Quand vient l’automne (2024)

Regie: François Ozon | 103 minuten | drama | Acteurs: Hélène Vincent, Josiane Balasko, Ludivine Sagnier, Pierre Lottin, Garlan Erlos, Sophie Guillemin, Malik Zidi, Paul Beaurepaire, Sidiki Bakaba, Pierre Le Coz, Michel Masiero, Vincent Colombe, Marie-Laurence Tartas, Adam O-H, Isabelle Mazin

Een krasse grootmoeder met mogelijk duistere intenties. François Ozon, onder andere bekend van ‘Sous le sable’ (2000) en ‘Swimming Pool’ (2003), koos dit personage voor het herfstige ‘Quand vient l’automne’ (2024). De thrillerachtige componenten zijn fascinerend, maar het drama voelt onwaarachtig.

Michelle (Hélène Vincent), uit te tekenen in een lichtroze donsjas, opgestoken kapsel en nette rok, is de oma van je dromen. Ze woont op het Franse platteland, waar ze haar dagen slijt met tuinieren en bezoekjes aan de kerk. Ze is bovendien een goede vriendin voor Marie-Claude (Josiane Balasko), die een zoon in de gevangenis heeft zitten. Onbaatzuchtig speelt Michelle voor taxichauffeur, als Marie-Claude weer eens bij Vincent (Pierre Lottin) op bezoek gaat. Een warme grootmoeder lijkt ze ook, wanneer haar dochter Valérie (Ludivine Sagnier) en kleinzoon Lucas (Garlan Erlos) overkomen uit Parijs. Met toewijding bereidt ze een lunch met vers geplukte paddenstoelen.

Met die paddenstoelen gaat het vervolgens helemaal mis. Valérie eet een giftig exemplaar, waarna ze doodziek in het ziekenhuis belandt. Ze overleeft het, maar wil niet langer bij haar moeder blijven en neemt ook Lucas mee terug naar Parijs. Hier wordt duidelijk dat Michelle en Valérie een moeizame relatie hebben. Er is iets gebeurd wat hun relatie voorgoed heeft beschadigd, maar pas later in de film wordt duidelijk wat. Al kan de oplettende kijker het waarschijnlijk eerder raden.

De leegte die met het vertrek van Valérie en Lucas ontstaat, wordt enigszins opgevuld na de vrijlating van Vincent. Michelle vraagt de ex-delinquent – Lottin excelleert in de simpele blik – om klusjes voor haar te doen. Maar als ze beseft dat haar kleinzoon van Valérie niet meer op bezoek mag komen, raakt ze depressief. Die depressie blijkt overigens uit weinig en moet daarom even benoemd worden bij de dokter. De oplossing dient zich als vanzelf aan in het Parijse appartement van Valérie. Of is er toch wat invloed van buiten?

Dit drama van Ozon neemt de vorm aan van een intrigerende thriller, waarin niemand te vertrouwen is. Kleine aanwijzingen worden aangereikt bij sfeervolle herfsttaferelen en acteerwerk, waar weinig mis mee is. Toch voelen de intermenselijke relaties wat vals aan, en overtuigen ze nooit écht. Michelle is voor Marie-Claude een trouwe hartsvriendin, voor Lucas een geliefde oma en voor Valérie een mislukte moeder, maar dat blijft meer een kwestie van weten dan voelen. De regisseur speelt bovendien met symptomen van seniliteit, wat het verhaal een extra dimensie had kunnen geven. Met dit spel wordt verder weinig gedaan, waardoor het een storend los eindje is.

François Ozon hangt met ‘Quand vient l’automne’ de virtuoze thrillerregisseur uit, maar stelt wat teleur in het drama. Een door een oma bereide giftige paddenstoel geeft het startsein voor spanning en mysterie, die je aan het verhaal vastnagelen. Jammer dat de echte emoties onder een dikke laag bladeren blijven liggen.

Ester Šorm

Waardering: 3

Bioscooprelease: 24 oktober 2024