Pokémon 11: Giratina en de Krijger van de lucht – Gekijô ban poketto monsutâ: Daiamondo pâru – Giratina to sora no hanataba Sheimi (2008)
Regie: Kunihiko Yuyama | 100 minuten | animatie | Originele stemmencast: Rica Matsumoto, Ikue Ootani, Yûji Ueda, Megumi Toyoguchi, Etsuko Kozakura, Megumi Hayashibara, Shinichirô Miki, Inuko Inuyama, Vanilla Yamazaki, Akina Minami, Shôko Nakagawa, Shido Nakamura, Kôichi Yamadera
Prachtig geanimeerd ‘Pokémon’ avontuur in felle kleuren met een onbegrijpelijk en nodeloos ingewikkeld plot. Het is alweer de elfde film in de Pokémon cyclus en bij de première in de Westerse wereld van deze film in 2009, is in Japan alweer deel twaalf uit de filmreeks verschenen.
Regisseur Kunhihiko Yuyama regisseerde vanaf de eerste film uit 1999 alle delen tot en met deze, al dan niet in samenwerking met anderen en hij heeft de kwaliteit van de animatie een steeds hogere vlucht zien nemen. Het niveau van de animatie van ‘Pokémon 11: Gratina en de Krijger van de lucht’ is indrukwekkend, zeker voor een zoveelste vervolg en het bewijs dat het fenomeen ‘Pokémon’ nog altijd springlevend en zeer populair is. Al hoewel de grootste hype rond Ash Ketchum, Pikachu en alle honderden andere Pokémon figuren inmiddels wel voorbij lijkt te zijn, kunnen de tekenfilms nog altijd op ontelbare jonge en minder jonge fans over de hele wereld bogen.
De investering van de makers in de visuele- en geluidseffecten betaalt zich dubbel en dwars terug. In sommige scènes zijn de achtergronden nog wel statisch en weinig gedetailleerd, maar met name in de gevechtsscènes worden alle registers open getrokken om de zintuigen omver te blazen. De ontploffingen, vuur en rook zien er erg overtuigend uit, maar ook in rustige scènes valt bijvoorbeeld de realistische aanblik van de lucht en wolken op. De landschappen waar de helden overheen vliegen zijn echt geweldig om te zien. Wat de animatie betreft is ‘Pokémon 11: Gratina en de Krijger van de lucht’ de moeite van het bekijken meer dan waard.
Misschien dat de keuze voor goede animatie de ontwikkeling van een even goed verhaal in de weg heeft gestaan, want aan de gebeurtenissen in de film is soms geen touw vast te knopen. Duidelijk is dat Shaymin (een iets te nadrukkelijk snoezig beestje met een irritante eigen wil) een connectie heeft met Giratina, de enige bewoner van de “Omgekeerde Wereld”. De slechterik van de film, ene Zero, wil Giratina gebruiken om – niet heel verrassend – de wereld te veroveren. Het helpt alleen niet echt dat Giratina een heel groot mechanisch monster is, dus stuurt Zero een ander monster, Dialga om tegen de verdediger te vechten. En dat is nog maar een deel van het verhaal. Shaymin is op weg naar één of andere bloemenfestival met zijn soortgenoten en de Pokémon helden Ash Ketchum en Pikachu gaan hem daarbij helpen. Het verhaal waaiert verschillende kanten op en de rode draad raakt regelmatig zoek.
Voor de niet of nauwelijks ingewijden in het ‘Pokémon’ universum (lees: de meeste ouders en andere volwassenen) met al zijn wezens, helden en schurken, is Pokémon al moeilijk te bevatten, maar de warboel van deze film maakt het er niet beter op. Met een speelduur van ongeveer honderd minuten is het een lange zit, zeker voor een kinderfilm, die meestal – gelet op de concentratiespanne van de jongsten – tussen de zeventig en tachtig minuten klokken. Maar zelfs voor fans moet het volgen van de verhaallijn soms een bevreemdende ervaring zijn.
Scenarioschrijver Hideki Sonoda is al sinds 2001 één van de schrijvers van Pokémon avonturen, dus je zou toch verwachten dat hij ervaring genoeg heeft om niet in zo’n valkuil te trappen. Er gebeurt genoeg voor wel drie uur aan film, maar echt begrijpelijk uitgelegd is niet allemaal niet. Noch coherent, want af en toe bekruipt je het gevoel dat er een loopje genomen wordt met de zelfbedachte wetten en de tegenstellingen tussen de werelden. En als de kijker probeert te begrijpen hoe de logica van het verhaal in elkaar zit en er tegelijkertijd gesjoemeld wordt door de makers zelf, valt daar uiteraard nauwelijks aan te beginnen.
Het is raadzaam om het verstand op nul te zetten en niet te proberen om het verhaal te volgen. Kijk gewoon naar de prachtige animatie en dan vermaak je je ook prima.
Hans Geurts