Persona non grata – Hvor kragerne vender (2021)

Recensie Persona non grata CinemagazineRegie: Lisa Jespersen | 91 minuten | komedie | Acteurs: Rosalinde Mynster, Anne Sofie Wanstrup, Jens Jørn Spottag, Adam Ild Rohweder, Saga Nikoline Linde Mikkelsen, Bodil Jørgensen, Thomas Hwan, Jesper Groth, Palmi Gudmundsson

‘Persona non grata’ is een film over jeugdtrauma, gezien vanuit het perspectief van een onbegrepen outsider. Laura (Rosalinde Mynster) woont in Kopenhagen, waar ze een succesvolle loopbaan als schrijfster heeft opgebouwd. Ze is opgegroeid op het Deense platteland, maar is hier al jaren niet meer geweest. Wanneer haar broer gaat trouwen komt hier echter verandering in. Ze keert terug naar haar familieboerderij en neemt haar vriendje Benjamin (Thomas Hwan) met zich mee. Laura wordt opnieuw met haar verleden geconfronteerd als blijkt dat haar broer gaat trouwen met Catrine, een oude klasgenoot van haar. Hierdoor worden alle oude wonden van Laura flink opengehaald.

Familiefeesten in films lijken voorbestemd om opgekropte gevoelens en onderliggende trauma’s aan de oppervlakte te brengen. Wanneer de betreffende festiviteiten van start zijn gegaan, weet je eigenlijk al dat het niet voor lang comfortabel zal blijven. Lisa Jespersen maakt met haar debuutfilm ‘Persona Non Grata’ misschien wel een van de meest representatieve uitvoeringen van dit type film. Alle benodigde elementen zijn aanwezig, en de plot volgt netjes de formule. Dat heeft zowel voor- als nadelen.

In zijn grote doorbraakfilm ‘Festen’ (1998) speelde Thomas Vinterberg al ruimschoots met de perikelen die voort kunnen komen op een Deens familiefeest. Het succes van ‘Festen’ leverde door de jaren heen heel wat navolgers op. ‘Persona non grata’ kan worden gezien als zo’n nabootser. Nu is dat per definitie niet erg, maar het besef dat er permanent een betere versie beschikbaar is, verzwakt wel degelijk de aantrekkingskracht van deze film. Wat deed ‘Festen’ dan beter? Simpel: Thomas Vinterberg was te allen tijde compromisloos.

Waar ‘Persona non grata’ vaak voor de meer gemakkelijke en doorzichtige paden kiest, is ‘Festen’ onverbiddelijk en uitdagend. Het is een film die nooit makkelijke antwoorden geeft. Lisa Jespersen heeft hier meer moeite mee, haar film is uiteindelijk een stuk braver. In veel opzichten schiet haar film net te kort. Laura is een interessant hoofdkarakter en Rosalinde Mynster vertolkt haar respectabel, maar de overige karakters missen veelal charme en geloofwaardigheid. Het verloop van de plot is niet veel beter.

Jeugdtrauma is al vaker en beter in films toegepast. Als een gevolg krijg je het gevoel dat je dit allemaal al eens eerder hebt gezien. Makkelijk behapbaar is ‘Persona non grata’ zeker, maar innovatief of meeslepend? Niet bepaald.

Len Karstens

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 18 november 2021