Pop Aye (2017)

Recensie Pop Aye CinemagazineRegie: Kirsten Tan | 102 minuten | drama | Acteurs: Thaneth Warakulnukroh, Penpak Sirikul, Bong

Het zit de Thaise Thana niet mee. Ooit een vooraanstaand architect, dreigt hij nu op een professioneel zijspoor te belanden. Ook zijn huwelijk vertoont flinke barsten. Dus doet Thana op een dag wat iedere man in zo’n midlifecrisis zou moeten doen: hij koopt een olifant. Niet zomaar een olifant, maar de olifant Pop Aye die hij herkent uit zijn jeugd en die hij nu onverwacht op straat tegenkomt. Omdat echtgenote Bo iets minder blij is met de komst van het beest, besluit Thana om Pop Aye te verhuizen naar zijn geboortedorp. Daar wil hij de olifant teruggeven aan zijn oom.

Zo begint de Thais-Singaporese roadmovie ‘Pop Aye’. Het verhaal van de olifant mag je snel vergeten, want zoals het een roadmovie betaamt draait het hier om de reis, niet om de bestemming. De voettocht voert ons door het Thaise platteland, waar Thana allerlei bijzondere personages ontmoet: een plattelandsmysticus met voorspellende gaven, een vermoeide transseksueel, twee niet al te ijverige agenten. Die ontmoetingen leveren Thana de nodige levenslessen op, waarvan de belangrijkste is om niet te blijven hangen in het verleden.

Je zou niet zeggen dat ‘Pop Aye’ het langspeeldebuut is van de Singaporese Kirsten Tan. Dat Tan hiervoor al de nodige ervaring heeft opgedaan met korte films blijkt uit de volwassen en zelfverzekerde stijl. Hoewel de regisseuse soms neigt naar mooifilmerij, is ‘Pop Aye’ ontegenzeggelijk een visuele traktatie. De combinatie van olifant, Thais platteland en koddige architect is voldoende voor ruim anderhalf uur filmisch genot. De film is slim gemonteerd – in die zin dat de makers de kijker vaak net een paar tellen voor zijn – en kent de nodige grappige associaties. ‘Pop Aye’ zit qua humor sowieso wel goed en ook over het acteren hebben we niet te klagen. De sfeervolle prairiemuziek past goed bij het verhaal, al verraadt die wel dat deze arthousefilm bestemd is voor een westers publiek.

Helaas ontbreekt het dit sympathieke ‘Pop Aye’ aan originaliteit. Tan heeft alle bekende ingrediënten van het genre in haar film gepropt, zodat het resultaat smakelijk maar niet al te verrassend uitpakt. Jammer, maar niet al te ernstig. Want hoe vaak zien we nou een roadmovie over een olifant en een uitgerangeerde architect? We bedoelen maar.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 29 juni 2017
DVD-release: 7 november 2017