Post Grad (2009)

Regie: Vicky Jenson | 88 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Alexis Bledel, Zach Gilford, Michael Keaton, Jane Lynch, Caroll Burnett, Bobby Coleman, Rodrigo Santoro, Catherine Reitman, Mary Anne McGarry, J.K. Simmons, Robert Arce, Jeanie Hackett, Oscar Dillon, Vanessa Branch, Shirley Jordan    

Iedereen die de schoolbanken of collegezalen verruild heeft voor “het echte leven” zal iets herkennen in het verhaal van Ryden Walby (een gekkere naam kon de schrijver niet bedenken). De 22-jarige schone (Alexis Bledel) kan eindelijk doen waar ze haar hele leven al op gewacht heeft; carrière maken bij gerenommeerde uitgever Happerman & Browning. Nadat ze haar universiteitsdiploma op zak heeft, tekent ze – zelfs voor ze het sollicitatiegesprek ingaat – het huurcontract van een droomappartementje op loopafstand van haar droombaan. Die baan heeft ze praktisch al in haar zak, zo wuift ze de bezwaren van haar vriendje Adam (Zach Gilford) weg. Maar dat blijkt anders te verlopen als Ryden verwacht. Na een hele dag gewacht te hebben op haar beurt, is het sollicitatiegesprek binnen drie minuten al weer voorbij. Haar arrogante aartsrivale Jessica heeft de baan voor haar neus weggekaapt. Er zit voor Ryden niets anders op dan weer bij haar ouders in te trekken (Michael Keaton en Jane Lynch). Ryden komt er achter dat het helemaal zo makkelijk niet is om een baan te vinden, laat staan een baan waar je je talenten kunt benutten.

De focus in ‘Post Grad’ ligt niet alleen op Rydens zoektocht naar een baan, ook die naar haar ware liefde. Verruilt ze haar betrouwbare vriendje – die overduidelijk meer voor haar voelt dan zij voor hem – voor de twaalf jaar oudere, spannende overbuurman David (Rodrigo Santoro)? Daarnaast wordt er ook vrij veel aandacht besteed aan het warme, maar maffe, nest waaruit Ryden komt. Aan elk familielid zit wel een steekje los, zo blijkt: broertje Hunter likt graag gezichten af van mensen (“omdat dat zo lekker smaakt”), oma Maureen (Carol Burnett) is gefixeerd op haar dood en zoekt alvast een doodskist uit, moeder Carmella (Jane Lynch) misbruikt haar status van “stervende” en loopt geregeld met zuurstofflessen rond en vader Walter heeft een slechte neus voor zakendoen en werkt zich steeds in de problemen. Maar er is ook tijd voor genegenheid; bijvoorbeeld wanneer de hele familie meehelpt om Hunters zeepkistenrace tot een goed einde te brengen.

‘Post Grad’ is een luchtige, onschuldige film, zonder al te zware thema’s, zonder opzienbarende acteerprestaties of hilarische situaties, maar prima vermaak voor een uurtje of anderhalf. De film heeft wel een fijne boodschap. “De helft van de optelsom die het leven is gaat om wat je doet, de andere helft gaat om bij wie je bent als je het doet.” Daar is natuurlijk niets tegen in te brengen. Niet voor al te cynische filmkijkers, wel geschikt voor dromers die het prettig vinden eens terug te blikken (of vooruit!) naar de tijd dat je net van school komt en de wereld aan je voeten lijkt te liggen.

Monica Meijer

Waardering: 3