Paranormal Activity 3 (2011)

Regie: Henry Joost, Ariel Schulman | 84 minuten | horror | Acteurs: Katie Featherston, Sprague Grayden, Mark Fredrichs

De eerste ‘Paranormal Activity’ was een ‘sleeper hit’. Het was alweer lang geleden dat er een found footage film in de bios draaide waar hele volksstammen op af kwamen. ‘The Blair Witch Project’ was een hele bekende, maar daarna werd het stil. Okay, je kunt ‘Cloverfield’ en ‘[Rec]’ ook meetellen, maar die films waren het realisme ver voorbij (een alien en zombies zijn niet alledaags). Niet dat ‘Paranormal Activity’ alledaags is, maar geestverschijningen zijn minder vergezocht dan fantasiewezens. Toch?

Afijn, na het succes van het eerste deel, volgde een (erbarmelijk) vervolg en nu ligt er een tweede sequel in de schappen van je lokale entertainmentboer. Een deel dat beter is dan de voorganger, maar lang niet zo indrukwekkend als het origineel. Sterker nog, ‘Paranormal Activity 3’ is bij vlagen behoorlijk vermoeiend.

‘Paranormal Activity 3′ vertelt het verhaal van de zusje Katie en Kristie – beiden te zien in eerdere delen. Dit deel van de franchise verhaalt over het verleden van de zusjes, een familiegeschiedenis waarin paranormale entiteiten voorkwamen.

Deze film is vrij aardig gemaakt (verwacht echter geen originele camerastandpunten, bijzondere make up effecten of een bloedstollende soundtrack), maar kan niet verhullen dat het trucje is uitgewerkt. In het eerste deel werkte de spanningsopbouw nog goed. De camera liet je minutenlang naar een bepaald vertrek turen, totdat je aandacht na verloop van tijd langzaamaan verslapte… Dan werd er ineens een schim, hard geluid of vallende decorstukken getoond. Schrikken joh! Het werkte prima, omdat je niet op dergelijke scenario’s was voorbereid. Dat ‘Paranormal Activity’ middenin de lompe ’torture porn-tijd’ werd gelanceerd – een tijd waarin films als ‘Saw’ en ‘Hostel’ elke gruweldaad in beeld brachten – maakte het relatief ingetogen en bescheiden ‘Paranormal Activity’ tot een surprise hit. Na twee vervolgdelen is de verrassing er af.

Toch is deel 3 bij vlagen behoorlijk spannend. De kindacteurs zijn erg goed, de spaarzame special effects verontrustend en de opbouw is ook vrij aardig. Dat de meeste spanning in het laatste half uur zit, mag duidelijk zijn. Daarvoor tuur je echter minutenlang naar stillevens en vrij zinloze dialogen. Heb je daar voor een derde keer zin in, dan is dit een prima film voor jou. De meer kritische filmkijker kan deze ‘one trick pony’ best aan zich voorbij laten gaan.

Frank v.d. Ven

Waardering: 2

Bioscooprelease: 20 oktober 2011
DVD- en blu-ray-release: 7 maart 2012