Re-Animator (1985)

Regie: Stuart Gordon | 88 minuten | komedie, science fiction, horror | Acteurs: Jeffrey Combs, Bruce Abbott, Barbara Crampton, David Gale, Robert Sampson, Gerry Black, Carolyn Purdy-Gordon, Peter Kent, Barbara Pieters, Ian Patrick Williams, Bunny Summers, Al Berry

Als je onverhoopt in het ziekenhuis mocht belanden, kijk dan goed rond of de beruchte dokter Herbert West niet op de loonlijst staat. De arts is niet helemaal zuiver op de graat en kijkt niet op een tragisch overleden patiënt meer of minder. Vaak helpt de beste man ongevraagd een handje bij de stervensbegeleiding van zijn klanten. Maar daar staat wel tegenover dat hij met alle liefde en plezier de jammerlijk overledene weer tot leven wekt met een fluoriserend groen goedje. De schat…

Herbert West (Combs) is een briljant medisch student. De jongen is zijn tijd ver vooruit en zelfs zijn docenten kunnen hem niets meer leren. Als West besluit na een mislukt avontuur in Zwitserland, terug te keren naar zijn geboorteland Amerika breekt de hel los. De student barst van de arrogantie en al snel heeft hij het bestuur van zijn nieuwe universiteit tegen zich in het harnas gejaagd. Maar ook zij kunnen het genie van West niet ontkennen. In het geheim voert de jongeman experimenten uit op overledenen. Experimenten waardoor de doden weer gaan leven.

Let’s face it: ‘Re-Animator’ is geen hoogwaardige filmhuisproductie. Je kunt het debuut van regisseur Stuart Gordon het beste beschouwen als een melige, puberale horror. De film neemt zichzelf niet al te serieus. Zo is het schmierende spel van Combs nogal overdreven en ongeloofwaardig. Acteren kun je het niet noemen, Combs spuit wat idiote one-liners en trekt zijn wenkbrauw op en that’s it. Storend wordt het slappe acteerwerk echter nooit, het cheesy sfeertje van ‘Re-Animator’ geeft de film schwung. De ambiance is zo fout dat stiekem gewoon leuk is.

Over fout gesproken: ook de humor van de film is van een bedroevend puberaal niveau. wat dacht je van een orale seksscène waarin een onthoofd lijk zijn driften botviert op een jonge vrouw? Of een tot leven gewekte kat die als een idioot in het rond springt en alles probeert te bijten wat beweegt? Ook de running gag met een hoofdloze zombie die zijn hoofd continu met zich meesleept in een ijzeren schaal is ook niet al te fijnzinnig. Ontzettend bot, maar wel grappig op een melige manier.

De cast weet dat ze in een melige film meespelen en dat merk je. Vooral West en Gale beseffen maar al te goed in wat voor kolderieke ongein ze terecht zijn gekomen en zetten hun spel heerlijk dik aan. Abbott en Crampton acteren dan weer iets te plechtig, het duo denkt in een veredelde soap mee te spelen en probeert nog wat waardigheid en melodramatiek aan ‘Re-Animator’ toe te voegen. Dat lukt niet helemaal, maar goed je kijkt deze film niet voor het strakke acteerwerk. Waar het om draait is de horror.

En de horror in ‘Re-Animator’ is goed. Verrassend goed zelfs, als je nagaat dat de film over een erg laag budget beschikt. Ondanks de beperkte financiele middelen heeft Gordon toch groots uitgepakt met gorigheid. Bloed stroomt overdadig, en de ledematen zwiepen in het rond en passant worden er ook wat schedels ingeslagen en klappen uitgedeeld. De film is erg expliciet. Gordon pakt echt uit met smerige effecten, van ontploffende oogballen tot verminkte borstkassen: het kan niet op. Heb je een zwakke maag dan kun je ‘Re-Animator’ maar beter vermijden.

‘Re-Animator’ is ondertussen een rasechte cultclassic geworden. Klinkt misschien raar als je nagaat dat de film qua acteerwerk en verhaallijn niet echt denderend in elkaar zit. Maar eigenlijk is de klassiekerstatus van de film niet meer dan logisch, de symbiotische mix van humor en horror is erg knap uitgevoerd. De splatterscènes zijn als gezegd erg overtuigend gemaakt en de kolderieke onzin is tijdloos pubervermaak. Hoewel de film ondertussen al èen paar decennia oud is is Gordon erin geslaagd om de gedateerdheid behoorlijk binnen de perken te houden.

Kortom: ‘Re-Animator’ is een weinig subtiele blood and gore film geworden die lekker wegkijkt. Zorg er wel voor dat je niet gegeten hebt als je de film aanzet. Enne houd dokter West uit de buurt.

Frank v.d. Ven