Prinses Lillifee en de kleine eenhoorn – Prinzessin Lillifee und das kleine Einhorn (2011)

Regie: Ansgar Niebuhr, Hubert Weiland | 69 minuten | animatie, familie | Nederlandse stemmencast: Lottie Hellingman, Donna Vrijhof, Stephan Holwerda, Louis van Beek, Levi van Kempen, Hymke de Vries, Hein van Beem | Originele stemmencast: Maresa Sedlmeier, Carin Tietze, Sabine Bohlmann, Stefan Günther, Julia Haacke, Gudo Hoegel, Sandra Schwittau, Jochen Striebeck, Roman Wolko, Patrick Roche, Max Felder, Dagmar Dempe

Meisjes en eenhoorns: het is dezelfde gouden combinatie als meisjes en paarden. Wat de aantrekkingskracht precies is die van die magische wezens uitgaat, daar kun je jarenlange studies aan wijden, maar in de Duitse animatiefilm ‘Prinses Lillifee en de kleine eenhoorn’ wordt de liefde voor deze sprookjesfiguren prima benut. ‘Prinses Lillifee en de kleine eenhoorn’ is de tweede bioscoopfilm over het prinsesje met toverkrachten. Kinderen vanaf een jaar of vijf zullen van dit spannende en grappige avontuur genieten, waarbij het grootste deel van het publiek uit meisjes zal bestaan.

Al een week lang heeft Lillifee dezelfde droom. Ze vliegt en loopt door een besneeuwd landschap terwijl iemand haar roept. Het is Rosalie, een eenhoorn. Net wanneer Lillifee doorheeft wie haar naam zegt, ziet ze het mooie dier verdwijnen, samen met Kobald, haar mannelijke metgezel. Op een nacht gaat de droom iets verder en vertelt Rosalie dat ze hoopt dat Lillifee voor haar kindje Lucy zal zorgen. Wanneer Lillifee wakker wordt uit deze onrustige droom, ligt aan haar voeteneind een in een blauw dekentje gebundelde eenhoornbaby: Lucy! Het was dus geen droom!

In eerste instantie hebben Lillifee, haar vriendje Iwan de egel en de twee muizen Cindy en Clara dolle pret met de ondeugende eenhoorn. Maar Pupsi, het altijd hongerige varkentje, ziet de komst van Lucy minder positief in. Niet alleen eet het jonge dier al zijn eten op, ook trekt ze continu alle aandacht naar haar toe. “Ze hoort hier niet!” luidt zijn norse mening. Hoewel Lillifee vindt dat Pupsi wel erg hard oordeelt, moet ze toegeven dat er wel een kern van waarheid in zijn mening zit: Lucy hoort bij haar ouders, en niet in Pinkovia! Maar wat is er met Rosalie en Kobald gebeurd? Lillifee besluit om Lucy terug te brengen naar haar vader en moeder. Maar dat betekent dat ze het ijskoude landschap van Bluetopia moet trotseren.

Het verhaal van ‘Prinses Lillifee en de kleine eenhoorn’ is nauwelijks origineel te noemen en lijkt volgens het handboek “hoe schrijf ik een avonturenfilm voor jonge kinderen” gemaakt te zijn. Dat is echter niet per se een punt van kritiek, want originaliteit is voor deze doelgroep niet per definitie noodzakelijk. Daarnaast maken de mooi getekende, op een manier die dichtbij het bronmateriaal blijft, figuurtjes in de fantasie- en vooral kleurrijke wereld waarin Lillifee en haar vriendjes wonen veel goed. ‘Prinses Lillifee en de kleine eenhoorn’ is een film die barst van de kleuren – en in tegenstelling tot wat je zou verwachten niet uitsluitend vijftig tinten roze. Er zit een goede spanningsboog in en het gevaar is nooit zó dreigend dat je kroost het liefst onder de stoel zou kruipen van angst. Ook is het niet een sprookje waarin het goed tegen het kwaad moet vechten: sommige personages hebben een net iets diepere laag, waardoor het alleen maar lijkt dat ze bij de boosdoeners horen. Net als in de eerste film is er een scène die niet zou misstaan in een film over fashioniasta’s, want naast de reuze walk-in closet uit de eerste film blijkt Lillifee hier over een collectie schoenen te beschikken waar Imelda Marcos jaloers op zou zijn. Bij de noodzaak van dat fragment kun je je vraagtekens zetten, maar er blijven genoeg positieve boodschappen over: moed, het belang van familie (met name ouders!) en samenwerking. ‘Prinses Lillifee en de kleine eenhoorn’ is een vermakelijke film voor kleine filmkijkers.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 17 april 2013
DVD-release: 13 augustus 2013