Out of the Blue, Into the Black (2017)

Recensie Out of the Blue, Into the Black CinemagazineRegie: Alidor Dolfing | 21 minuten | thriller, korte film | Acteurs: Laurens Aneca, Klaas Duyck, Verona Verbakel​

De 16-jarige Flament raakt tijdens een muziekfestival opgesloten in een Dixie. ​Wanneer er een storm uitbreekt en hij zwaargewond raakt, moet hij vechten voor zijn leven.​
‘Out of the Blue, Into the Black’ opent in de Dixie, met een zwaar overgevende Flament, gevolgd door een acute diarree aanval. Zwetend en zwoegend zit hij op het toilet wanneer hij erachter komt dat er nog maar één velletje wc-papier is.​

Je leeft met hem mee en de ellendigheid spat van het scherm. Op de achtergrond hoor je de geluiden van een muziekfestival.​ Zijn mobiele telefoon is de enige connectie met de buitenwereld. Hij stuurt en krijgt berichtjes, en kijkt filmpjes van de dag ​ervoor terug. Zowel hij als zijn vriend Kiwi weten niks meer van de dag ervoor, en samen proberen ze uit te vinden wat er gebeurd is en waarom ze zich zo ellendig voelen.​ Ondertussen lijkt er buiten de Dixie iets te gebeuren. Geluiden veranderen, hij begint te bewegen en ineens vliegt de hele cabine over de kop.​

Je zou kunnen zeggen dat de film zich in zijn geheel afspeelt in de Dixie, met Flament in de hoofdrol. Door middel van flashbacks en iets wat lijkt op hallucinaties verlaten we echter soms het terrein.​ In die zin doet ‘Out of the Blue, Into the Black’ denken aan ‘127 Hours’, waarin een klimmer vast komt te zitten tussen twee rotsen en nadenkt over zijn leven.​ Dit doet Flament ook, wanneer hij zwaargewond wakker wordt, onder de uitwerpselen en water, en tevergeefs om hulp roept. De ranzige Dixie maakt ​plaats voor poëtische, dromerige beelden van een wereld die je alleen kan betreden als je op sterven ligt. Gaat iemand hem op tijd vinden?​ Naast deze poëtische beelden komen ook ziekelijke herinneringen van de dag ervoor naar boven. Zijn ze echt gebeurd of zijn het nachtmerries?​

Er gebeurt veel in een korte tijd, waardoor het fragmentarisch aanvoelt. Beelden vliegen door elkaar heen waardoor je als kijker een beetje verloren raakt.​ De flashbacks van de nacht ervoor – waarin Flament rare dingen uitspookt met zijn vriend Kiwi en een wilde meid genaamd Polly – lijken geen noodzaak te bieden.​ Waarom was dat uitstapje precies nodig? Of zegt het wat over de algemene onbezonnenheid van jongeren van die leeftijd?​

Al met al zit ‘Out of the Blue, Into the Black’ redelijk goed in elkaar, al mist hij een bepaalde structuur. ​Wellicht hadden bepaalde details achterwege gelaten kunnen worden en was de basis voldoende geweest. ​

Marieke de Vries

Waardering: 2.5​

DVD- en blu-ray-release: 2 oktober 2018 (DVD/blu-ray-box Selected Shorts #25 – De Beste Vlaamse Kortfilms)​