminst het geval. Coppola heeft een keuze gemaakt voor deze stijl en hij gaat er 100% voor. De film werkt alleen omdat Coppola zich volledig overgeeft aan deze kitscherige en bijna absurd overdreven manier van vertellen. Er is geen poging om de emoties subtiel of realistisch over te brengen; in plaats daarvan worden ze in volle intensiteit en visuele flair gepresenteerd, wat de film een unieke charme en energie geeft.

De soundtrack van ‘One from the Heart’ is gecomponeerd door Tom Waits en gezongen door Crystal Gayle. De muziek speelt een essentiële rol in het tot leven brengen van de dromerige en emotionele sfeer van de film. Waits en Crystal hebben een soundtrack gecreëerd die met een mix van jazzy deuntjes, melancholische tonen en speelse popmelodieën perfect past bij de film. Het voelt bijna alsof de muziek zelf deel uitmaakt van de set.

Over sets gesproken, Coppola realiseert deze sterk gestileerde en kunstzinnige look door ‘One from the Heart’ volledig te filmen op sets van de Zoetrope Studio. Zelfs de shots van het vliegveld van Las Vegas zijn volledig geschoten op gebouwde sets; compleet met een gangpad en een vliegtuig (gebouwd van de neussectie van een neergestort vliegtuig). De sets van de Las Vegas Strip en skyline, het vliegveld, de clubs zijn een visueel feestje. De sets zijn ondergedompeld in een zee van neonverlichting en de film is overgoten met een sausje van originele jazz pop. De film is wat dat betreft een esthetisch audiovisueel meesterwerk. Je waant je als kijker bijna een theaterbezoeker.

De acteerprestaties van Garr, Forrest, Juliá en Kinski leiden allerminst af van vorenstaande, maar ze blijven zeker niet hangen. De chemie tussen Garr en Juliá, en Forrest en Kinski is voldoende om de relaties geloofwaardig te doen overkomen, maar bij tijd en wijlen worden ze weggeblazen door het geweld van de overige elementen van de film. Ook het script laat hier en daar wat te wensen over. Je krijgt het gevoel dat Coppola daar niet de focus heeft gehad tijdens het maken van ‘One from the Heart’. Deze misstappen worden echter veelal verbloemd door voornoemde esthetische keuzes.

Coppola’s keuze voor flamboyantie, theatraliteit en overdreven dramatiek maakt de film een waar feest om te aanschouwen. Het visuele spektakel in de film is net zo verblindend als de lichten van de Las Vegas Strip. ‘One from the Heart’ is een visueel en muzikaal avontuur dat je meeneemt naar een hypersurrealistische versie van Las Vegas, waarin alles groter, kleurrijker en dramatischer is dan in de werkelijkheid. Het is een gedurfde en onmiskenbare afwijzing van subtiele filmkunst, maar juist in deze overdaad ligt de charme. Of je nu van de stijl houdt of niet, de film heeft zijn eigen unieke plek in de filmgeschiedenis verdiend, een plek waar de kijker, voor even, kan genieten van pure visuele en muzikale extravagantie.

Jelco Leijs

Waardering: 4

Bioscooprelease: 9 juni 1983
VOD-release: 20 mei 2024 (MUBI)