Problem Child (1990)

Regie: Dennis Dugan | 81 minuten | actie, komedie, familie, fantasie | Acteurs: John Ritter, Jack Warden, Michael Oliver, Gilbert Gottfried, Amy Yasbeck, Michael Richards, Peter Jurasik, Charlotte Akin, Dennis Dugan, Justin Elledge, Eric Elterman, Ward Emling, John William Galt, Corki Grazer, Helena Humann, Philip Jhin, Judy Jones, Melody Jones, Danny Kamekona, Ehchi Edward Kawanabe, Colby Kline, Hugh Lampman, Kristen Lowman, Julie Mayfield, Andrea McCall, Ron Miranda, Norma Moore, Eric Poppick, John Rainone, Martin Rayner, Lico Reyes, Florence Schauffler, Shaun Shimoda, Ed Yeager

Begin jaren negentig werden er een aantal films geproduceerd met een ondeugend en soms destructief jongetje in de hoofdrol. Tegelijkertijd had dit jongetje dan wel weer een hart van goud. Naast de bioscoophit ‘Home Alone’ met Macaulay Culkin en het latere ‘Dennis the Menace’ was ‘Problem Child’ een van deze films. Ook ‘Problem Child’ was in 1990 een succes; er zouden nog twee vervolgfilms worden gemaakt.

In ‘Problem Child’ maken we kennis met Junior, een typisch “probleemjochie” dat opgroeit voor “galg en rad”. Hij is een moeilijk opvoedbaar kind dat constant van pleeggezin naar pleeggezin verhuist en tenslotte terecht komt in een weeshuis dat wordt geleid door een groep nonnen. Junior is een combinatie van Oliver Twist en Ciske de Rat, een schoffie dat steeds idiote streken uithaalt maar eigenlijk op zoek is naar ouders die van hem houden. Uiteindelijk wordt zijn wens vervuld als twee ouders met een kinderwens zich aandienen. Het zijn Ben Healy (John Ritter), een goedgelovige verkoper van sportartikelen, en zijn irritante vrouw Flo (Amy Yasbeck), die stijgen op de sociale ladder tot een levensmotto heeft verheven.

Net zoals bij alle andere ouders wordt ook het geduld van Ben en Flo danig op de proef gesteld. Junior haalt allerlei streken uit waarbij irritante kinderen uit de buurt, Opa Big Ben Healy (een charmante rol van Jack Warden) en de huiskat het moeten ontgelden. Maar de kijker sympathiseert gemakkelijk met onze jeugdige held omdat hij door al zijn “slachtoffers” vervelend en neerbuigend wordt behandeld. Hierdoor geeft het voldoening om te zien wat voor plagerijen en streken Junior in petto heeft voor die domme en irritante mensen in zijn omgeving. Niemand accepteert hem en is oprecht aardig tegen hem, niemand behalve zijn vader. De plotontwikkeling draait om de strijd tussen goed en kwaad met als inzet Juniors karakter. De goede kant wordt vertegenwoordigd door vader Ben en de slechte kant door Martin “Bow Tie-Killer” Beck, een ontsnapte gevangene waar Junior sympathie voor koestert.

Echt spannend is dit plotgegeven echter niet want je kunt al op je klompen aanvoelen wie er gaat winnen. Niettemin is de weg naar het einde een vermakelijke weg met leuke, schmierende acteerprestaties in allerlei kleine rollen zoals de eerder genoemde Warden als opa, Gilbert Gottfried als inspecteur voor de kinderbescherming (let vooral op zijn markante en irritante stem) en Michael Richards (Kramer uit “Seinfeld”) als de ontsnapte moordenaar. Leuke bijrollen, een dun, soms moralistisch doch makkelijk te volgen verhaaltje en leuke “gags”; zie daar het recept voor een leuk avondje vermaak. Veel meer heeft het niet om het lijf.

Joost Hoedemaeckers

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 november 1990