Project X (2012)
Regie: Nima Nourizadeh | 88 minuten | komedie | Acteurs: Thomas Mann, Jonathan Daniel Brown, Oliver Cooper, Dax Flame, Nichole Bloom, Martin Klebba
Het is moeilijk om bij ‘Project X’ geen vergelijkingen met de geweldige ‘The Hangover’ films te trekken. Aangezien de regisseur van deze films, Todd Phillips, ook bij ‘Project X’ betrokken is geweest, zij het ditmaal alleen als producer en niet als regisseur of schrijver (zoals bij zowel ‘The Hangover’ en ‘The Hangover Part II’ wel het geval was) ligt een vergelijking op de loer. Ook het thema van de film, een gigantisch knalfeest dat compleet uit de hand loopt, maakt een vergelijking met eerdergenoemde films logisch. Toch is het niet eerlijk om ‘Project X’ naast deze succesvolle films te leggen: buiten het feit dat de alcohol centraal staat blijkt het uiteindelijk wel mee te vallen met de overeenkomsten. Daarnaast kan ‘Project X’ kwalitatief gezien nog niet eens in de schaduw van eerdergenoemde kaskrakers staan.
‘Project X’ laat ons kennismaken met de drie tieners Thomas, Costa en JB (gespeeld door respectievelijk Thomas Mann, Oliver Cooper en Jonathan Daniel Brown), drie redelijke groentjes op acteergebied. De drie zitten in het laatste jaar van de middelbare school en met name Thomas en JB horen nou niet bepaald bij de meest populaire jongens uit de klas. Het krijgen van een meisje zit er dan ook niet in voor hen. Om dit te veranderen besluiten ze om, ter ere van de zeventiende verjaardag van Thomas, een onvergetelijk feest te geven dat hun imago in één klap van nerd naar popster moet tillen. Combineer dit met het feit dat de ouders van Thomas net dat weekend uit huis zijn en alle ingrediënten voor een gigantische party lijken aanwezig.
De happening zelf is niet het probleem van ‘Project X’. Integendeel, die scènes stellen niet teleur. Wanneer het eenmaal op gang is gekomen en later op de avond het hele huis en ook de tuin afgeladen vol staan met feestende tieners en de muziek vrolijk je oren ingepompt wordt, weet je dat het met het feest wel goed zit. En hoe later het wordt, hoe meer het uiteraard uit de hand begint te lopen. Een auto die in het zwembad wordt gereden en een van de gasten die in de oven gestopt wordt, zijn hier maar een paar voorbeelden van. Als op het eind van de avond de politie erbij komt en de hele buurt een slagveld wordt, is Thomas’ verjaardagspartijtje met recht een gebeurtenis die men zich nog lang zal heugen.
Het echte probleem van ‘Project X’ is eigenlijk al het overige dat zich afspeelt. Allereerst zijn er de drie hoofdpersonen. Regisseur Nima Nourizadeh heeft zijn best moeten doen om de karakters van de drie zo oppervlakkig mogelijk te maken met als resultaat drie jongens die voldoen aan alle vooroordelen die er over puberende tieners zijn. Het leven draait alleen maar om zoveel mogelijk alcohol drinken en met zoveel mogelijk meisjes naar bed gaan, althans, dat is wat dit drietal ons wil doen geloven. De kroon wordt op dat gebied gespannen door Costa, die gedurende de hele film het weet te presteren om ook maar geen enkele zinnige opmerking te maken. Het personage wekt dan ook al snel een enorme afkeer op. Ook de humor zelf is vaak van een laag niveau. Zo is er in het begin een redelijk gênante scène waarin Costa doet of hij met een tuinkabouter seks heeft en dit bedenkelijke niveau wordt gedurende de film niet beter. Resultaat hiervan is dat je als kijker nog de meeste sympathie met het kleine hondje van Thomas krijgt, want ook het arme beestje ontsnapt niet aan het feestgedruis.
Maar de buitengewoon flauwe humor en de oppervlakkige karakters zijn niet het enige probleem van ‘Project X’. Zo is ervoor gekozen om het grootste deel van de film met een handcamera te filmen. Hoewel dit niet per definitie slecht werkt, is het toch vreemd om alle actie te moeten volgen met een cameraman die continu achter de chaos aan rent. Maar boven alles is ‘Project X’ gewoon te simpel, te inspiratieloos en te voorspelbaar om leuk te zijn. De volstrekt overbodige romance op het eind past wat dat betreft prima in dit plaatje. Uiteindelijk biedt de film niet meer dan een leuk feestje, hetgeen gewoon veel te karig is. Daarnaast slaagt ‘Project X’ erin om een puberale film als ‘American Pie’ ineens heel volwassen te laten lijken en dat kan niet de bedoeling van de makers zijn geweest.
Martijn Scheepers
Waardering: 1.5
Bioscooprelease: 1 maart 2012