Protégé – Moon to (2007)
Regie: Tung-Shing Yee | 92 minuten | thriller, misdaad | Acteurs: Andy Lau, Daniel Wu, Louis Koo, Jingchu Zhang, Anita Yuen, Nirut Sirichanya, Mei-tian He, Kai Chi Liu, Cheong Cheung, Tung-Shing Yee, Tak Tang, Bo Yuen, Tsz Tung Tsei, Christina Tang, Kylie Wong
Hongkongs lieveling Andy Lau (van onder andere ‘Infernal Affairs’ uit 2002 en ‘House of Flying Daggers’ uit 2004) is dit keer in net niet de hoofdrol te zien, als al weer iets oudere man (ja, de tijd tikt door) met grijze slapen. Zijn rol, die hem in Hongkong een filmprijs opleverde, is niet vreselijk diep uitgewerkt, maar Lau zet hem zoals gewoonlijk geloofwaardig neer, net grof genoeg om voor drugsbaas door te gaan, maar met ook een zachtere kant, als vader van twee dochters.
Dit is ook een beetje het thema van de film: drugs en ‘de andere kant’. Er valt een hoop geld te verdienen met heroïne, cocaïne en allerlei andere lekkernijen, maar waar komt eigenlijk allemaal vandaan, wie worden er uitgebuit (de werkers op de plantages bijvoorbeeld) en wie worden er stinkend rijk? En ook vooral: wie gebruikt er en wat zijn de destructieve gevolgen daarvan? En uiteindelijk wordt zelfs op redelijk geloofwaardige wijze duidelijk gemaakt waarom het zo verleidelijk is, onder bepaalde, vaak uitzichtloze omstandigheden, ondanks dat men de destructieve gevolgen heeft ervaren. De openingsscène spreekt hierin boekdelen: vrouw zakt weg na een shot, klein meisje met pop komt de kamer binnengelopen, haalt de naald uit mama’s arm en gooit hem netjes in de prullenbak. Schrijnend.
De hoofdfiguur Nick, heeft ernstig te kampen met schuldgevoel over zijn rol als verrader van de mensen die hem toch vertrouwden, niet onlogisch. Maar hij haat drugs en alles wat daarbij komt kijken; de bovengenoemde verslaafde is (iets te toevallig) zijn buurvrouw. Hij ondervindt precies waarom en confronteert zo ook ons, als kijker met dat grote dilemma: wat is belangrijker, altijd eerlijk zijn en open kaart spelen, zuiver in het leven staan, of dit allemaal opofferen om de wereld te bevrijden van die vreselijke drugs, waarvan we maar al te duidelijk de gevolgen zien.
Door die ook duidelijk te laten zien, hebben de makers het dilemma mooi uitvergroot, zodat we als kijker goed kunnen meevoelen. Op bepaalde momenten is dit alleen in het script en uitwerking van de scènes iets te dik aangezet, zoals het voorbeeld van de buurvrouw. En dat zorgt dan weer voor een inzakker in de spanningsboog en geloofwaardigheid.
Het thema drugs en politie is erg geliefd in Hongkong lijkt het. Of in iedere geval zijn het dit soort films die deze kant op komen en dan vaak ook met agenten die undercover gaan, denk aan de ‘Infernal Affairs’ trilogie. Het kan natuurlijk een vertekend beeld zijn, maar het lijkt erop dat drugs en alles dat ermee samenhangt de Hongkongers aan het hart gaat, of dat het drugsprobleem erg relevant is in de regio, waarschijnlijk vanwege het feit dat een derde van de wereldwijde heroïne productie ergens in die regionen plaatsvindt en dat drugs een van de grootse inkomstenbronnen in Azië is (de film noemt deze feiten zelf)!
‘Protégé’ twijfelt een beetje tussen geëngageerde en gewone politiethriller, het is beide een beetje. Na die confronterende openingsscène wordt de film ook even iets meer het standaard ‘politie versus boef’ verhaaltje. Toch zijn de toevoeging van de confronterende beelden en het thema van ‘de andere kant’ de redding van de film, want dat dealerverhaaltje en helemaal dat verhaaltje van die agent die undercover gaat, dat kennen we nu wel.
Arjen Dijkstra