Paniek in het dorp-Panique au village (2009)
Regie: Stéphane Aubier, Vincent Patar | 75 minuten | animatie | Originele stemmencast: Stéphane Aubier, Bruce Ellison, Vincent Patar, Christine Grulois, Jeanne Balibar, Nicolas Buysse, Véronique Dumont, Frédéric Jannin, Bouli Lanners, Christelle Mahy, Eric Muller, Franco Piscopo, Benoît Poelvoorde, Alexandre von Sivers
Een waarschuwing vooraf: deze film is raar! Wie zich hierdoor laat afschrikken kan lekker een broodje gaan smeren en herhalingen van Oprah Winfrey opzetten, want deze film is voor een ander publiek bedoeld. Een publiek dat zich wél graag laat verrassen door absurde hersenspinsels van een stel knotsgekke Belgen. Een publiek dat openstaat voor een wereld waarin paarden niet alleen netjes hun tanden poetsen, maar ook nog pianoles nemen. Een wereld waarin Ezel graag nog een boek leest voor het slapen gaan, maar door de koeien verzocht wordt alsjeblieft het licht uit te doen. Een wereld waarin alles kan en alles geoorloofd is. Een wereld kortom, waar we stiekem met zijn allen naar verlangen.
Paard is jarig, maar zijn huisgenoten Cowboy en Indiaan zijn dit heuglijke feit glad vergeten. Waar ze hem in voorgaande jaren steevast op een modieus petje trakteerden, besluiten ze hem deze keer een stenen barbecue cadeau te doen. Er gaat echter iets mis met de bestelling en in plaats van vijftig bakstenen worden er nog dezelfde dag vijftig biljoen afgeleverd voor het huis. Dit zet een reeks waanzinnige ontwikkelingen in gang die zijn weerga niet kent. Een achtervolging tot aan het middelste der aarde, een ontmoeting met een mechanische reuzenpinguïn die supersized sneeuwballen naar toevallige voorbijgangers gooit en een bezoekje aan een onderwaterdorp, om er maar een paar te noemen. Terwijl de roodharige merrie mevrouw Longrée zich maar blijft afvragen waarom Paard niet op muziekles verschijnt.
‘Paniek in het dorp’ is volkomen maf, maar op een prettige manier. Hoewel de situaties waarin Paard, Cowboy en Indiaan verzeild raken te bizar zijn voor woorden, werkt de logica van de film aanstekelijk. En hoewel de personages op het eerste gezicht volstrekt willekeurige acties uitvoeren, blijkt bij nadere bestudering dat er wel degelijk een doordachte psychologie aan de karakters ten grondslag ligt. Zo is Paard bijvoorbeeld de doortastende goedzak, die volkomen van slag raakt in nabijheid van mevrouw Longrée en is Cowboy de spuit elf die maar niet wil onderdoen voor zijn vriend Indiaan. Het is bijzonder treffend en aandoenlijk hoe hij continu net een fractie te laat met zijn opmerkingen komt.
Wat de film verder zo knap maakt is dat er met minimale middelen een prachtig cinematografisch effect bereikt wordt. Het Dorp wordt bevolkt door een stel plastic pupkes, vaak zelfs nog met voetstuk, maar regisseurs Aubier en Patar weten ze een levendigheid mee te geven die zeker niet onderdoet voor een willekeurige grote animatiefilm. Hierbij moet ook de stemmencast geroemd worden. Hoewel het Vlaams hier en daar wat lastig te volgen is doordat sommige stemmen (met name die van Cowboy) wel erg hoog zijn en er vrij vlot gepraat wordt, zijn de emoties die over worden gebracht des te duidelijker. Het maakt helemaal niet uit dat je af en toe niet helemaal verstaat wat er gezegd wordt. Wellicht is dat zelfs wel de bedoeling van de makers.
‘Paniek in het dorp’ is gewoon een geweldige film met veel hilarische momenten, maar ook tal van subtielere grappen. Hij is zeker geschikt voor kinderen (al is het maar omdat er veel beweegt), maar vooral ouderen zullen zich kunnen verkneukelen om de bizarre taferelen en de mooie spitsvondigheden van de makers. De film biedt vijf kwartier aan ongegeneerd plezier, zo simpel is het. Als je hier niet van in een deuk ligt, ben je een zuurpruim eersteklas en wordt het hoog tijd dat je weer eens tijdens speelkwartier tussen de kleuters gaat zitten!
Wouter de Boer
Waardering: 4
Bioscooprelease: 5 november 2009