One Last Thing (2005)
Regie: Alex Steyermark | 93 minuten | drama, komedie | Acteurs: Michael Angarano, Cynthia Nixon, Sunny Mabrey, Matt Bush, Gideon Glick, Gina Gershon, Wyclef Jean, Gia Carides, Johnny Messner, Richie Rich, Lucas Caleb Rooney, Dana Eskelson, George Seminara, Amanda Goodman, Brian Stokes Mitchell, Alysia Reiner, Matt Fischel, Mark Sarian, Paula Rhodes, Mitchell Green, Warren Kole, Ivan Martin, Caprice Benedetti, J. Derek Peith, Elliott Brooks, Coati Mundi, Aria Pullman, Amy Leonard, Anthony Desio, Al Roffe, Anthony Patellis, Michael Rispoli, Geoffrey Cantor, Mario D’Leon, Maxime Alvarez de Toledo, William Rice, Shawnna Thibodeau, Marcel Puissant, Richard Marshall, David Luhr, Trevor Rains, Robert Bizik, Jessica Bohl, Geneva Carr, Ethan Hawke, Christy Bella Joiner, Heather Rose, Sonny Vellozzi
Alex Steyermark is vooral bekend van zijn werk als musicus. Zo coördineerde hij de soundtracks voor talloze films, waaronder ‘Do the Right Thing’ (1989), ‘Malcolm X’ (1992), ‘The Ice Storm’ (1997) en ‘Pieces of April’ (2003). Voordien had hij zijn geluk al beproefd als assistent-editor. Maar zoals bij velen kroop ook bij Steyermark het bloed waar het niet gaan kon en hij waagde zijn kansen als regisseur. In 2003 verscheen zijn debuut ‘Prey for Rock & Roll’, een muzikaal drama over een all-girl rockband die in de jaren tachtig tracht voet aan de grond te krijgen in de clubscene van Los Angeles. De film kreeg wisselende kritieken maar dat weerhield Steyermark er niet van het twee jaar later opnieuw te proberen met ‘One Last Thing’ (2005). Ditmaal richt hij zijn pijlen op een terminaal zieke jongen die vastberaden is zijn laatste wens – een weekend doorbrengen met zijn ‘natte droom’, fotomodel Nikki Sinclaire – na te streven.
De vijftienjarige Dylan Jameison (Michael Angarano), die al dusdanig in de greep is van een hersentumor dat hij nog slechts enkele weken te leven heeft, is door de hulporganisatie United Wish Givers uitverkoren. Ze willen zijn liefste wens in vervulling laten gaan. Aanvankelijk zegt hij graag met zijn favoriete American Footbalspeler (Johnny Messner) een weekendje te willen vissen, omdat hij dat ook altijd deed met zijn vader (Ethan Hawke, uncredited) voordat die enkele jaren geleden overleed. Na wat dollen met zijn vriendjes (Matt Bush en Gideon Glick) besluit hij echter, met alle camera’s op hem gericht, te wensen wat hij écht wil – en met hem menig ander tienerjochie: een weekendje alleen doorbrengen met supermodel Nikki Sinclaire (Sunny Mabrey). Iedereen, inclusief zijn moeder Karen (Cynthia Nixon), is in shock. Er wordt een ontmoeting geregeld bij Dylan thuis, waar de arrogante, getroebleerde Nikki eigenlijk helemaal niet op zit te wachten. Ze moet echter wel meewerken om haar carrière te redden. Met haar gedrag op en buiten de catwalk heeft ze zichzelf namelijk onmogelijk gemaakt. Maar met simpel handje schudden en samen op de foto is Dylan nog niet tevreden. Samen met zijn maten en met wat financiële hulp uit onverwachte hoek besluit de zichtbaar verzwakte jongen om Nikki op te zoeken in New York. Tot grote onrust van z’n moeder…
‘One Last Thing’ is een film die zich niet gemakkelijk in een hoekje laat stoppen. Er zijn komische scènes, voornamelijk verzorgd door Dylans onnozele sidekicks Slap en Ricky, maar de belangrijkste verhaallijn is natuurlijk vooral tragisch. Steyermark en zijn scenarioschrijver Barry Stringfellow (bekend van de tienerserie ‘Sweet Valley High’) vonden het bovendien nodig om allerlei losse eindjes in hun verhaal te stoppen. De spirituele kant van Dylan wordt aangestipt, de relatie met zijn vader passeert kort de revue en er lijkt zich iets van een romance te ontwikkelen tussen Karen en footballer Jason O’Malley. Niets van dit alles wordt echter bevredigend uitgewerkt. Ook van Nikki krijgen we te zien dat ze worstelt met het verleden en zich regelmatig verliest in alcohol en drugs, maar ook hier geldt dat het slechts flarden zijn; eindjes die we zelf maar aan elkaar moeten knopen maar waar we net niet voldoende informatie te krijgen. Het script van Stringfellow is dan ook het grootste probleem van deze verder verrassend vermakelijke film. Nu neemt men teveel hooi op de vork. Wat overblijft is een allegaartje aan goede bedoelingen die stuk voor stuk jammerlijk stranden voor ze zich goed en wel gepresenteerd hebben aan de kijker.
Gelukkig maakt het acteerwerk een hoop goed. Vooral hoofdrolspeler Michael Angarano (‘Dear Wendy’, 2005) is indrukwekkend als de jonge Dylan die erg volwassen met zijn ziekte weet om te gaan. Hoe vaak worden terminaal zieken – en zeker terminaal zieke kinderen – afgeschilderd als zielige, meelijwekkende types? Angarano moet daar niets van hebben en zet Dylan neer als een gewone tiener, met alle ondeugende fratsen en puberale grillen die daarbij komen kijken. Als personage is hij dan ook bijzonder treffend. Dat er een hele hoop onwaarschijnlijkheden en toevalligheden om hem heen gebeuren, daar kan hij ook niets aan doen. Cynthia Nixon (Miranda uit ‘Sex and the City’) is op zichzelf wat flets als moeder Karen. Zodra ze echter het scherm deelt met Angarano gebeurt er iets boeiends. Samen weten ze de juiste snaar te raken. De overige personages zijn vrij stereotype. Dat geldt vooral voor het getroebleerde model Nikki en Dylans puberige vriendjes Ricky en Slap. De ster uit Steyermarks vorige film, Gina Gershon, is kort te zien als Nikki’s manager en verder zijn er (te) korte rollen voor Ethan Hawke, rapper Wyclef Jean en Brian Stokes Mitchell. Op het productionele vlak doet ‘One Last Thing’ wat gewoontjes aan. Degelijk is het allemaal wel, maar men heeft weinig zijn best gedaan hier visueel iets bijzonders van te maken.
Hoewel ‘One Last Thing’ een vermakelijke kijkervaring oplevert, rammelt deze prent aan alle kanten. Vooral het script laat behoorlijk te wensen over. Het verhaal hangt van de toevalligheden aan elkaar en de vele zijplotjes die niet naar behoren worden uitgewerkt hadden beter kunnen worden weggelaten. Het is vooral dankzij de getalenteerde hoofdrolspeler Michael Angarano dat deze film toch zeer gemakkelijk – en bij vlagen zelfs prettig – wegkijkt. Van hem gaan we vast nog veel horen.
Patricia Smagge