Red Eagle – Insee dang (2010)

Regie: Wisit Sasanatieng | 130 minuten | actie | Acteurs: Ananda Everingham, Yarinda Boonnak, Pornwut Sarasin, Wannasingh Prasertkul

Toen de openingscredits van ‘Red Eagle’ over het scherm rolden mijmerden we spontaan over geheim agent 007. Met wat visuele bombast op de achtergrond en een heuse filmsong start deze Thaise prent op dezelfde manier uit de blokken als de Bondfilms. Thailand staat niet meteen bekend als een land dat op filmgebied serieus wat gewicht in de weegschaal kan gooien. Toch wordt snel duidelijk dat kosten nog moeite zijn gespaard om deze would-be blockbuster te lanceren. Helaas geeft het resultaat een dubbel gevoel.

Dit superheldenepos is een update van een reeks uit de jaren 60, ondertussen gezegend met een cultstatus, waaraan abrupt een einde kwam toen de hoofdrolspeler uit een helikopter donderde tijdens een stunt. De nieuwe versie is zonder meer een übercommerciële prent die vreemd genoeg werd gemaakt door een regisseur die de mainstream vooral tracht te vermijden. Wisit Sasanatieng is bekend van ‘Tears of the Black Tiger’ en’ Citizen Dog’, films die mijlenver afstaan van dit exploot. Je kan deze prent dan ook zien als een experiment van iemand die zijn horizon wilde verbreden met het risico plat op zijn smoel te belanden.

De invalshoek lijkt echter meer op een parodie of een op z’n zachtst gezegd rare hommage. Sasanatieng wilde flink de draak steken met het genre want echt serieus kan je de avonturen van de gemaskerde wreker, getooid met een wel erg onnozel, rood zorromasker, onmogelijk nemen. Of wat dacht u van een agent die met een wokpan klappen uitdeelt? Sasanatieng weet wel verdomd goed hoe hij de actie van het scherm moet doen spatten (dat gevecht op het dak). Op optisch gebied valt er heel wat te ontdekken weliswaar in overloadmodus en zo kinderachtig dat hilariteit al snel de bovenhand haalt. Met het aantal afgehakte ledematen kan je zo een organenhandel opzetten. Bovendien zit hij ook nog eens opgezadeld met een snertverhaal vol nevenpersonages en zijsprongetjes waarin corrupte politici, een ondergrondse misdaadbeweging, de bouw van een kerncentrale, persoonlijke demonen van de held, een speurdersduo, een motorbende, een grommende huurmoordenaar en een onvermijdelijke love-interest allemaal op de één of andere manier hun plaats opeisen in het geheel. Net een tuinslang die onder druk wordt gezet en alle kanten uitgaat. Helemaal onzinnig zijn de röntgenfoto’s die ingelast worden wanneer iemand een kogel in zijn knie krijgt of wat botten breekt. Jammer dat de soms stijlvolle enscenering het moet afleggen tegen matte acteerprestaties, slappe dialogen en een kudde labyrintische personages.

Om het grote publiek te kunnen behagen is dit toch net iets teveel kolder in een waanzinnig omhulsel. Batman zou in zijn broek doen van het lachen. Om te eindigen onthullen we nog een kleine spoiler : ‘Red Eagle’ wordt plompverloren afgebroken met de woorden: to be continued…

Jochem Geelen