Rampage – Rampage: The Hillside Strangler Murders (2006)
Regie: Chris Fisher | 90 minuten | drama, misdaad, biografie, thriller | Acteurs: Clifton Collins Jr., Brittany Daniel, Tomas Arana, Eddie Jamison, Channon Roe, Bret Roberts, Joleigh Pulsonetti, Joseph McKelheer, Valerie Stodghill, Lake Bell, Tom Wright, Mike Haggerty, Stephen R. Hudis, Mikal Kartvedt, Michelle Borth, Tess Parker
Die verdomde hippies toch! Terwijl de wereld om hen heen verging, hadden die wietkikkers het veel te druk met zichzelf en hun seksuele en geestverruimende hobbies. Snode moordenaars als Kenneth Bianchi profiteerden van die onoplettendheid en dunde het zich immer uitdijende ras der vrijdenkers genadeloos uit. Bovenstaande zinnen vatten de film ‘Rampage’ zo’n beetje samen. Regisseur Chris Fisher zet de hippiegemeenschap uit de jaren 70 neer als een doelloos door het leven zwalkend groepje mensen met hedonistische verlangens. Stereotiep of niet, het heeft een vrij aardig filmpje opgeleverd.
In ‘Rampage’ wordt geprobeerd om het leven van de seriemoordenaar Kenneth Bianchi neer te zetten. Nou ja, dat mag je verwachten van een film die gebaseerd is op de daden van de beruchte killer en zichzelf nadrukkelijk vernoemd naar de massaslachter. Toch is het juist niet Bianchi die de hoofdrol opeist. Die eer gaat naar het fictieve personage Samantha Stone. Actrice Brittany Daniel zet Stone neer als een warrig hippiemeisje dat tussen haar werkzaamheden als psychologe door, het liefst zoveel mogelijk drugs- en seksorgies afstruint samen met haar ontrouwe vriendje. Slim is Samantha wel, want ze weet in no time door te dringen tot de verknipte geest van de gesloten Kenneth die beweert over meerdere persoonlijkheden te beschikken. Maar is Bianchi, gespeeld door Collins Jr., wel te vertrouwen?
Net als veel recente serial killer films, richt ‘Rampage’ zich voornamelijk op de dienders die de slachter op proberen te pakken. En net als z’n concullega’s bestaat deze film ook ook vrij kleurloze personages en een flamboyante moordenaar. Om z’n hoofdpersonage niet al te saai over te laten komen, laat regisseur Fisher zijn mooie heldin veelvuldig naakt rondlopen. Op de achtergrond zijn er meestal vurige orgies gaande of wordt er collectief geblowd. Vrij shockerend voor de preutsere (Amerikaanse) kijker, maar de doorgewinterde filmfreak zal niet echt warm lopen voor de kunstmatige shockeffecten. Daarnaast zijn de sekscènes ook veel te klinisch en arty farty in beeld gebracht om überhaupt indruk te maken. Maar goed, saai is het niet om naar ‘Rampage’ te kijken, want er altijd wel iets te zien. Daarnaast is de film ook met redelijk veel vaart geschoten.
Het acteerwerk is redelijk, al valt de op de hoes groot aangeprezen Collins Jr. wel een tikkie tegen. Als je de Latino aan het werk hebt gezien in films als ‘187’ of ‘Capote’ weet je wat hij in zijn mars heeft, maar de man laat het behoorlijk afweten in ‘Rampage’. Op de meeste momenten lijkt het net alsof de acteur Edward Norton’s rol in ‘Primal Fear’ aan het kopiëren is. Daniel’s rol daarentegen bestaat vooral uit lichaamstaal en het obsessief roken van massa’s sigaretten en dat kan ze goed.
Het spel van de cast is middelmatig, maar dat past wel bij deze film. Het is duidelijk dat ‘Rampage’ is bedoeld als obscure televisiefilm voor in de late uurtjes. Waarschijnlijk zullen er niet veel mensen naar kijken, maar zij die geïnteresseerd zijn in een gewelddadige film vol vrouwelijk vlees, zullen niet teleurgesteld worden.
Frank v.d. Ven