Patser (2018)

Recensie Patser CinemagazineRegie: Adil El Arbi, Bilall Fallah | 120 minuten | misdaad | Acteurs: Matteo Simoni, Nora Gharib, Saïd Boumazoughe, Junes Lazaar, Nabil Mallat, Axel Daeseleire, Ali B, Werner Kolf, Jeroen Perceval, Eric Corton, Vic de Wachter, Noureddine Farihi, Paloma Aguilera Valdebenito, Hef Frans, Gene Bervoets, Aza Declercq, Abdel Malik Farhouni, Stefan Perceval, Hans Royaards, Julmar Simons,

‘Patser’, van de hand van het talentvolle, jonge regisseursduo Adil El Arbi en Bilall Fallah (oogsten al eerder veel lof met ‘Black’, over rivaliserende straatbendes in Brussel), is een actiekomedie die volgens de openingscredits “min of meer gebaseerd is op waargebeurde shit.”

Want inderdaad, Antwerpen staat te boek als cocaïnehoofdstad van Europa. In tegenstelling tot die van Rotterdam, schijnt de Antwerpse haven zo lek als een mandje te zijn. Dus daar doen zich kansen voor. Kansen voor de wannabe-gangsters Adamo (Matteo Simoni), Junes, (Junes Lazaar) Volt (Saïd Boumazoughe) en tomboy/vechtersbaas Badia (Nora Gharib). Opgroeiend in de multiculturele volkswijk Het Kiel dromen ze van het leven dat geportretteerd wordt in de games die ze onophoudelijk spelen. Hangjongeren, in de volksmond ‘drarries’, die Tony Montana en Jean-Claude van Damme als rolmodel zien. Ze dromen van een leven als patser, snel rijk worden en leven zoals in een rapvideoclip.

Adil en Billal sturen ons met vaardige hand, ook al opgemerkt door Hollywood (de heren mogen ‘Bad Boys III’ met Will Smith in de hoofdrol regisseren), en aan de hand van de zeven hoofdzonden door het overbekende verhaal. Maar wat ‘Patser’ zo leuk maakt, zijn de komische intermezzi (een priester die opgevoerd wordt als Jedimaster, een spelletje Tetris met containers in de haven, de Colombiaanse connectie allemaal met een verdachtenbalkje voor hun ogen), de vaart en het acteerplezier. Overduidelijk spelen de regisseurs leentjebuur bij vermaarde collega’s als Guy Ritchie en Quentin Tarantino, maar dat mag de vele pret niet drukken.

Van kleine hasjkoeriers tot cocaïnedealers. Maar dan moet je ook niet gek opkijken als de ‘big shots’ uit Amsterdam en Colombia wakker schrikken als er een grote hoeveelheid cocaïne zogenaamd kwijtraakt. Het leven van het eens zo dartele viertal wordt ineens veel serieuzer, met bedreigingen aan alle kanten: gangsters Orlando Marie (Werner Kolf) en Hassan Kamikaze (Ali B. in een luidruchtige, te zwaar aangezette rol), nietsontziende Colombiaanse gangsters en twee corrupte, racistische rechercheurs.

De Marokkaans/Italiaanse Adamo voelt zich in een hoek gedreven. Op weg naar de onvermijdelijk gewelddadige confrontatie weet hij ‘good cop’ Yasser (Nabil Mallet), een oude maat van het viertal die ‘overgelopen’ is naar de flikken, als steun in de rug. Leven as God in Marokko. Maar daar moet je ook veel voor laten. Je wordt van kleine crimineel niet zomaar gangster. En misschien is het maar beter om realistische doelen na te streven, het normale leven te omarmen. Dus, wordt gewoon straathoekwerker, of danser, of trouw met je jeugdliefde. Dat geeft minder gedoe.

‘Patser’ is nog iets te ruw aan de randjes en ook de verhaallijn kan beter, maar de Vlaams/Marokkaanse El Arbi en Fallah geven overduidelijk blijk het vak van film maken te beheersen. Ritmisch, zeer cameratechnisch en met gevoel voor de ‘straat’ portretteren ze vier low-lifes met grootheidswaanzin. Een zeer aangename kijkervaring. Benieuwd wat Hollywood het tweetal zal brengen. Wellicht worden ze binnenkort in een adem genoemd met de door hen gekopieerde grootheden.

Ruud Stift

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 1 februari 2018
VOD-release: 17 mei 2018
DVD- en blu-ray-release: 25 mei 2018