Petrov’s Flu – Petrovy v grippe (2021)

Regie: Kirill Serebrennikov | 145 minuten | drama, komedie, misdaad | Acteurs: Semyon Serzin, Chulpan Khamatova, Vladislav Semiletkov, Yuri Kolokolnikov, Aleksandr Ilin, Nikolai Kolyada, Yuriy Borisov, Yuliya Peresild, Olga Voronina, Semyon Shteynberg, Timofey Tribuntsev, Georgiy Kudrenko, Ivan Dorn, Sergey Dreyden, Varvara Shmykova, Ivan Ivashkin, Yuliya Aug, Aleksandra Revenko, Husky

De automonteur en striptekenaar Petrov (Semyon Serzin) heeft een hevige griep te pakken. Dan kun je beter een paar dagen thuisblijven en goed uitzieken zou je zeggen, maar daar denkt Petrov anders over. De stakker slentert door de grauwe straten van het Russische Jekaterinenburg, vooral bekend als de stad waar de Romanovs werden geëxecuteerd, terwijl hij zich steeds meer laat meevoeren in het doolhof van zijn jeugdherinneringen. Langzaam vervaagt voor hem de grens tussen heden en verleden. Ondertussen transformeert Petrovs ex-vrouw Petrova (Chulpan Khamatova) van een magere bibliothecaresse in een moordlustige krankzinnige met bovenmenselijke krachten, waarbij ze iedereen afslacht die ze ook maar een beetje storend vindt. Het is natuurlijk de vraag of dit echt gebeurt, of dat het een onderdeel is Petrovs geestestoestand.

Er zijn van die films die je vanaf het begin af aan in verwarring brengen. Er zijn ook films die qua genre moeilijk te classificeren zijn. ‘Petrov’s Flu’, de nieuwe film van regisseur Kirill Serebrennikov, valt in beide categorieën. ‘Petrov’s Flu’ heeft van alles wat: actie, drama, komedie, romantiek, sciencefiction, en dat allemaal samengeperst tot een hoogst eigenaardig narratief. Qua toon schiet deze Russische prent alle kanten op. Contemplatieve scènes worden regelmatig afgewisseld met nietsontziende geweldsexplosies. Soms lijkt het alsof je naar een Andrei Tarkovsky-film aan het kijken bent. Op andere momenten doet ‘Petrov’s Flu’ denken aan het vroege werk van Terry Gilliam. En dan zijn er de nodige verwijzingen naar het werk van George Orwell, Franz Kafka en James Joyce. Het mag gezegd worden: de invloeden van Serebrennikov zijn duidelijk merkbaar.

De plot van ‘Petrov’s Flu’ is alles behalve doorsnee. Dat zorgt voor memorabele momenten, bijvoorbeeld wanneer Petrov getuige is van een schermutseling in een stadsbus, resulterend in een wel heel onverwachte uitkomst. Maar thematisch is het allemaal wel erg losjes. De essentie is dikwijls onduidelijk en je weet als kijker vaak niet waar je aan toe bent. En dat is nogal frustrerend, helemaal als je in ogenschouw neemt dat ‘Petrov’s Flu’ een speelduur van 145 minuten heeft. Ondanks de originaliteit duurt de film op een gegeven moment net iets te lang. Je kan natuurlijk maar een bepaalde tijd een verkouden automonteur door een besneeuwde stad laten sukkelen. En wanneer hij iedere keer wordt geconfronteerd met rariteiten, wordt het allemaal wel erg overdadig.

‘Petrov’s Flu’ werd op verschillende filmfestivals voor diverse prijzen (waaronder de Gouden Palm op het filmfestival van Cannes) genomineerd. In Rusland leverde de film daarentegen de nodige controverse op. Serebrennikov, die jarenlang in zijn thuisland werd vastgehouden wegens een vermeende verduisteringszaak, biedt hier namelijk een hoogst kritische visie op de Russische Federatie. De regisseur schetst met ‘Petrov’s Flu’ een corrupt, miserabel en wanordelijk beeld van zijn geboorteland, zonder enig greintje bewondering. Natuurlijkerwijs namen de autoriteiten hem dit niet in dank af. Deze stoutmoedige insteek wordt dan weer wel goed onderstreept. In tegenstelling tot het gros van de hedendaagse films uit Rusland neemt ‘Petrov’s Flu’ daadwerkelijke risico’s. Dit is een gewaagde film, en dat valt zeker te prijzen. Nu maar hopen dat Serebrennikovs volgende film iets standvastiger wordt.

Len Karstens

Waardering: 3

Bioscooprelease: 24 februari 2022
DVD-release: 4 mei 2022