One Man and His Shoes (2020)
Regie: Yemi Bamiro | 83 minuten | documentaire, sport
Als er een top tien gemaakt zou worden van iconische schoenen, zou de Air Jordan sneaker daar zeker een plaats in hebben (naast bijvoorbeeld Dr. Martens, Christian Louboutin pumps en Converse All Stars). Nike, dat pas sinds 1980 een beursnotering had, introduceerde in 1985 de Air Jordan-basketbalschoen en door de gelukkige samenloop van timing, lef en de glansrijke carrière van Michael Jordan werd de sneaker een ongelooflijk succes. ‘One Man and His Shoes’ is een documentaire van Yemi Bamiro, waarin hij met behulp van de gebruikelijke talking heads, archiefmateriaal en geanimeerde beelden terugblikt naar die roerige beginjaren.
We zien beelden van een piepjonge Michael Jordan als hij net zijn loopbaan begint bij de Chicago Bulls. Marketingmedewerkers, journalisten en Jordans voormalige agent komen (al dan niet kort) aan het woord om de geschiedenis te duiden. Het is duidelijk: het miljardenbedrijf nam een grote gok door de schoen aan de basketbalster te verbinden, maar heeft daar geen seconde spijt van hoeven te hebben. De Air Jordans worden een hit, ondanks de hoge verkoopprijs. Deze schoenen moest je hebben. Dat werd nog versterkt toen de NBA de schoen verbood.
Spike Lee regisseerde een aantal commercials waarin hij zelf de rol hervatte van Mars Blackmon uit ‘She’s Gotta Have It’ en deze reclames bleken een schot in de roos. Het succes van de Air Jordans kwam ook voort uit de schaarste: Nike beperkte heel slim de oplage, zodat de prijzen voor net uitgebrachte sneakers op de zwarte markt (en later eBay) diverse keren over de kop gingen. Het resulteerde in verzamelwoede en Bamiro laat een aantal verzamelaars aan het woord, waarbij de collectie van Mark Bostic de meeste indruk maakt.
Er is ook een keerzijde en het siert Bamiro dat hij hier aandacht aan schenkt, hoewel de film daardoor een beetje uit balans raakt. De Air Jordans zijn zo gewild, dat ervoor gemoord wordt. De eerste keer dat iemand het leven liet omdat zijn moordenaar zijn sneakers wilde was in 1989. Maar ook nu nog vinden mensen de dood vanwege de schoenen. De film gaat lang in op de moord op Joshua Woods in 2012. Zijn moeder, Dazie Williams, lijkt de schuld wel in de schoenen van Nike te schuiven (no pun intended).
De geschiedenis van de Air Jordans is er zo een met ups en downs en ‘One Man and His Shoes’ vliegt er in een razend tempo doorheen. Groot gemis is de naamgever van de schoenen zelf; we zien Michael Jordan alleen in archiefopnamen. Ook Nike zelf komt niet aan het woord (volgens de disclaimer werd er niet op het verzoek mee te werken aan deze film gereageerd). Voor doorgewinterde sneakerfans is ‘One Man and His Shoes’ waarschijnlijk gesneden koek, maar de film biedt een aardig, zij het niet al te diepgaand, inzicht in sportmarketing en culturele geschiedenis.
Monica Meijer
Waardering: 3
Bioscooprelease: 27 augustus 2020