Oude Liefde (2017)

Regie: Nicole van Kilsdonk | 99 minuten | drama | Acteurs: Beppie Melissen, Gene Bervoets, Hadewych Minis, Halina Reijn, Eva van der Gucht, Wim Opbrouck, Leo Alkemade, Ali Ben Horsting, Carly Wijs, Aus Greidanus, Claudia Kanne, Marijn Flameling, Sevil Aydin, Ewout Flameling, Margje Wittermans

Mooi menselijk drama, dat soort films maakt Nicole van Kilsdonk het liefst. Films waarin ontroering en vermaak hand in hand gaan met elkaar. Een film zoals ‘Toen mijn vader een struik werd’ (2016) bijvoorbeeld, waarin ze op een toegankelijke manier duidelijk maakt hoe het moet zijn als je als kind huis en haard achter moet laten omdat je op de vlucht bent voor oorlogsgeweld. De film deed het uitstekend op diverse buitenlandse (jeugdfilm)festivals en leverde Van Kilsdonk aardig wat prijzen op. In haar film ‘Oude liefde’ (2017) richt ze zich meer op volwassenen in plaats van kinderen. Het bekende spreekwoord luidt ‘Oude liefde roest niet’, en dat is precies het uitgangspunt van deze tragikomedie. De hoofdrollen zijn voor de Vlaamse acteur Gene Bervoets, onder meer bekend van ‘De zaak Alzheimer’ (2003), ‘De laatste dagen van Emma Blank’ (2009) en ‘De verbouwing’ (2012), en Beppie Melissen, een actrice die voornamelijk bijrollen speelt in allerhande (komische) series en films – zo is ze onder meer te zien als de moeder én de tante van Martin Morero in ‘Gooische Vrouwen’ – maar die ook prima uit de voeten blijkt te kunnen met zwaardere thema’s.

‘Oude liefde’ valt meteen maar met de deur in huis: terwijl familie en vrienden een surpriseparty voor hem hebben georganiseerd en met smart wachten op de thuiskomst van het feestvarken, valt Roland (Leo Alkemade) dood neer. Op zijn veertigste verjaardag. De verbijstering en het verdriet bij de achterblijvers is enorm. Rolands ouders, vader Fer (Gene Bervoets) en moeder Fransje (Beppie Melissen) zijn al jaren geleden van elkaar gescheiden en hebben elkaar sindsdien ook niet meer gezien. Ze leven allebei een nieuw leven, met respectievelijk Nathalie (Carly Wijs) en Andries (Aus Greidanus Sr.), en er zit veel oud zeer, maar door het noodlottige ongeval van hun zoon krijgen ze toch weer met elkaar te maken. Oude liefde roest niet, zo blijkt. Want hoewel ze weer even aan elkaars gezelschap moeten wennen, is het toch ook wel erg fijn om elkaar weer te zien. Hun twee dochters Tess (Halina Reijn) en Hilde (Eva van der Gucht) reageren allebei heel anders op het feit dat hun vader terug is in hun leven; terwijl Hilde blij is met het hernieuwde contact omdat ze altijd stilletjes gehoopt heeft dat de twee ooit weer bij elkaar zouden komen, is Tess verbitterd over het feit dat haar vader een groot deel van haar leven de grote afwezige was, en nu denkt zomaar ineens zijn plek weer te kunnen opeisen. Wat ze niet weten is dat Fer en Fransje het wel erg gezellig hebben met elkaar en stiekem afspreken. Als kleindochter Myrthe (Claudia Kanne) de twee dan betrapt bij het graf van haar vader, worden Fer en Fransje gedwongen open kaart te spelen met de rest van de familie.

Wat als twee mensen die al meer dan twintig jaar uit elkaar zijn, weer samen komen? Met dat gegeven spelen Van Kilsdonk en scenarioschrijver Peer Wittenbols. Een huwelijk werd ontbonden, het leven ging verder. Kinderen werden volwassen, er ontstonden nieuwe relaties. Maar dan komen de twee mensen van dat oorspronkelijke huwelijk weer bij elkaar. Alsof de tijd heeft stilgestaan. Maar dat heeft de tijd dus niet. ‘Oude liefde’ komt met herkenbare thema’s, maar werkt deze niet allemaal even sterk uit. Schoondochter Maria (Hadewych Minis) rouwt op haar eigen manier, maar er is geen aandacht voor. Tot ze op een cruciaal moment ineens de vinger op de zere plek weet te leggen. De drukke dochter Hilde schijnt een borderline-persoonlijkheidsstoornis te hebben, maar behalve dat dat uitgesproken wordt, merken we er niet veel van. Het subplotje rond haar nieuwe baan bij een dierencrematorium, waarbij ze aanpapt met haar baas (Wim Opbrouck), is zo overdadig dat het kluchtig wordt. In Tess zouden we ons in principe nog het meest kunnen inleven, ware het niet dat ze wel erg doordraaft; wellicht omdat het haar dwars zit dat ze haar eigen huwelijk ook niet heeft kunnen redden en daarmee geen haar beter is dan haar ouders. Het meest interessante nevenpersonage is in feite de jonge Myrthe. Haar vader is voor haar ogen neergevallen, haar moeder is totaal apathisch in haar rouwverwerking, haar opa en oma die zij nooit samen heeft gezien komen op háár zestiende verjaardag ineens weer nader tot elkaar en zij is het die hen uiteindelijk samen betrapt. Zie daar als opgroeiende puber je weg maar eens in te vinden! Het overvolle scenario geeft haar echter te weinig aandacht; gemiste kans.

‘Oude liefde’ bloeit op als we Bervoets en Melissen alleen voor ons hebben, zonder ‘ruis’ van secundaire personages. Neem alle soapachtige beslommeringen rond de familie weg en we krijgen een prachtige wisselwerking te zien tussen twee mensen die niet met, maar eigenlijk ook niet zonder elkaar kunnen leven. Wanneer we hen ongemakkelijk om elkaar heen zien dralen op de hei bijvoorbeeld, als ze proberen hun emoties en verdriet om het verlies van hun zoon zo goed en zo kwaad als het gaat proberen te duiden. Als ze mijmeren over waar het ooit is misgegaan in hun relatie. Of wanneer ze hun lustgevoelens niet kunnen onderdrukken, maar weer even lijken te zijn vergeten hoe het vroeger ook alweer ging. In deze ongemakkelijke vertedering is ‘Oude liefde’ op zijn best. Soms heb je ook niet meer nodig dan twee goede acteurs, de Hollandse heide en geloofwaardige dialogen.

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 2 november 2017
VOD-release: 21 maart 2018
DVD-release: 21 maart 2018