Proxima (2019)

Recensie Proxima CinemagazineRegie: Alice Winocour | 107 minuten | drama | Acteurs: Eva Green, Zélie Boulant, Matt Dillon, Aleksey Fateev, Lars Eidinger, Sandra Hüller, Trond-Erik Vassal, Nancy Tate, Grégoire Colin, Igor Filippov, Svetlana Nekhoroshikh

Het hoofd en het hart zijn maar moeilijk te scheiden in ‘Proxima’, waarin Franse astronaute Sarah Loreau (Eva Green) centraal staat en zich voorbereidt op een missie aan boord van het ISS voor een bezoek aan Mars. Sarah is gescheiden en zorgt naast haar baan voor haar dochtertje Stella van een jaar of zes. Tijdens haar afwezigheid zal ex-man Thomas (Lars Eidinger) de zorg voor Stella op zich nemen. De band tussen moeder en dochter is echter zeer hecht, en ondanks Sarahs ambitieuze plannen lukt het haar maar met moeite om afstand te doen van haar aardse verantwoordelijkheden.

Regisseur Alice Winocour schreef eerder mee aan het scenario voor het weergaloze ‘Mustang’, en leverde in 2015 ook het door haarzelf geregisseerde ‘Maryland’ af, met een glansrol voor Matthias Schoenaerts. Een goede neus voor casting heeft de Française absoluut want Eva Green is fenomenaal in haar vertolking van de gedreven Sarah. In elke seconde van de film voel je de strijd in haar tekeergaan: de grenzeloze ambitie om zich staande te houden in het mannenbolwerk dat de internationale ruimtevaart nog altijd is versus de liefde en moederplicht die ze voor Stella voelt.

Wat daar waarschijnlijk een rol bij speelt is het feit dat Stella geen doorsnee kind is. Door problemen met rekenen en taal loopt ze wat achter op school en ze heeft moeite om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenootjes. Stella is echter beslist niet dom en heeft dondersgoed door wat er gaat veranderen als haar moeder een jaar van de aardbodem verdwijnt. Letterlijk. Maar als dat voor een volwassene al moeilijk te behappen is – hoe uitzonderlijk is deze situatie immers, hoe kun je dan van een kind verwachten dat die alle consequenties overziet? Geen wonder dus dat Stella haar eigen oplossingen zoekt als Sarah bezig is met de zware training. De rol van Stella wordt al even zo indrukwekkend neergezet: nieuwkomer Zélie Boulant is hartverscheurend goed als het meisje die prima begrijpt hoe graag haar moeder haar levenslange droom najaagt, maar toch moeite heeft met de notie dat dit betekent dat ze dan haar dochter moet verlaten. De chemie tussen haar en filmmoeder is overduidelijk. Ontroerend om te zien.

Hoewel we genoeg scènes voorgeschoteld krijgen waarin Sarah de uitputtende training voor haar missie volgt, is het mooi gefilmde ‘Proxima’ meer familiedrama dan science fiction. Matt Dillon speelt nog een kleine rol als de aanvankelijk seksistische en zelfs racistische collega van Sarah, die later toch een gevoelige kant blijkt te hebben. Winocour heeft met ‘Proxima’ een emotionele, aangrijpende film gemaakt, die op het eind nog een mooie eerbetoon blijkt voor echte astronautes.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 11 juni 2020
DVD-release: 14 oktober 2020