Piggy – Cerdita (2022)

Regie: Carlota Pereda | 99 minuten | drama, horror | Acteurs: Laura Galán, Richard Holmes, Carmen Machi, Irene Ferreiro, Camille Aguilar, Claudia Salas, José Pastor, Fernando Delgado-Hierro, Julián Valcárcel, Amets Otxoa, Pilar Castro, Chema del Barco, Fred Tatien, Stéphanie Magnin, Malena Gutiérrez

Hoe kun je je nog onderscheiden in het klassieke horrorgenre? Door het omkeren van clichés natuurlijk. De makers van ‘Piggy’ doen hierop hun stinkende best, met nogal gemengd resultaat. De plussize Sara (Laura Galán) is een teruggetrokken tiener in een klein Spaans dorp en het doelwit van een onmetelijke hoeveelheid aan hoon en spot van lokale leeftijdsgenoten. Ook is de slagersdochter nog eens het pispaaltje thuis. Daar zwaait moeders de scepter. Ze wil dat dochterlief afvalt. Maar na een frisse duik van Sara op een tropische middag, waarop ze voor de zoveelste keer wordt belaagd, verdwijnen haar plaaggeesten één voor één. Het hele dorp staat vervolgens op zijn kop en de schuchtere Sara weet door wie.

Als de film niet over het buitenbeentje Sara in de zomer snikhete Spaanse regio Extremadura ging, zou ‘Piggy’ makkelijk kunnen doorgaan voor een doorsnee teen slasher. Het vinkt een boel elementen van dit subgenre af: de onwetende lobbes als vader; de knorrige moeder; het irritante broertje; en de treiterkoppen die op sinistere wijze verdwijnen. Maar hier komt de grote twist. De enige die haar niet vals bejegend, en indirect helpt af te komen van haar belagers, is een louche en simpel uitziende buitenstaander (Richard Holmes) die tevens een oogje op Sara heeft. Overigens lijkt het alsof de acteur in het midden van het make-up proces is weggelopen bij ‘The Texas Chain Saw Masscacre’ (Tobe Hooper, 1974): boerenkinkel annex seriemoordenaar, pur sang. Waar is de spitvork? En nog belangrijker, in hoeverre gaat Sara mee in deze waanzin?

Het venijnige verhaal start lekker ongemakkelijk en broeierig door sluw gebruik te maken van de benauwdheid van het dorpsleven en de loomheid van een snikhete zomer. Een hel voor elk buitenbeentje. Echter om een acceptabel bloederig niveau van gehak en geslacht aan te tikken gaat na een tijdje de logica qua tijdsduur en locatie haast compleet overboord. Helaas levert dat meer irritatie op dan onbedoelde komedie. En ondanks enkele interessante omkeringen voor het uitgemolken genre, zoals dat Sara geen supermodel is, verzuipen deze goede bedoelingen bijna letterlijk in al het geschreeuw en gekakel van pratende dan wel kermende personages. Al met al is er weinig ruimte voor subtiliteit, ook zo’n cliché van dit soort producties. Maar als het slachten buiten de lokale slagerij echt je ding is, dan komt de lijdensweg van Sara er nog redelijk mee weg.

Roy van Landschoot

Waardering: 3

Speciale vertoning: Imagine Filmfestival 2022
Bioscooprelease: 1 december 2022