Poesía sin fin (2016)
Regie: Alejandro Jodorowsky | 128 minuten | biografie, drama, fantasie | Acteurs: Adan Jodorowsky, Brontis Jodorowsky, Leandro Taub, Pamela Flores, Alejandro Jodorowsky, Jeremias Herskovits, Julia Avendaño, Bastián Bodenhöfer, Carolyn Carlson, Ali Ahmad Sa’ld Esber
Alejandro Jodorowsky: de een zal nooit van de man gehoord hebben, de ander krijgt bij het horen van de naam een gelukzalige glimlach om de lippen. Zo gaat dat met culthelden. De bejaarde Chileense regisseur (1929) is bezig met zijn magnum opus: vijf autobiografische films. ‘Poesía sin fin’ is de tweede en volgt het helaas nooit in Nederland uitgebrachte ‘La danza de la realidad’ (2013) op.
Het is geen probleem als je die film niet gezien hebt, want ‘Poesía sin fin’, dat gemaakt kon worden dankzij crowdfunding, is voor Jodorowsky’s doen verrassend rechtlijnig en toegankelijk. De film gaat over de periode waarin hij volwassen werd en voorgoed brak met zijn ouders. Na de verhuizing naar Santiago werkt de jonge Alejandro op zaterdag in de lingeriezaak van zijn vader (Brontis Jodorowsky, oudste zoon van de regisseur), waar hij met grote tegenzin winkeldiefstal met lijfstraffen dient de bestrijden. Zijn moeder communiceert alleen in aria’s. Zijn vaders grootste wens is dat hij medicijnen gaat studeren, maar Alejandro, gespeeld door Alejandro’s jongste zoon Adan Jodorowsky, weet zich al snel aan die verwachting te onttrekken en besluit dat hij dichter wordt.
Wat volgt is een reeks aan bizarre scènes, die uitpuilen van fantasie en surrealisme. Door Alejandro’s neef komt hij terecht bij een kunstenaarscommune, waar hij met liefde ontvangen wordt en zijn netwerk van geestverwanten kan uitbreiden. Hij krijgt er de tip om naar Café Iris te gaan, waar dichters en muzen elkaar treffen. De forse Stella maakt er haar entree en Alejandro is direct betoverd. Hij achtervolgt haar en ze krijgen een relatie, zonder hun maagdelijkheid te verliezen, dat wel. Hoe inspirerend Alejandro Stella ook vindt, hij vindt haar ook benauwend, en op de avond dat ze hem dwingt naar een club te gaan en hij daar bijna verkracht wordt door een groep mannen, breekt hij met haar. Een leuk detail is dat de actrice die Stella speelt ook de rol van Alejandro’s moeder vertolkt (maar dat zul je je waarschijnlijk achteraf pas realiseren).
Je komt ogen en oren te kort en ‘Poesía sin fin’ leent zich dan ook uitstekend voor herhaaldelijk kijken. Je verveelt je geen moment, de kleuren spatten van het scherm en je kunt je verbazen over de enorme hoeveelheid creativiteit die in elk fragment zit. De meest ontroerende scènes zijn die met de regisseur zelf, wanneer hij zijn jongere alter ego influistert dat het allemaal goed komt en de slotscène, waarin Jodorowsky, voor zijn vertrek naar Frankrijk, zijn vader het afscheid geeft dat hij eigenlijk had willen doen. Fascinerend, humoristisch, magisch.
Monica Meijer
Waardering: 4
Bioscooprelease: 5 januari 2017
DVD-release: 9 juni 2017