Prey (2007)

Regie: Darrell Roodt | 92 minuten | horror, thriller | Acteurs: Bridget Moynahan, Peter Weller, Carly Schroeder, Jamie Bartlett, Conner Dowds, Marius Roberts

‘Prey’ opent al gelijk vrij heftig met een scène waarin we zien hoe jagende leeuwen op een nachtelijke strooptocht een zebra grijpen, doden en vervolgens verorberen. Hiermee wordt de toon voor het verdere verloop van deze film grotendeels gezet. Tijdens een kort intermezzo maken we eerst kennis met de hoofdrolspelers, te weten een gescheiden vader, zijn twee kinderen en de man zijn nieuwe vlam, waarna de laatste drie vertrekken voor een gamedrive om zo de belangrijkste Afrikaanse wilde dieren in levenden lijve van nabij te aanschouwen. Wat echter een idyllische safari had moeten zijn, verandert al snel in een nachtmerrie aangezien een groepje hongerige leeuwen het op het viertal heeft voorzien.

Het verhaal dat ten grondslag ligt aan ‘Prey’ is niet al te gecompliceerd, maar wekt desondanks de indruk dat de kijker een spannende film tegemoet kan zien. Maar worden deze verwachtingen ook daadwerkelijk waargemaakt? Het antwoord is in veel opzichten ja. Het camerawerk is bijvoorbeeld kundig en verhoogt twijfelloos de spanning. Door regelmatig in te zoomen op het geelgekleurde hoge gras- waarin de leeuwen door middel van camouflage vrijwel vlekkeloos opgaan- weet je als kijker nooit precies of er nu wel of niet een van de hongerige, bloeddorstige katachtigen op de loer ligt. Ook aardig zijn de scènes waarin je door de ogen van een leeuw kijkt en de aanvallen die plaatsvinden tijdens de extreem donkere Afrikaanse nachten. De scènes waarin de leeuwen ten aanval trekken, zijn mooi gefilmd, al zijn ze wel behoorlijk bloederig in beeld gebracht waardoor je als kijker geen al te zwakke maag moet hebben. Naast al dit goeds heeft ‘Prey’ zeker ook wel een paar minpunten. De delen die ingaan op de relatie tussen stiefmoeder en stiefdochter – die aanvankelijk een bloedhekel aan elkaar hebben, maar in tijden van angst en ontbering plots nader tot elkaar komen- zijn bijvoorbeeld doorspekt met een stevige portie vals sentiment. Bovendien gedragen de hoofdpersonen zich regelmatig nogal dom, iets wat af en toe enigszins ten koste van de spanning gaat. Ook het slot van de film is een beetje vergezocht en onwaarschijnlijk en doet derhalve nogal gekunsteld aan. Je kunt je als kijker niet aan de indruk onttrekken dat de makers wel iets beters hadden kunnen fabriceren.

Desalniettemin is ‘Prey’ een redelijke thriller die het grootste deel van de in totaal 90 minuten weet te boeien. Geen wereldfilm, maar toch vermakelijk. Als je echter van plan bent om binnen afzienbare tijd naar Afrika af te reizen voor een spannende safari, is het wellicht wijselijk om deze film nog even in de kast te laten staan tot na terugkomst.

Frank Heinen