Qu’un seul tienne et les autres suivront (2009)
Regie: Léa Fehner | 120 minuten | drama | Acteurs: Farida Rahouadj, Reda Kateb, Pauline Etienne, Marc Barbé, Vincent Rottiers, Julien Lucas, Delphine Chuillot, Dinara Drukarova, Michaël Erpeling, Fanny Avram, Edmonde Franchi, Françoise Guiol, Oumria Mouffok, Zohra Benali, Fouzia Lyamini, Naser Belhaoues, Kader Mohamed, Magalie Contreras, Brice Kazian, Gertrude Hubert
Je moet maar durven. Met haar eerste langspeelfilm laat regisseuse en scenariste Léa Fehner zien dat ze bekend is met het complexe werk van Mexicanen Iñárritu en Arriaga (’21 Grams’, ‘Babel’). Hoewel het niet precies een mozaïekfilm is, kent ‘Qu’un seul tienne et les autres suivront’ drie parallelle vertellingen en gaat hij over grote thema’s als Liefde, Dood en Verlossing. Bovendien is er het overkoepelend thema van de vereenzaamde stadsmens en zijn honger naar contact. Het zijn thema’s die we ook kennen van Iñárritu en die meesterlijke cinema opleverden.
Meesterlijk is ‘Qu’un seul tienne et les autres suivront’ niet, maar voor een debuut is het een verrassend sterke en zelfverzekerde film. Hoewel hij ruim twee uur duurt, verveelt de film geen seconde. De verhaallijnen wisselen elkaar bijtijds af en het tempo zit er vanaf het begin flink in. De enkele keer dat de film dreigt vast te lopen, duikt er wel weer een nieuw personage op of neemt het verhaal een onverwachte wending. Ook de afwisseling van statische cameravoering (het verhaal van Zohra) en nerveuze handheldshots houdt de kijker bij de les.
De grootste kracht zit in de levensechte personages en de scherpe karaktertekening. Vaak zegt één scène alles over het personage: hoe de opgewekte Laure headfirst in het (geopende) autoraam van haar vrienden verdwijnt, hoe de beschadigde Stéphane ineenkrimpt bij de woedeaanvallen van zijn echtgenote, hoe de rouwende Zohra de kleding van haar overleden zoon streelt. Het zijn moreel ambivalente personages, die andere mensen gebruiken voor hun eigen zaakjes, hoe nobel hun eigen zaakjes soms ook zijn. Ondanks die ambivalentie zijn het personages die onder je huid kruipen en om wie je gaat geven. Die personages worden ook nog eens sterk vertolkt, met een glansrol voor Pauline Etienne als Laure.
Het enige wat wringt bij‘Qu’un seul tienne et les autres suivront’ is dat plot en plotelementen niet altijd geloofwaardig zijn. De plot leunt te veel op toevalligheden, van het soort waarbij iemand een tas laat slingeren waaruit een ander weer cruciale informatie vist. Ook wordt de geloofwaardigheid van de personages een enkele keer opgeofferd aan de voortgang van het verhaal. Bovendien is het verhaal over Stéphane en zijn dubbelganger al vanaf het begin niet heel overtuigend.
Het is te hopen dat de jonge Léa Fehner voor een volgende film volledig vertrouwt op haar psychologisch inzicht en minder geforceerd aan de plot trekt. ‘Qu’un seul tienne et les autres suivront’ wekt in ieder geval verwachtingen. En dat geldt misschien nog meer voor Pauline Etienne, want haar Laure laat je niet meer zo snel los. Net zo min als dit sterke debuut.
Henny Wouters
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 29 juli 2010