Pandabeer in Afrika – Panda Bear in Africa (2024)

Recensie Pandabeer in Afrika CinemagazineRegie: Richard Claus, Karsten Kiilerich | 85 minuten | animatie, avontuur, familie | Nederlandse stemmencast: Yootha Wong-Loi-Sing, Maurits Delchot, Georgina Verbaan, Thom Hoffman, Roosmarijn Wind-Kabore, Fenna Ramos

De jonge, niet zo avontuurlijk ingestelde pandabeer Ping en het drakenkind Jielong zijn elkaars beste vrienden. Als Ping ontdekt dat zijn vriendinnetje ontvoerd is om als cadeau te dienen voor de jarige leeuwenprins Adé, volgt hij haar helemaal vanuit zijn Aziatische thuis naar Afrika. Het pandajong begint aan een spannende reis naar onbekende oorden waar diverse sympathieke en minder plezante types zijn pad kruisen. Samen met de ondeugende en prettig gestoorde aap Jojo en de dappere hyena Niala moet Ping een manier vinden om Jielong te bevrijden uit de klauwen van Adé’s snode oom Malume. Die heeft namelijk zijn eigen plannen met het draakje…

Visueel ziet ‘Pandabeer in Afrika’ er grotendeels subliem uit. De prima kwaliteit van de animaties die deze internationale coproductie met een sterk Nederlands tintje op het scherm tovert, doet weinig onder voor veel moderne producties uit de stal van DreamWorks of Pixar. Het door weelderige bamboebossen omgeven dorpje van de panda’s, de uitgestrekte Noord-Afrikaanse woestijn en de weidse savannen van Oost-Afrika komen stuk voor stuk op een kleurrijke manier tot leven. Ook in het creëren van een bont gezelschap aan dieren – van een orang-oetan die optreedt als scheepskapitein tot de bekendste iconen van de Afrikaanse fauna – is overduidelijk moeite gestoken. Ping is met zijn oprechte goedheid en lovenswaardige levensfilosofie bovendien een zeer innemend hoofdpersonage. Het enige minpuntje op animatievlak is het copy-pasten van dieren die in meervoud langskomen. Alle leeuwinnen, stokstaartjes en slangen zien er nagenoeg exact hetzelfde uit. Ze hebben geen individuele expressie of onderscheidende lichaamskenmerken.

Daarnaast lijdt ‘Pandabeer in Afrika’ aan creatieve bloedarmoede. Het verhaal is een samenraapsel van elementen uit ‘The Lion King’, ‘Kung Fu Panda’ en ‘Madagascar’. We zien bijvoorbeeld een nogal opzichtige parodie op de scène waarin Mufasa in ‘The Lion King’ de nog piepjonge Simba toont aan de dieren die samenkomen bij de leeuwenrots. En de kwaadaardige oom van leeuwenprins Adé is een directe kopie van Scar. Hij ziet er bijna hetzelfde uit, heeft een vergelijkbare mimiek en is net zo arrogant, welbespraakt, achterbaks en geslepen als de beruchte antagonist uit de Disney-klassieker.

De originaliteitsprijs wint ‘Pandabeer in Afrika’ dus zeker niet, vooral omdat de makers zich er verhaaltechnisch makkelijk vanaf maken door leentjebuur te spelen bij enkele gerenommeerde klassiekers. De animatiestandaard is daarentegen zeldzaam hoog voor een niet-Amerikaanse productie die niet uit de koker komt van een grote Hollywoodmaatschappij. En voor de jonge doelgroep bevat ‘Pandabeer in Afrika’ genoeg humor, leuke momenten en avontuur voor een kleine anderhalf uur vermaak.

Frank Heinen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 oktober 2024
PVOD-release: 22 januari 2024 (Pathé Thuis)
VOD-release: 5 februari 2024 (Pathé Thuis)