Pusher III (2005)
Regie: Nicolas Winding Refn | 90 minuten | actie, drama, thriller, misdaad | Acteurs: Zlatko Buric, Marinela Dekic, Ilyas Agac, Gitte Dan, Dan Dommer, Ramadan Huseini, Levino Jensen, Slavko Labovic, Sven Erik Eskeland Larsen, Kujtim Loki, Marek Magierecki, Kurt Nielsen, Susan Petersen, Karsten Schrøder, Hakan Turan
De eerste twee ‘Pusher’-films uit respectievelijk 1996 en 2004 waren erg goed, vooral het eerste deel en beiden evenzo succesvol. In het eerste deel stond de drugsdealer Frank centraal die een grote schuld had bij drugsbaas Milo en hij moest zorgen dat hij binnen een paar dagen het geld geregeld had. Een kille, sensationele film over een man die langzaam richting de afgrond glijdt. Het tweede deel was anders; hierin werd crimineel Tonny gevolgd en werd meer de nadruk gelegd op de verwarring en agressie die een leven aan de zelfkant van de maatschappij met zich meebrengt.
In het derde deel staat Milo centraal. Milo had een grote rol in het eerste deel en kwam ook kort even voorbij in ‘Pusher II’. Hij kwam toen over als een harde, almachtige drugsbaas met wie werkelijk niet te spotten viel en met wie je absoluut geen problemen moest hebben.
Hoe anders lijkt dat in ‘Pusher III’. Milo is wat ouder en dikker geworden en de film opent met een bizarre scène waarin Milo in een praatgroep zit met andere drugsverslaafden. Hoe ironisch, een grote druglord die verslaafd is en hulp heeft gezocht en nu meeklapt wanneer iemand vol trots vertelt dat hij al drie maanden clean is, terwijl hij zelf waarschijnlijk indirect verantwoordelijk is geweest voor de verslaving van deze man.
Milo wordt gedurende één dag gevolgd en dit is niet één van zijn beste dagen. Hij heeft veel stress omdat hij de 25e verjaardag van zijn veeleisende dochter moet regelen en hij is verantwoordelijk voor al het eten. Daarnaast is hij ook nog bezig met een drugsdeal, iets nieuws dit keer; ecstasy. Milo is hiermee niet bekend, hij geeft de voorkeur aan de oude vertrouwde heroïne en één en ander loopt niet zoals het zou moeten. Hij wordt opgelicht met de pillen en moet zich in allerlei bochten wringen om zich te redden uit deze netelige situatie.
Milo is niet alleen ouder en dikker geworden, ook zijn autoriteit en zelfverzekerdheid is geslonken, wat kenbaar gemaakt wordt in de bezoekjes aan het rehabilitatiecentrum. Een echt zichzelf respecterende drugsdealer gaat natuurlijk niet hulp zoeken omdat hij een beetje teveel van bruin en wit snoept. Hij krijgt te maken met jonge criminelen, stoere gastjes die zichzelf The King of Copenhagen noemen en die weinig tot geen respect meer hebben voor deze oude man. Hij heeft de zaken minder goed onder controle en duidelijk is dat hij Radovan, zijn rechterhand uit ‘Pusher I’, mist. Zeker in het tweede gedeelte van de film is de aftakeling van Milo goed zichtbaar. Een jonge Albanese crimineel heeft via een transactie de macht gekregen over Milo en commandeert hem in het rond en toont allesbehalve respect voor deze voormalige drugskoning.
Het is interessant om de drie ‘Pusher’-films met elkaar te vergelijken. Deel één en drie hebben veel overeenkomsten; beide tonen ze het verval van geharde mannen in een duister milieu en deel twee toont juist de chaos en de emoties die een labiel leven met zich meebrengen.
‘Pusher’ is briljant, een uitstekende, spannende film; ‘Pusher II’ is ook ijzersterk, voornamelijk vanwege het acteerwerk van Mads Mikkelsen (‘Casino Royale’) en deel drie is ook goed, maar wel wat minder dan de eerste twee delen. Dit komt voornamelijk doordat dit deel niet zo’n goede spanningsboog heeft als de eerste twee delen. De constante dreiging van geweld is minder sterk aanwezig, wat de film meteen een stuk minder boeiend maakt. Daarnaast is het karakter van Milo niet zo interessant als dat van Frank en Tonny.
Toch is ‘Pusher III’ nog steeds een goede film, de verloedering van Milo wordt op een schrijnende, meelijwekkende wijze in beeld gebracht. De film mist de impact en dreiging van ‘Pusher’ en de diepgang van ‘Pusher II’, maar blijft een zeer onderhoudende gangsterfilm en regisseur Nicolas Winding Refn heeft zich met zijn trilogie terecht een plekje verworven in de misdaadfilmgeschiedenis.
Hendrik Dijkhuis