Party Girl (2014)

Regie: Marie Amachoukeli-Barsacq, Claire Burger, Samuel Theis | 95 minuten | drama | Acteurs: Angélique Litzenburger, Joseph Bour, Mario Theis, Samuel Theis, Séverine Litzenburger, Cynthia Litzenburger, Chantal Dechuet, Alyssia Litzenburger, Nathanaël Litzenburge, Meresia Litzenburger, Sébastien Roussel, Vincenza Vespa, Jenny Bussi, Zaina Benhabouche, Marguerite Duval, Tatiana Deschamps, Victoria Deschamps, Stéphanie Rolando, Erica Breitenbach, Mathilde Robaeys, Linda Fraihi, El-Amine Djerriwo, Concetto Gangi, Michel Henrich, Arezki Nachi, Vincent Stelleta, Roland Schobert

In het door jonge, aantrekkelijke koppies en strakke lijven gedomineerde Hollywood valt het voor oudere actrices niet mee om grote rollen te krijgen. Het is een al jaren gehoord probleem. Vrouwen boven de veertig, vijftig, worden niet meer gezien als seksueel actief of begeerlijk en dus worden hun rollen vaak gereduceerd tot ‘moeder van’ of ‘vrouw van’. Dat het ook anders kan, bewijzen films als ‘Irina Palm’ (2007), ’Louise Wimmer’ (2011) en ‘Gloria’ (2013) (toevallig wel allemaal Europese films). Het zijn helaas uitzonderingen. Maar met Franse film ‘Party Girl’ komt er weer zo’n uitzondering bij.

‘Party Girl’ gaat letterlijk over een ‘party girl’, al is Angélique niet bepaald een ‘girl’ meer. De alleenstaande zestigplusser heeft van haar hobby haar werk kunnen maken. Als voormalig erotische danseres is ze nu hostess bij een nachtclub, zo combineert ze de dingen die ze het liefst doet: drinken, dansen en mannen verleiden. Angélique is het gelukkigst in de paars/roze lampen van haar club, als de harde muziek het voeren van een gesprek vrijwel onmogelijk maakt. De immer terugkerende kater van de dag er na neemt ze voor lief. Wanneer vaste klant Michel al een tijdje niet is geweest, besluit ze hem thuis op te zoeken. Dan blijkt dat hij meer voor haar voelt dan ze dacht, maar dat hij zich tegelijkertijd niet meer thuis voelt in de nachtclub. Nadat ze een paar keer buiten de nachtclub hebben afgesproken, vraagt Michel Angélique ten huwelijk. Angélique barst in lachen uit – denkend dat hij een grapje maakt – maar stemt uiteindelijk toch toe.

In de scènes daarop zien we hoe Angélique omgaat met deze ommezwaai in haar leven. Van ongebonden dame die continu haar eigen beslissingen neemt en dus ook voor de consequenties opdraait, moet ze nu rekening houden met iemand anders. En dat valt haar zwaar. De rollen die haar kinderen – ze heeft er vier – daarbij spelen, worden steeds groter. Nu Angélique haar baan heeft opgezegd, heeft ze meer tijd om met hen door te brengen, en dat betekent meer verantwoordelijkheid. Hoe moet ze bijvoorbeeld haar jongste dochter, die in een pleeggezin woont, uitnodigen voor de bruiloft? De film behandelt de vraag of Angélique deze nieuwe invulling van haar leven wel aan kan. Of is het eens een party girl, altijd een party girl?

‘Party Girl’ is geregisseerd door Marie Amachoukeli, Claire Burger en Samuel Theis. Laatstgenoemde is de zoon van de actrice die de titelrol vertolkt. Het scenario is gebaseerd op haar leven. Zij speelt dus min of meer zichzelf, evenals de mensen in haar familie. De overige rollen worden eveneens door niet-professionele acteurs vertolkt. Omdat de rol van Angélique zo dicht bij het werkelijke personage staat, hoeft de echte Angélique niet diep te gaan. Toch is haar vertolking de moeite waard. Haar natuurlijke uitstraling maakt dat je je ogen nauwelijks van haar af kunt houden, wat je ook denkt van de wijze waarop ze zich uitdost.

Hoewel de film gemaakt is door een van Angéliques liefhebbende zoons, schuwen de makers niet om de minder aantrekkelijke kanten van het hoofdpersonage te tonen. De negatieve effecten van teveel alcoholconsumptie en de egoïstische trekjes zijn niet weggemoffeld. Door het hoge improvisatiegehalte (de cast kreeg alleen te horen welke situatie ze moesten spelen) zijn bepaalde scènes wel wat uitgerekt. Het verhaal op zich is wat aan de dunne kant en er zijn te veel aanwijzingen over het verloop er van, wat de spanning wegneemt. ‘Party Girl’ is desondanks een interessante mix van fictie en realiteit over een onalledaagse vrouw die achter haar keuzes staat, hoe fout ze ook zijn.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 20 november 2014