Plop in de wolken (2000)
Regie: Bart van Leemputten | 70 minuten | familie | Acteurs: Walter de Donder, Aimé Anthoni, Chris Cauwenbergs, Agnes De Nul, Clara Cleymans, Karin Jacobs, Peter Van den Begin, Stany Crets, Britt van der Borght, Luk Alloo, Luc Caals, Ward de Ravet, Carl Ridders, Hilde Van Hulle
‘Plop in de wolken’ is de tweede speelfilm over kabouter Plop die met zijn vrienden Klus, Lui, Kwebbel, Smal en Smul in het kabouterbos woont. Na de tv-serie was een speelfilm voor het miljoenen omzettende bedrijf Studio 100 een koud kunstje en slechts een jaar later was de markt al weer rijp voor een vervolg. ‘De kabouterschat'(1999) werd opgevolgd door deze nieuwe film waarin kabouter Plop weer een spannend avontuur beleeft.
Net op het moment dat Plop een taart voor zijn vrienden wil aansnijden valt er een koker met een brief uit de lucht, bezorgd door een postduif. In de brief staat te lezen dat de opa van Plop (die er eigenlijk niet veel ouder uitziet dan het titelpersonage), kabouter Knap, ernstig ziek is. Wanneer Plop niet het benodigde medicijn, een extract van de Karbonkelwortel – moeilijke woorden voor de doelgroep – kan brengen, zal opa Knap er niet meer zijn… Die Karbonkelwortel is zo gevonden, maar het grootste probleem is de afstand… Opa Knap woont namelijk wel tien dagen lopen vanaf de melkherberg van kabouter Plop en dan is de zandloper, die exact de tijd aangeeft die Plop heeft voor deze missie, natuurlijk allang leeg… Maar gelukkig weet Klus daar wat op. Ze gaan een luchtballon bouwen!
De special effects zijn heel behoorlijk. Kinderen die de middenbouw nog niet ontgroeid zijn zullen ze heus geloven dat Lui op een gegeven moment aan het touw bungelt dat uit de luchtballon hangt. De luchtballon is overigens ook leuk vormgegeven. De plot van dit op peuters en kleuters gerichte filmavontuur is – zoals we niet anders van Studio 100, evenals het gros van alle andere op kinderen gerichte producties trouwens- gewend zijn, eenvoudig. Het doel van Plop en zijn vriendjes is duidelijk en er zullen een aantal obstakels overwonnen moeten worden voor zij dat bereiken. Daar is niets mis mee. Het idee dat Smul en Smal niet met de ballon mee kunnen is zelfs slim gevonden. Het volgen van de twee aparte reisgezelschappen is gewoon leuk voor de kleintjes.
Wat wel verkeerd uitpakt is één van die andere hindernissen: het gevolg van de ontmoeting die Plop, Kwebbel, Klus en Lui hebben tijdens hun zoektocht naar meer brandhout om de ballon in de lucht te houden. De drie vieze kabouters Jeuk, Stink en Snot vormen werkelijk het onsmakelijkste trio dat Studio 100 ooit heeft bedacht. Hun aandeel in de film wordt veel te lang opgerekt, zodat hun personages in de ogen van een gemiddelde vijfjarige bijna ontaarden in horrorfiguren. Het is nauwelijks voor te stellen dat er geen kindjes zijn die hier nachtmerries aan overhouden. Een beetje spanning in een kinderfilm is goed, maar wanneer ook op het eind de redding nabij is en er toch nog elke seconde spanning uitgeperst wordt, kun je je oprecht afvragen of je hier je kind nu een plezier mee doet. Niet voor de hazehartjes dus, maar stoere Plopfans zullen hun hand er niet voor om draaien en zullen dit als verwennerij zien. ‘Plop in de wolken’ is in ieder geval niet een van de leukste Plop-films.
Monica Meijer