Onze jongens (2016)

Recensie Onze jongens CinemagazineRegie: Johan Nijenhuis | 112 minuten | komedie | Acteurs: Jim Bakkum, Martijn Fischer, Juvat Westendorp, Tarikh Janssen, Eldrick Gijsbertha, Sanne Vogel, Barbara Sloesen, Matheu Hinzen, Ilse Warringa

De Nederlandse ‘Magic Mike’, tenminste, dat is waarschijnlijk ieders eerste gedachte bij het lezen van de synopsis van ‘Onze jongens’. De film gaat ten slotte over bouwvakkers die als mannelijke strippers gaan werken. Maar daar houdt de vergelijking ook mee op. ‘Onze jongens’ is een lichtvoetige film, kleurig en fleurig met natuurlijk ook een hele lading sexappeal. Er zitten momenten van humor in en je zou haast kunnen zeggen dat het een familiefilm is, vanwege de verhaallijn van Jorrit en zijn zoontje Gijs, al zijn de strip-scènes daar net iets te expliciet voor.

In ‘Onze jongens’ volgen we Jorrit (Jim Bakkum), die vijf jaar geleden zijn (nu ex-) vrouw en zoontje van drie heeft achtergelaten en nu weer is teruggekomen. Hij is namelijk van het boorplatform waar hij werkte afgestuurd. Hij probeert het goed te maken met zijn zoon Gijs (knap gespeeld door Matheu Hinzen) en zijn oude werk als bouwvakker bij het klusbedrijf Onze jongens weer op te pakken. Bas (Martijn Fischer) is Jorrits beste vriend en baas van het bouwbedrijf. Wat Jorrit niet door heeft, is dat de wereld in vijf jaar aardig is veranderd. Bouwvakkers fluiten geen vrouwen meer na en ook zijn pick-up lines zijn niet echt meer geschikt voor de Nederlandse vrouwen anno 2016. Vrouwen mogen niet meer geobjectiveerd worden, maar mannen daarentegen juist wel. Dit wordt mooi getoond in een vroege scène in de film waar Jorrit aan het werk is in het zicht van een heel aantal vrouwen op kantoor. De camera neemt de plek in van de vele op zijn lichaam gerichte vrouwenogen en toont uitgebreide close-ups van Bakkums biceps, buikspieren en gezicht (wanneer hij een flesje water over zich leeggiet als in een reclamespot). De duidelijke boodschap van ‘Onze jongens’ is dat in 2016 de vrouwen in controle zijn en Johan Nijenhuis speelt daarmee goed op zijn publiek in.

De meest succesvolle Nederlandse regisseur met tien Gouden films (100.000 bezoekers), waarvan er vijf ook de Platina status hebben behaald (400.000 bezoekers) weet immers heel goed wat zijn kijkers willen. Met kaskrakers als ‘Rokjesdag’ en ‘Verliefd op Ibiza’ heeft Nijenhuis bewezen dat hij films kan maken die in de smaak vallen bij een groot, voornamelijk vrouwelijk, publiek. Hij zet deze trend door met ‘Onze jongens’. ‘Onze Jongens’ is een film met veel aantrekkelijke mannen die net zo goed voor de kijkers in de bioscopen strippen als voor het publiek in de film zelf. Maar dit wordt gecombineerd met humor, bijvoorbeeld wanneer Bas de jongens eens laat zien hoe ze echt moeten strippen, waarbij hij Jorrit zo’n beetje een lapdance geeft. Een beetje ongemakkelijk, maar wel erg grappig. Wat meer diepgang brengt de verhaallijn van Jorrit en Gijs, wanneer Jorrit moet beslissen of hij zich eindelijk gaat gedragen als een goede vader, of toch maar weer weg loopt voor zijn verantwoordelijkheden. Natuurlijk zit er ook een romantische verhaallijn in ‘Onze Jongens’, met Katja (Barbara Sloesen) als zelfstandige, sterke vrouw die alleen op haar eigen voorwaarden een relatie begint met Jorrit.

‘Onze jongens’ mag dan wel een film over aantrekkelijke mannen zijn, de heren zijn zeker niet perfect. En daar ligt de succesformule van deze film: het is niet één groot fantasiebeeld, maar het laat ook de realiteit zien van een afwezige vader en de bedrieglijke aantrekkingskracht van geld en vrouwen die voor het oprapen liggen. Het is een sexy en tegelijkertijd hartverwarmende film, hoe raar die combinatie ook lijkt. Johan Nijenhuis heeft met ‘Onze jongens’ een Hollywood-waardige film gemaakt. Het is duidelijk dat hij weet wat hij van zijn acteurs kan verwachten en dat benut hij ten volle. De bijna twee uur durende film, met een aantal mooi uitgewerkte verhaallijnen, lijkt een stuk korter (‘time flies when you’re having fun’) en is zeker een plezier om naar te kijken. Al denken mannen daar misschien anders over.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 29 december 2016
DVD- en blu-ray-release: 26 april 2017