Open Up to Me – Kerron sinulle kaiken (2013)

Regie: Simo Halinen | 95 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Leea Klemola, Peter Franzén, Ria Kataja, Emmi Nivala, Alex Anton, Johannes Anttila, Celso de la Molina, Rasoul Dehgan, Seppo Halttunen, Maria Heiskanen, Joel Hirvonen, Pirkko Hämäläinen, Vilma Kantanen, Sanni-Mari Kanto, Juhani Laitala, Laura Malmivaara

Waarom voor een enkel risico kiezen wanneer je er ook voor twee kunt gaan? Dat zal de Finse regisseur Simo Halinen hebben gedacht toen hij het scenario voor ‘Open Up to Me’ schreef. De film gaat over transgender Maarit die per abuis door een overspannen man wordt aangezien voor een psychotherapeute. Omdat de transgender haar ‘patiënt’ wel leuk vindt, houdt ze contact met hem en er lijkt zelfs iets moois op te bloeien.

Met een film over een transgender loop je altijd het risico van een freakshow. Halinen heeft dit slim ondervangen door te kiezen voor een actrice in plaats van een acteur. Een actrice met een stem als een truckchauffeur, dat wel, maar zonder de typerende hoge jukbeenderen van de trans. Je weet dus wel dat Maarit (voorheen Mauritz) een trans is maar je ziet het niet echt.

Ook met het tweede risico – een verhaal tot een goed einde brengen dat begint met een namaaktherapeute – weet Halinen raad. De waarheid komt al snel boven tafel, maar wel op een moment dat Maarit en haar patiënt Sami al een stevige band hebben. Ze delen niet alleen een verborgen eenzaamheid maar ook een liefde voor voetbal. Sterker nog, Maarit kon ooit een aardig balletje trappen.

Al even geslaagd als de hoofdlijn zijn de zijlijntjes. Die zijlijntjes, over de dochter van Maarit, de echtgenote van Sami en over de seksueel verwarde scholier Teo, zijn boeiend en sluiten ook nog aan bij de belangrijkste boodschap van de film. Die gaat over identiteit en het accepteren van het vreemde. Het vreemde in jezelf en het vreemde in de ander.

Met een paar aardige acteurs, een onderhoudend verhaal en wat sfeervolle beelden van winters Finland, is ‘Open Up to Me’ prima door te komen. Wat uiteindelijk nog het meest beklijft is de alledaagsheid van het drama. Dat verwacht je dan weer niet van een verhaal over een trans die zich voordoet als therapeute. Kortom: risico’s omzeild, film geslaagd.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 26 maart 2015