Peter Pan’s Neverland Nightmare (2025)
Regie: Scott Chambers | 89 minuten | horror, avontuur, fantasie | Acteurs: Kit Green, Martin Portlock, Kierston Wareing, Peter DeSouza-Feighoney, Chrissie Wunna, Megan Placito, Nicholas Woodeson, Jenny Miller, Kelly Rian Sanson, Amanda Jane York, Nicola Wright, Adam Speers, Eddy MacKenzie, Charlotte Jackson Coleman, Evelyn Morris, Olumide Olorunfemi, Campbell Wallace, Teresa Banham, Kristian Burton, Frederick Dallaway, Jay Robertson, Lucas Allermann, Lyndon Stevens, Belinda Fenty, Holden M N Smith, Hardy Yusuf, Isaac Bishop, Jamie Robertson, Taylor Simner, Bevan Thomas, Lawrence Wheeler-Neale, Elliott Jack Flynn, Helen Fullerton, Llifon Ashton, Nicola Gourley, John Pond, Hector Uden, Ruby Hemingway, Myles Perry, Carla Lisa Roberts, Joseph Lloyd Rosser, Christian Liyanage Fernando, Kenny Darnell
Nadat eerder al Winnie de Poeh in ‘Winnie-the-Pooh: Blood and Honey’ een duistere transformatie doormaakte van schattige knuffelbeer naar moordlustig griezelwezen, is het in ‘Peter Pan’s Neverland Nightmare’ de beurt aan Peter Pan. Waar we in het originele verhaal van doen hebben met een aantrekkelijke, vrolijk ogende jongeman die kinderen meeneemt naar een luilekkerland waar je nooit volwassen wordt, is de Peter Pan in deze film een beduidend boosaardiger sujet. Deze Peter begon als circusclown, maar is in de loop der tijd gedegenereerd tot een lijkbleke, door overmatig drugsgebruik ernstig misvormde monstruositeit. Een type dat dus niets gemeen heeft met de welbekende kindervriend uit de Disney-tekenfilm en het boek van J.M. Barrie. In een bedrieglijk vrolijk ogend busje struint hij als een ziek roofdier de omgeving af, op zoek naar naïeve kinderen die met hem de reis willen maken naar ‘Neverland’.
Verwacht echter geen magisch tripje naar een droomwereld vol heerlijkheden als je met deze griezel meegaat. Samen met zijn kompaan (of slachtoffer?) Tinkerbell, een meelijwekkende, androgyne verschijning die ook niet vies is van intraveneuze genotmiddelen, bewoont Peter een smerig en vervallen landhuis annex crackpand. Op de keukentafel liggen de vleesmessen en machetes al klaar voor ongure bezigheden die weinig met koken te maken hebben. Als de goedaardige en verlegen jongen Michael ontvoerd wordt door de kinderlokker, gaat Michaels oudere zus Wendy op zoek naar haar vermiste broertje.
Het wekt weinig verbazing dat haar queeste ontaardt in een heftig bloedbad. Peter Pan moordt er lustig op los in deze schokkende vertelling en heeft vooral een voorliefde voor het betere hak- en steekwerk. Kijkers die houden van grafische horror en niet malen om een litertje bloed meer of minder, worden dan ook op hun wenken bediend. Op het vlak van onderhuidse spanning en originaliteit beklijft ‘Peter Pan’s Neverland Nightmare’ minder. Dit type film werkt vaak het beste als de moordenaar omgeven is door een zweem van geheimzinnigheid. Bij de originele Michael Myers, maar ook bij een recentere horroricoon als Art the Clown, is het gissen naar de motieven die ten grondslag liggen aan hun gruweldaden. Juist de zinloosheid en het arbitraire karakter (iedereen is een potentieel slachtoffer) van het geweld dat ze ontketenen, maken deze heerschappen zo angstaanjagend.
De Peter Pan in deze film is eigenlijk alleen in het begin, als hij verkleed als clown zijn pokdalige gezicht uit een kelderluik steekt (een scène die wel heel duidelijk aanschurkt tegen de opening van ‘IT’, waarin de clown Pennywise de kleine Georgie vanuit een rioolput toespreekt en het jongetje uiteindelijk de dood in sleurt), een mysterieuze figuur. In het vervolg onderscheidt hij zich amper van de gemiddelde filmpsychopaat. In plaats van de spanning en het geweld zorgvuldig op te bouwen, slaat de duivelse Peter al vrij snel na zijn introductie aan het moorden. Qua gedrag, tics en mimiek lijkt de snoodaard van dienst op een amalgaam van Pennywise en de misdadige clowns uit ‘Joker’ en ‘The Dark Knight’ dat minder overtuigt dan zijn voorbeelden. Waar het minder geslaagde griezelwerkje ‘Winnie-the-Pooh: Blood and Honey’ plek inruimde voor een dosis inktzwarte humor, is ‘Peter Pan’s Neverland Nightmare’ van begin tot eind bloedserieus en grimmig-realistisch. Het eindresultaat? Een degelijke slasherfilm die met meer originaliteit en een betere opbouw nét wat meer had kunnen zijn.
Frank Heinen
Waardering: 3
Bioscooprelease: 6 februari 2025