Reaching for the Moon – Flores Raras (2013)

Regie: Bruno Barreto | 118 minuten | biografie, drama, romantiek | Acteurs: Glória Pires, Miranda Otto, Tracy Middendorf, Marcello Airoldi, Lola Kirke, Tânia Costa, Marianna Mac Niven, Marcio Ehrlich, Treat Williams, Anna Bella

Haar naam zegt nu – en aan deze zijde van de grote plas – misschien niet zo veel meer, maar in literair Amerika is Elizabeth Bishop een grote naam. In de jaren 1949-1950 was ze ‘Dichter des Vaderlands’ in de VS, in 1956 won ze de prestigieuze Pulitzer Prize voor poëzie en verder sleepte ze nog tientallen andere accolades in de wacht. In 2010, 31 jaar na haar dood, werd ze opgenomen in de New York Writers Hall of Fame. Bishop, geboren in 1911, kwam uit een gebroken gezin; haar vader verliet haar nog voor ze haar eerste verjaardag had gevierd en haar moeder belandde niet al te lang daarna in een inrichting. Vervolgens werd ze door haar ouders opgevoed en bleef in die tijd een rusteloze ziel die veel reisde en teveel rookte en dronk. Hoewel ze erom bekend stond extreem op zichzelf te zijn, raakte toch een en ander over haar privéleven bekend. Zo was haar grote liefde de Braziliaanse architecte Lota de Macedo Soares, wiens bekendste werk het Flamengo Park in Rio de Janeiro is. Over die relatie, die vijftien jaar duurde, gaat de Braziliaanse film ‘Reaching for the Moon’ uit 2013.

Aan de basis van de film ligt de biografie ‘Rare and Commonplace Flowers’ van Carmen L. Oliveira uit 2002, een boek dat in Brazilië een regelrechte bestseller werd. We beginnen in het New York van 1951. De inmiddels veertigjarige Elizabeth Bishop (Miranda Otto) bespreekt met haar goede vriend en collega Robert Lowell (Treat Williams) haar writers block. Hij raad haar aan de batterij opnieuw op te laden met een vakantie en Bishop zet snel koers naar Zuid-Amerika. Aanvankelijk om haar vroegere studiegenote Mary (Tracy Middendorf) te verrassen met een kortstondig bezoek, om vervolgens verder te reizen. Mary woont op een prachtig landgoed met haar vriendin Lota (Gloria Pires), een levenslustige maar koppige architecte die aanvankelijk weinig moet hebben van de gestreste dichteres, maar achter die vijandigheid schuilt een enorme aantrekkingskracht. Als gezondheidsproblemen Elizabeth dwingen haar verblijf te verlengen, besluiten zij en Lota gehoor te geven aan hun verlangens. Een driehoeksverhouding met Mary is het gevolg. Een relatie die de vrouwen tot hun grootste successen stuwt. Maar wanneer de jaren vorderen, ontstaan er meer problemen. Elizabeth weet haar drankgebruik niet onder controle te houden en Lota blijkt emotioneel niet al te stabiel.

Regisseur van ‘Reaching for the Moon’ is Bruno Barreto, die vooral in zijn vaderland Brazilië veel films maakte. Toch is dit niet zijn eerste Engelstalige werk, dat was ‘View from the Top’ uit 2003 (met Gwyneth Paltrow in de hoofdrol). ‘Reaching for the Moon’ voldoet in alle opzichten aan de standaarden van de biopic. Vooral de momenten waarop de twee vrouwen, die op het oog totaal niet bij elkaar passen, elkaar het hof proberen te maken, werken het beste. Naarmate de problematische jaren vorderen, verzandt ook deze film, zoals zo veel biopics, in een weinig verheffende opeenstapeling van gebeurtenissen die naar een al te voorspelbare conclusie leiden (ook als je van tevoren niet weet hoe het afloopt). Het zijn vooral de goede, sobere vertolkingen van Otto en Pires – wiens aantrekkingskracht op elkaar erg geloofwaardig is – die de aandacht weten vast te houden, al speelt de mooie cinematografie daar overigens ook een rol in. ‘Reaching for the Moon’ is een onderkoelde, vrij statische vertelling van een opmerkelijke romance, in een land dat juist bekendstaat om zijn warmte en levendigheid. Dat contrast is heel bijzonder, de film is dat jammer genoeg niet.

Patricia Smagge

‘Reaching for the Moon’ wordt vertoond tijdens het Gay & Lesbian Summer Festival 2014 en verschijnt donderdag 21 augustus 2014 op DVD.