Opium: Diary of a Madwoman – Ópium: Egy elmebeteg nö naplója (2007)
Regie: János Szász | 109 minuten | drama | Acteurs: Ullrich Thomsen, Kirsti Stubø, Zsolt László, Enikö Börcsök, Gyöngyvér Bognár, Roland Rába, Bori Blaskó, Kitty Fejes, Kata Fekete, Ákos Horváth, Csaba Horvath, Éva Juhász, László Kassai, Martina Kovács, Miklós Mádl, Erika Molnár, Dóra Rozsnyai, Juli Sándor, Géza Szöllõsi, Zoltán Szõlõsi, Roland Tzafetás, Teréz Vass
De film ‘Opium: Diary of a Madwoman’ valt maar met één woord te omschrijven: schokkend. Deze film is helemaal niet leuk om te zien. Sommige scènes zijn ook letterlijk niet om aan te zien. Maar als je toch besluit om de film tot het einde toe te bekijken zul je daar geen spijt van krijgen. Want schokkend of niet, er zitten zeker goede dingen in deze niet zo alledaagse film.
Het beste wat ‘Opium: Diary of a Madwoman’ te bieden heeft is het talent van de Hongaarse actrice Kirsti Stubø. Zij speelt haar rol als de psychiatrische patiënt Gizella heel erg goed. Er zijn niet veel actrices die een prestatie kunnen neerzetten van dit niveau. Het leven van Gizella bestaat uit schreeuwen, krassen, over het bed kronkelen, agressief zijn en veel, heel veel schrijven in haar dagboeken, op de muur en op alles wat ze maar kan vinden. Het enige wat zij wil is dat haar hersenen eruit worden gehaald omdat ze denkt bezeten te zijn van het kwaad. Dan komt er een nieuwe dokter werken in de psychiatrische inrichting waar Gizella zit. De aan morfine verslaafde dokter Brenner raakt in de ban van Gizella en wil haar proberen te helpen. Maar ondertussen heeft hij ook een dubbele agenda. Hij is hier vooral komen werken omdat hij hoopt hier genoeg morfine te kunnen krijgen om aan zijn behoefte te voldoen. Tevens hoopt hij hier inspiratie op te doen zodat hij weer kan schrijven, zijn grote passie. De laatste tijd heeft hij last van een writer’s block en deze nieuwe omgeving zou hem moeten helpen hier weer vanaf te komen. Inspiratie vindt hij hier zeker en wel in de vorm van Gizella. Haar obsessie voor schrijven intrigeert Brenner en er ontstaat een bijzondere band tussen de twee.
Cineast János Szász is er in geslaagd de schokkende scènes heftig maar boeiend over te brengen op het witte doek. De vrouwen in deze gesloten inrichting worden behandeld als beesten. Ze worden vastgebonden en opgehangen als ze te agressief worden. Ze liggen opgesloten in hun eigen bed met een kooi er om heen waarin beweging nauwelijks mogelijk is. En omdat de dokters willen experimenteren en willen kijken hoe de hersenen van de patiënten werken wordt er een gruwelijke behandeling bij ze uitgevoerd. Met ogen open liggen de vrouwen vastgebonden op een tafel, de artst slaat een soort spijker in het oog om zo bij de hersenen te komen. Zeker niet prettig om dit te zien maar wel noodzakelijk om duidelijk te maken dat het leven voor deze vrouwen echt tot een hel gemaakt wordt. Het is ook geen wonder dat de patiënten daardoor dingen gaan doen om en uitweg te zoeken zoals het eten van scheermesjes.
Na het zien van deze film heb je even de tijd nodig om weer tot jezelf te komen want leuk en ontspannen deze film kijken zit er niet in. ‘Opium: Diary of a Madwoman’ is een goede film maar laat wel een bittere nasmaak achter en is niet geschikt voor mensen die overgevoelig zijn of een zwakke maag hebben.
Eveliene Sanders