Passion d’Amour – Passione d’Amore (1981)

Regie: Ettore Scola | 117 minuten | drama | Acteurs: Bernard Giraudeau, Valeria D’Obici, Laura Antonelli, Jean-Louis Trintignant, Massimo Girotti, Bernard Blier, Gerardo Amato, Sandro Ghiani, Alberto Incrocci, Rosaria Schemmari, Francesco Piastra

De meermaals onderscheiden kapitein Giorgio Bacchetti wordt overgeplaatst van de stad naar een klein dorpje. Hij raakt hierdoor gescheiden van de mooie Clara, een getrouwde vrouw met wie hij een hartstochtelijke relatie onderhoudt. Ze schrijven elkaar gepassioneerde brieven en Giorgio probeert zo vaak mogelijk verlof te krijgen om haar te zien.

Een groepje hogere officieren eet elke dag met elkaar aan de tafel van de kolonel. Dag na dag blijft de stoel die voor het nichtje van de kolonel is bestemd leeg. Dit wekt de nieuwsgierigheid van Giorgio die verder wordt aangewakkerd als hij hoort dat deze Fosca erg belezen en gevoelig is. Stiekem hoopt hij dat ze een aantrekkelijke schoonheid is, maar als hij dan eindelijk oog in oog met haar staat, is hij ontzet over haar lelijkheid die grenst aan mismaaktheid. Daarbij komt dat ze een erg zwakke gezondheid bezit en geplaagd wordt door vreselijke pijnen waardoor ze het met grote regelmaat uitkrijst.

Tot Giorgio’s walging vat Fosca een heftige liefde voor hem op en doet er alles aan om hem voor zich in te nemen. Ze gaat hierin zelfs zover dat ze haar toch al fragiele gezondheid op het spel zet. Dan grijpt de dokter in en smeekt Giorgio om dan ‘s hemelsnaam maar tegen haar te doen alsof hij van haar houdt. Fosca’s gezondheid verbetert door dit bedrog, maar de heftigheid van haar liefde voor Giorgio neemt evenredig toe en neemt tenslotte zulke extreme vormen aan dat de dokter zich gedwongen ziet om Giorgio tegen Fosca’s obsessieve liefde te beschermen. Hij zorgt ervoor dat Giorgio langdurig verlof krijgt en aansluitend overplaatsing naar een ander regiment. Maar als de trein vertrekt, doemt Fosca als een vrouwelijke vampier op en neemt plaats in dezelfde coupé als Giorgio.

‘Passione d’amore’ is een ontroerende en geestige film. De humor is wel het meest verrassende aspect aan dit drama. Als Giorgio nog geen kennis heeft gemaakt met Fosca hoort hij op een gegeven moment haar ijselijke gegil. Op zijn hevig ontstelde vraag wat dit moet voorstellen, antwoordt de kolonel dat er niets aan de hand is, het is maar zijn nicht. Ook de vele keren dat Fosca van een uiterst beschaafd converserende dame in een hysterisch, smekend en zichzelf vernederend wezen verandert zodra ze met Giorgio alleen is, zijn hilarisch. Ook Antonio (Sandro Ghiani), de adjudant van Giorgio, zorgt voor menige komische noot.

Het onderwerp is zonder meer tragisch. Onaantrekkelijke vrouwen komen minder gemakkelijk aan een man en zeker in de tijd waarin dit drama speelt is een huwelijk essentieel voor elke vrouw om in maatschappelijk opzicht enigszins mee te tellen. Een gruwelijk lelijke vrouw als Fosca wordt beschouwd als een blamage voor zichzelf en iedere man die verliefd op haar zou worden en de kans daarop is dan ook vrijwel nihil. Het knappe van deze film is dat Giorgio eerst letterlijk ziek wordt door Fosca’s geëxalteerde gedweep en gesmeek, maar geleidelijk aan ontzag krijgt voor haar liefde voor hem die zo groot en krachtig is dat ze aan niets anders kan denken dan deze beantwoord te krijgen. Haar passie is zo groot dat ze Giorgio hierin uiteindelijk meesleept. En het is door het fantastische acteerwerk ook nog eens volkomen geloofwaardig ook.

In ‘Passione d’amore’ komt op indrukwekkende en ontroerende wijze een ongeloofwaardige liefde op een volkomen geloofwaardige manier tot stand.

Diana Tjin-A Cheong