Overdrive (2017)

Recensie Overdrive CinemagazineRegie: Antonio Negret | 93 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Scott Eastwood, Freddie Thorp, Ana de Armas, Gaia Weiss, Simon Abkarian, Clemens Schick, Abraham Belaga, Kaaris, Mars Bezot, Magne-Håvard Brekke, Joshua Fitoussi, Pierre-Marie Mosconi, Frédéric Anscombre, Mehdi Salem

Als er van een bepaald type auto nog maar twee exemplaren op de wereld zijn, en je kon het betalen, zou jij daar dan op een veiling een dikke 40 miljoen dollar voor over hebben? Als het antwoord ‘ja’ is, is ‘Overdrive’ misschien iets voor jou. Deze actiefilm uit 2017 liftte mee op het succes van de ‘Fast & the Furious’-franchise, waarin snelle auto’s en gevaarlijke stunts ook centraal staan. Zoals dat meeliften al suggereert: qua kwaliteit en originaliteit blijft ‘Overdrive’ ver achter bij de blockbusters rondom de familie van Dominic Toretto. Dat zegt wel wat, ja.

Andrew Foster (Scott Eastwood, het zal vast geen toeval zijn dat hij in twee F&F-films speelde) en zijn jongere halfbroer Garrett (Freddie Thorp) zijn doorgewinterde autodieven. Ze doen het voor de kick, het geld en omdat hun vader trots op hen zou zijn geweest, ze hebben de fijne kneepjes van het vak dus niet van een vreemde. Wanneer ze de in de inleiding genoemde kersverse eigenaar zijn net aangeschafte Bugatti afhandig maken, blijken ze de verkeerde persoon benadeeld te hebben. Deze Jacomo is een soort kingpin, die heel Marseille zo ongeveer onder de duim heeft. Hij heeft zijn zinnen gezet op een auto die dan weer tot de verzameling van een andere rijke stinkerd behoort: Max Klemp. Jacomo heeft de broers nodig voor zijn missie en geeft ze een week de tijd om de klus te klaren.

Andrew heeft zo zijn bedenkingen. Hij wil zijn loopbaan een andere richting op sturen en is daarnaast van plan om zijn vriendin Stephanie (Ana de Armas) ten huwelijk te vragen. Dat Steph eveneens een gewiekste dievegge is, is zowel een zegen als een vloek, want Andrew maakt zich – terecht, zo blijkt later – zorgen om haar veiligheid. Garrett is een brok energie en wil niets weten van Andrews carrièreswitch. De mannen worden gedwongen om toch door te zetten. Er volgt een ‘Ocean’s Eleven’-achtige sequentie waarin het team wordt samengesteld (al krijgen we van het gros nauwelijks een duidelijk beeld).

Het scenario van ‘Overdrive’ grossiert in clichés, waardoor het een voorspelbaar avontuur wordt. Sommige dialogen zijn zo nietszeggend, dat er zodra er wél een belangrijk lijkende uitspraak gedaan wordt, je ook weet dat dit later in de film weer terugkomt. De personages blijven eendimensionaal, waarbij vooral Ana de Armas opvalt, omdat je weet dat zij zoveel meer in haar mars heeft. Wel positief is dat er wel chemie tussen haar en Scott Eastwood is, in tegenstelling tot het onovertuigende tweede romantische subplotje tussen Freddie Thorp en Gaia Weiss.

Maar ‘Overdrive’ moet het gewoonweg niet hebben van boeiende karakters of een vernuftig plot waarbij de kijker continu op het verkeerde been gezet wordt. Als je genoeg hebt aan wat vermakelijke autostunts, glimmende bolides en ronkende motoren én als toetje getrakteerd wil worden op wat aardige shots in het fraaie Franse landschap van Gorges de Daluis, is ‘Overdrive’ nog best het kijken waard.

Monica Meijer

Waardering: 2

Bioscooprelease: 3 augustus 2017