Oranges and Lemons (1923)

Regie: George Jeske | 12 minuten | komedie, korte film | Acteurs: Stan Laurel, Katherine Grant, Eddie Baker, George Rowe, Sammy Brooks, Mark Jones, ‘Tonnage’ Martin Wolfkeil, James Finlayson

Is er een carrière voor zwaarlijvige acteurs? Jazeker! Oliver Hardy is natuurlijk een prachtige voorbeeld, maar in diens kielzog timmerden ook andere stevige filmacteurs aan de weg. Natuurlijk nooit als leading man, maar als brute kracht, slechterik of onnozel hulpje. Martin Wolfskeil was zo iemand die ondanks zijn imposante postuur toch enige tijd zijn brood wist te verdienen met films. Het feit dat de beste man ‘Tonnage’ als bijnaam had, zegt genoeg over de kilootjes teveel die hij met zich moest meetorsen. Aan de zijde van sterren als Charley Chase en Stan Laurel schitterde hij met name in de jaren twintig op het witte doek, vaak als de bad guy. Met Laurel had hij het jaren later opnieuw aan de stok. Van 1939 tot 1940 was Wolfskeil namelijk Stans lijfwacht. Dat deze samenwerkingsovereenkomst maar kort duurde, was te wijten aan het feit dat Wolfskeil zijn werkgever betichtte van wanbetaling en hem voor de rechter sleepte. Laurel zat jaren later nog met dit akkefietje in zijn maag, want toen Wolfskeil in 1962 overleed, liet hij het niet na een grapje te maken over diens zwaarlijvigheid.

Laurel en Wolfskeil zijn samen te zien in ‘Oranges and Lemons’, een korte ‘stomme’ film uit 1923 die zich in zijn geheel afspeelt op een boomgaard. Stan plukt sinaasappels, maar ligt binnen de kortste keren met zijn baas in de clinch. Ook zijn collega’s jaagt hij tegen zichzelf in het harnas. Of het nou door zijn onhandige gedrag komt of niet, zelfs wanneer hij een ander probeert te helpen, loopt het in het honderd. Om zijn belagers te slim af te zijn, vlucht hij het pakhuis in waar de vruchten verzameld en ingepakt worden. Na een gezellig onderonsje met de dames die daar het fruit inpakken, vlucht hij naar het magazijn waar hij geen andere mogelijkheid ziet dan de machines te gebruiken om voor eens en voor altijd met zijn achtervolgers af te rekenen.

Een verhaal is in ‘Oranges and Lemons’ ver te zoeken. In feite is dit filmpje niets meer dan een aaneenschakeling van komische situaties, met Stan Laurel als middelpunt. Echt karakter heeft zijn personage dan ook niet. Misschien is dat in een filmpje als dit niet eens nodig, maar het scheelt wel als we een beetje kunnen meeleven met de centrale figuur. Wat dit filmpje mist aan plot, heeft het genoeg aan actie en snelheid. Stan rent, springt, duikelt, deelt een klap uit en rent weer door. Dat zorgt soms voor een glimlach of een grinnik, maar lang niet alle grappen pakken zo uit. Van een film is weinig sprake, maar als aaneenschakeling van slapstickgrappen biedt ‘Oranges and Lemons’ nog best wat vermaak. Maar we zien Stan Laurel toch echt veel liever aan de zijde van Oliver Hardy!

Patricia Smagge

‘Oranges and Lemons’ verschijnt in mei 2013 op DVD (6 DVD-box ‘Laurel & Hardy: De Collectie’).