Rabia (2009)

Regie: Sebastián Cordero | 89 minuten | thriller, romantiek | Acteurs: Icíar Bollaín, Yon González, Martina García, Gustavo Sánchez Parra, Fernando Tielve, Concha Velasco, Àlex Brendemühl, Javier Tolosa, Xabier Elorriaga, Karlos Aurrekoetxea

De eerste beelden van ‘Rabia’ trekken de kijker mee in het prille liefdesgeluk van José en Rosa. De twee zijn Zuid-Amerikaanse immigranten die in een Spanje een beter leven proberen op te bouwen. José werkt als bouwvakker, Rosa als huishoudhulp bij een dokter. Er lijkt op het eerste gezicht dan ook geen vuiltje aan de lucht. Twee mensen genieten van elkaars aanwezigheid. Maar tijdens het uitwisselen van enkele plaagstootjes tussen de twee krijgen we een blik te zien van José die niet in het idyllisch plaatje past. Een klein, subtiel voorproefje van wat gaat komen. Even later wordt duidelijk dat de bouwvakker zijn jaloerse temperament maar moeilijk in bedwang kan houden. Dat leidt tot een eerste gewelddadige confrontatie met twee garagisten. Als hij dan ook nog ontslagen wordt door zijn tirannieke ploegbaas slaan de stoppen bij José door.

De werkloze immigrant wordt na de noodlottige confrontatie gezocht door de politie en verschuilt zich dan maar halsoverkop in het huis waar zijn vriendin werkt. Voor José wordt zijn schuilplaats een gevangenis waaruit hij de familie Torres observeert. Zijn geliefde Rosa is daarbij heel dichtbij, maar ook ver weg want zich kenbaar maken betekent zijn vonnis. Tussen de imaginaire tralies van zijn zelfgekozen ballingschap wordt de rabiës van José steeds maar groter over datgene wat hij ziet en hoort.

Als commentaar over de toestand van immigranten weegt ‘Rabia’ veel te licht omdat regisseur Sebastiàn Cordero zich liever toespitst op de claustrofobische en gekmakende situatie van José. Misschien werd dit hem wel ingefluisterd door producent Guillermo Del Toro die op deze manier zijn geliefkoosde thema, de horror, in deze prent kon binnensmokkelen. De horror is deze keer wel van een andere aard. Toch zit er een gruwelijk hallucinante scène in deze genietbare, maar niet altijd geloofwaardige thriller. Het moment waarop een ongediertebestrijder rattengif in het huis komt rondstrooien deed ons hart in elk geval sneller kloppen. De trouw die Rosa aan haar lichtjes verknipte vriend zweert is lichtjes hartverwarmend maar ook moeilijk te begrijpen. Zeker omdat het personage van José verre van aimabel oogt. De ellende die hij over zich krijgt is dan ook grotendeels aan hemzelf te wijten. Het feit dat hij als arme immigrant in een vreemd land leeft, heeft daar niets mee te maken. Jammer dat we over hem weinig achtergrondinformatie krijgen. De rol die Gustavo Sánchez Parra voor zijn kiezen krijgt lijkt dan ook erg beperkt maar de acteur zet niettemin een geslaagde interpretatie neer. De ontdekking van deze film is echter Martina García als breekbaar zieltje Rosa.

‘Rabia’ is een verzorgde thriller, met een camera die als een voyeur doorheen het huis cirkelt, die net op tijd stopt.

Jochem Geelen