Press Play (2022)

Recensie Press Play CinemagazineRegie: Greg Björkman | 85 minuten | romantiek, muziek | Acteurs: Lewis Pullman, Christina Chang, Danny Glover, Matt Walsh, Kekoa Kekumano, Clara Rugaard, Lyrica Okano, Taiana Tully, Cody Easterbrook, Rachel Trautmann, Kevin Yamada, Michelle Zauner, Andrea Elizabeth Sikkink

Bill Pullman (‘Lost Highway’, 1997) en zijn vrouw Tamara hebben drie kinderen die alledrie ook in de showbusiness terecht zijn gekomen. Maesa is muzikante en zangeres, Jack is muzikant en poppenspeler, Van de drie is Lewis tot nu toe het bekenst: met rollen in ‘Bad Times at the El Royal’ en ‘Top Gun: Maverick’ timmert hij stevig aan de weg. Met ‘Press Play’ heeft hij de eerste ‘romantic lead’ te pakken. Hij speelt in deze door debuterend speelfilmregisseur Greg Björkman geregisseerde tijdreisfilm de rol van de surfende muziekwinkelmedewerker Harrison.

Zijn vrouwelijke tegenspeelster is de Deense Clara Rugaard. Zij speelt Laura, een in tekenen en kunst geïnteresseerde jonge vrouw. Haar vriendin Chloé vindt dat ze perfect zou passen bij haar stiefbroer Harrison. Schoorvoetend geeft Laura toe en laat zich bij hem introduceren. De twee blijken inderdaad een gemeenschappelijke interesse te hebben: muziek. Na hun eerste date, een concert van Japanese Breakfast, is het tweetal onafscheidelijk. Naarmate hun relatie zich verstevigt, groeit ook hun mixtape (een daadwerkelijk cassettebandje). De liedjes die ze daarop opnemen hebben elk een speciale betekenis en vormen zo een soort rode draad door hun liefde.

Dan slaat het noodlot toe en komt Harrison om bij een stom autoongeluk, zo eentje dat makkelijk vermeden had kunnen worden. We slaan vervolgens vier jaar over en zien hoe Laura haar leven nu leidt. Dat ze Harrison nog altijd niet vergeten is blijkt wanneer ze de mixtape weer in handen krijgt. BIj het beluisteren van het eerste liedje op haar walkman, blijkt ze ineens terug in de tijd te zijn, bij Harrison, op het moment dat ze het liedje voor het eerst samen horen. Als ze eenmaal bekomen is van de schrik, beseft Laura dat dit voor haar de kans is om Harrisons dood te voorkomen. Ze hoeft alleen maar het volgende nummer te luisteren. Al haar pogingen om hem te redden lopen echter op niets uit. Sterker nog: alles wat door haar toedoen verandert in het verleden, heeft effect op de toekomst. Het is dit punt van de film dat een beetje aan ‘Final Destination’ doet denken, minus de horror, maar het gegeven dat als De Dood je heeft uitgekozen, je ook zult gaan, is het niet linskom dan wel rechtsom, is exact hetzelfde.

Er zijn natuurlijk al ontelbare films over tijdreizen gemaakt en ‘Press Play’ kan toegevoegd worden aan deze immer uitdijende collectie. Het verhaal is op zich origineel: met name door de connectie tussen muziek en emoties die daarbij horen. Vooral Pullman maakt indruk met zijn charmante optreden, hij is het meest overtuigend (wellicht ook het meest ervaren) van het koppel. Met minder dan anderhalf uur op de teller is ‘Press Play’ ook zeker een goed voorbeeld van hoe je efficiënt en effectief een verhaal vertelt. ’Press Play’ hoort minder in het young adult-genre dan je zou verwachten, maar zal ook liefhebbers van muziekfilms (‘High Fidelity’, ‘Nick & Norah’s Infinite Playlist’) aanspreken. Deze lieve film haalt het niet bij die voorbeelden, maar heeft voldoende pluspunten om ‘m eens aan te zetten.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 21 juli 2022
VOD-release: 20 oktober 2022 (Pathé Thuis)