Peter en de draak – Pete’s Dragon (2016)

Recensie Peter en de draak (Pete's Dragon) CinemagazineRegie: David Lowery | 103 minuten | avontuur, familie, fantasie | Acteurs: Bryce Dallas Howard, Robert Redford, Oakes Fegley, Oona Laurence, Wes Bentley, Karl Urban, Isiah Whitlock Jr., Marcus Henderson, Aaron Jackson, Phil Grieve, Steve Barr, Keagan Carr Fransch, Jade Valour, Augustine Frizzell, Francis Biggs, Jasper Putt, Esmée Meyers, Gareth Reeves, Levi Alexander

Het is waarschijnlijk de meest obscure titel in de imposante Disney-canon: ‘Peter en de draak’ uit 1977. Dat vrijwel niemand zich deze mengeling van live-action en animatie, met Helen Reddy, Mickey Rooney en Shelley Winters in de hoofdrollen, meer herinnert, is veelzeggend; ‘Peter en de draak’ was als experiment niet echt geslaagd. De befaamde ‘Nine Old Men’ die tot dan toe alle animaties voor Disney hadden verzorgd, deden een stapje terug. De knalgroene magische draak Elliott, met z’n roze manen, was afkomstig uit het brein van Don Bluth. De botsing van stijlen was nog niet eens het grootste struikelblok; het feit dat de film bomvol gestampt was met mierzoete musicalliedjes deed de film definitief de das om. Slechts bij een kleine groep fans heeft de film een soort cultstatus verworven; anderen zijn ‘Peter en de draak’ compleet vergeten. Omdat het verhaal over de vriendschap tussen een negenjarige jongetje en een magische draak eigenlijk bijzonder geschikt is voor een (Disney-)film, werd de miskleun uit 1977 opgenomen in de lijst films uit eigen stal die Disney nieuw leven wil inblazen. En na onder meer ‘Alice in Wonderland’ (2010), ‘Alice through the Looking Glass’ (2016) en ‘The Jungle Book’ (2016) is hier dan ‘Pete’s Dragon’ (2016). Zelden is een remake zo’n enorme vooruitgang op het origineel gebleken als hier!

Bij het afstoffen van het origineel bleef in feite alleen de titel van de film overeind, plus de naam van de draak. Regisseur David Lowery (bekend van het misdaaddrama ‘Ain’t Them Bodies Saints’ uit 2013 en verder eigenlijk vrij onbekend) gaf zijn compleet eigen draai aan het verhaal en maakte er een belevenis van die enerzijds magisch en dromerig is, maar anderzijds ook geloofwaardig. ‘Pete’s Dragon’ gaat gelijk heftig van start; we zien Pete (innemende rol van de jonge Oakes Fegley) op de achterbank van de stationwagen van zijn vader een boek lezen, als de auto vanuit het niets geraakt wordt door een rendier. De auto schiet van de weg en Pete’s ouders overleven de crash niet. Uit pure wanhoop en opgejaagd door een hongerige roedel wolven, vlucht de jongen het donkere woud in, waar hij ineens oog in oog komt te staan met een gigantische groene draak. Hoewel hij imposant is om te zien, staat dit bijzondere wezen niet geheel onwelwillend tegen de aanwezigheid van Pete, zo zien we wanneer de film een sprong van zes jaar vooruit in de tijd maakt. Pete en Elliott, zoals hij de draak genoemd heeft, zijn beste vrienden geworden.

Vooral visueel is ‘Pete’s Dragon’ adembenemend. Dat heeft niet alleen te maken met de schitterende Nieuw-Zeelandse wouden waar de film werd opgenomen en het geweldige camerawerk van director of photography Bojan Bazelli, maar zeker ook met het technische hoogstandje dat Elliott heet. Deze computergeanimeerde creatie is een kruising tussen Falkor uit ‘The Neverending Story’ (1984) en Toothless uit ‘How to Train Your Dragon’ (2010); hij is net zo aaibaar en doet sterk denken aan een nogal uit de kluiten gewassen huisdier. En zo is de relatie tussen de vrienden ook: Pete vliegt op Elliotts rug boven de wolken, laat hem apporteren en speelt verstoppertje met hem. Hoe fantasierijk Elliott ook is, zijn aaibaarheid maakt hem geloofwaardig. Hij is ook nog eens letterlijk aaibaar, want de haren van zijn vacht zijn letterlijk te tellen, zo gedetailleerd is de technologie die hier gebruikt is. De warme vriendschap tussen de jongen en de draak vormt het hart van deze film.

Maar dan duikt daar opeens boswachter Grace (Bryce Dallas Howard) op, die beschermde diersoorten opspoort om ze te beschermen tegen – hoe origineel – een houthakkersfirma die gerund wordt door haar verloofde Jack (Wes Bentley) en zijn harteloze broer Gavin (Karl Urban). En ook is daar Natalie (Oona Laurence), Jacks dochter die Pete’s interesse wekt en hem zo ver krijgt dat hij uit zijn schuilplaats komt. Had hij dat nou maar niet gedaan, want voor hij het weet is hij een attractie in het nabijgelegen plaatsje Millhaven. Laat staan wat er gebeurt als men Elliott ontdekt…! Gavin ziet de draak als zijn ultieme jachttrofee en rust niet voor hij Elliott heeft gevonden.

Het mag duidelijk zijn dat ‘Pete’s Dragon’ naar het einde toe steeds conventioneler wordt (en steeds meer raakvlakken krijgt met ‘ET: The Extra-Terrestrial’ (1982). Tegen die tijd heeft de film ons echter allang ingepakt met zijn innemende, ouderwetse charme. ‘Pete’s Dragon’ heeft niet voor niets raakvlakken met tal van klassieke fantasierijke familiefilms als ‘The Neverending Story’ en ‘ET’; na dat heftige begin volgt een rustige, bescheiden opbouw, met niemand minder dan Robert Redford als alwetende verteller (en de enige andere mens die ooit oog in oog stond met Elliott). En dan is er die hypnotiserende draak, de absolute ster van deze film. Hij mag dan ontsproten zijn uit een fantasie, vanaf de eerste kennismaking wens je als kijker hartstochtelijk dat hij echt is. Met zo’n geweldige nieuwe beste vriend maakt het formulematige verdere verloop van de film echt niks meer uit.

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 5 oktober 2016
DVD- en blu-ray-release: 15 februari 2017