Pixels (2015)

Regie: Chris Columbus | 106 minuten | actie, komedie, science fiction | Acteurs: Adam Sandler, Kevin James, Michelle Monaghan, Peter Dinklage, Josh Gad, Matt Lintz, Brian Cox, Sean Bean, Jane Krakowski, Dan Aykroyd, Affion Crockett, Lainie Kazan, Ashley Benson, Denis Akiyaam, Tom McCarthy, Tim Herlihy, Jackie Sander, Jared Sandler

Stel je eens een wereld voor waarin niet wij mensen, maar figuren uit computerspelletjes de baas zijn. De Fransman Patrick Jean nam dat als uitgangspunt voor zijn twee minuten durende film ‘Pixels’ (2010), waarin figuurtjes uit klassieke games als “Space Invaders”, “Pac Man”, “Donkey Kong”, “Arkanoids” en “Tetris” de mensheid de oorlog verklaren en de wereld veranderen in één grote klont pixels. Dat filmpje was de inspiratiebron voor Adam Sandler om een avondvullende speelfilm over losgeslagen computerfiguren te maken. Uiteraard speelt Sandler zelf de hoofdrol in dit actiespektakel, dat net als zijn korte Franse tegenhanger simpelweg ‘Pixels’ (2014) is genoemd. Op de regiestoel zit Chris Columbus, de man achter succesfilms als ‘Home Alone’ 1 en 2 (1990 en 1992), ‘Mrs. Doubtfire’ (1993) en de eerste twee ‘Harry Potter’-films uit respectievelijk 2001 en 2002. De plot van het filmpje van Patrick Jean is overeind gebleven, en werd aangevuld met iets wat als ‘back story’ moet doorgaan maar dat totaal niet goed uit de verf komt. Niet voor niks werd ‘Pixels’ neergesabeld in de Amerikaanse filmpers.

De film begint in 1982, als de dan dertienjarige Sam Brenner en Will Cooper verslaafd zijn aan zogenaamde ‘arcade games’ en hun dagen slijten in speelhallen (later zou Sam zeggen dat gamen in die tijd nog een ‘sociaal gebeuren’ was, in tegenstelling tot de huidige tijd, waarin gameverslaafden nauwelijks nog hun huis uitkomen). Sam is zo goed, dat hij zich plaatst voor de wereldkampioenschappen. Tijdens dat evenement schiet NASA een tijdcapsule met onder meer computerspellen erin de ruimte in, om contact te leggen met buitenaards leven. Een actie die een vervelend staartje zal krijgen… Fast forward naar de 21e eeuw. Will (Kevin James), die vroeger in de speelhal altijd tweede viool speelde achter zijn maatje, is inmiddels de (niet al te populaire) president van de Verenigde Staten, terwijl Sam (Adam Sandler) zijn centen verdient met het installeren van software. Tijdens een opdracht ontmoet hij de mooie Violet Van Patten (Michelle Monaghan), die toevalligerwijs supersonische wapens ontwerpt. Als ze een oproep ontvangt van president Cooper, gaat Sam met haar mee naar het Witte Huis, waar de president laat zien hoe de wereld wordt aangevallen door ruimtewezens, vermomd als de klassieke computerspellen die Sam en hij vroeger speelden. Ze besluiten een team te vormen en de strijd met deze ongrijpbare 3D-vijanden aan te gaan.

Zoals het hierboven beschreven staat, lijkt er nog enige ruimte te zijn voor de opbouw van het verhaal en het schetsen van de personages. In de praktijk schiet ‘Pixels’ echter door die start-up heen, om zo snel mogelijk over te gaan tot platte actie. Van enige vorm van diepgang kan ‘Pixels’ dan ook zeker niet beschuldigd worden. En dat terwijl de film zo zijn best doet om zijn publiek op andere vlakken dan het actiespektakel aan te spreken. Want ‘Pixels’ probeert ook een ‘buddy movie’ te zijn, waarin de oude vrienden Sam en Will met elkaar herenigd worden. Daarnaast zijn er de (vrijwel uitsluitend) flauwe grappen die ‘Pixels’ de allure van komedie moeten meegeven. Het flinterdunne romantisch plotje tussen Sam en Violet weet niet te overtuigen en dan is er natuurlijk nog de apocalyptische insteek. Maar tegen de tijd dat de dreiging dat het einde van de wereld nabij is concreet wordt, is de film al bijna voorbij. Bovendien kun je je niet aan de indruk onttrekken dat met het idee van tot leven gekomen PacMan en Donkey Kongs veel meer te doen is dan Columbus hier laat zien. Het beeld van de reusachtige PacMan die de straten van New York en Washington onveilig maakt, zoals als lokkertje te zien was in de trailer, komt pas helemaal aan het einde voorbij. Bijrollen worden matig tot redelijk ingevuld door onder andere Josh Gad, Peter Dinklage, Brian Cox, Sean Bean en Jane Krakowski. De uit de computerwereld afkomstige gimmicks in het productieontwerp en de aftiteling zijn dan weer erg geslaagd.

Het idee achter ‘Pixels’ is even bizar als interessant. Daarom is het jammer dat deze filmversie van Sandler en Columbus zo matig is uitgevoerd. Door te veel hooi op hun vork te nemen is dit een allegaartje aan genres geworden, dat leunt op slechts enkele memorabele scènes waarin het gevaar van losgeslagen 3D-computerfiguren voelbaar is. Voor de rest is ‘Pixels’, dat alleen in de tweede helft weet te boeien, wanhopig op zoek naar sturing en balans.

Patricia Smagge

Waardering: 2

Bioscooprelease: 20 augustus 2015
DVD- en blu-ray-release: 16 december 2015