Pick Me Up – Masters of Horror: Pick Me Up (2006)

Regie: Larry Cohen | 60 minuten | horror, thriller | Acteurs: Fairuza Balk, Michael Moriarty, Warren Kole, Laurene Landon, Malcolm Kennard, Tom Pickett, Peter Benson, Kristie Marsden, Michael Eklund, Paul Anthony, Crystal Lowe, Michael Petroni, Mar Andersons

‘Alledaags’

De jaren 90 waren het decennium van de thriller. Films als ‘Silence of the Lambs’ en ‘Se7en’ boden de kijker een blik in de geest van de seriemoordenaar. Ondanks dat deze films zich voor een groot deel op de visueel onaantrekkelijke psyche richtten was er altijd genoeg aanwezig dat de fantasie prikkelde, niet in de laatste plaats door de intelligente en vervreemdende karakters.

Van vervreemding wil Larry Cohen echter niets weten. Nee, het motto in ‘Pick Me Up’ is dat de ergste maniakken onherkenbaar zijn en zodoende komt Cohen met twee seriemoordenaars die niet alleen visueel bankroet zijn, maar bovenal doorzichtig. Het moet weer eens normaal en fantasieloos en dus krijgen we een vrachtwagenchauffeur met petje en bodywarmer en een survivaltype in een lange jas en cowboyhoed. Weinig beangstigend inderdaad.

Het kale uiterlijk van deze karakters had gecompenseerd kunnen worden wanneer Cohen de thematiek van David J. Schow’s verhaal ook daadwerkelijk had uitgewerkt en we een indruk hadden gekregen van de perverse geest van de maniakken. De moordenaars in ‘Pick Me Up’ blijken echter pragmatische jagers zonder diepgang. In tegenstelling tot een filosoferende Hannibal Lecter of een intelligente John Doe in ‘Se7en’ hebben Walker en Wheeler uit ‘Pick Me Up’ niks te melden en lijken in dat opzicht meer op een Jason of een Michael Myers. Helaas missen Walker en Jim elke vorm van mysterie en kijken we zestig minuten lang naar een strijd waarvan we het verloop al ruim voor het einde kunnen voorspellen.

Larry Cohen deelt het pragmatisme van zijn karakters en doet geen enkele moeite om sfeer te creëren. Laat wat acteurs het verhaaltje uit het boek naspelen en je hebt een verfilming. Onzin, daar is sfeer voor nodig. De karakters zijn kaal, de snelweg waarop het merendeel van het verhaal zich afspeelt is kaal en de moorden zijn kaal. De beelden zijn te alledaags om de fantasie te prikkelen en te gestileerd om voor realiteit door te gaan. Een horrorverhaal hoort een vervreemdend element te hebben en dat ontbreekt in ‘Pick Me Up’. We kunnen het ons allemaal te goed voorstellen en de gevolgen te goed overzien om echte angst teweeg te brengen.

Larry Cohen’s bijdrage aan de serie is achterhaald. De invalshoek van twee moordenaars voor de prijs van één komt te laat. Immers, na ‘Freddy vs. Jason’ staat deze formule niet meer garant voor originaliteit. Natuurlijk was er in die film meer ruimte voor fantasie dan in het nuchtere en thriller georiënteerde ‘Pick Me Up’, maar Cohen compenseert dit gebrek niet en weet daardoor niet te boeien. Punt uit.

Sander Colin