Red One (2024)

Recensie Red One CinemagazineRegie: Jake Kasdan | 123 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Dwayne Johnson, Chris Evans, Lucy Liu, J.K. Simmons, Bonnie Hunt, Kristofer Hivju, Kiernan Shipka, Mary Elizabeth Ellis, Wesley Kimmel, Nick Kroll, Wyatt Hunt, Clayton Cooper, Lanz Duffy, Marc Evan Jackson, Makana David, Samantha Benson, Ashleigh Domangue, Cody Easterbrook, Nikki Garza, Abel Arias, Eric Jermaine Lavette Jr., Pilot Bunch, Juan Alexander, Megan Hayes, Beau Kasdan, Lorelei Kasdan, Otis Kasdan

Films die fantasie-elementen plaatsen in de echte wereld en dat tot logische extremen doorredeneren lopen op het scherpste van de schede. Want als er één mythologisch wezen bestaat, waar is de rest dan? En als de rest wel bestaat, wat doen zij tijdens deze film? ‘Red One’ (2024) weet deze vragen te beantwoorden in de grootste (en duurste) kerstfilm tot nu toe. Want niet alleen de Kerstman is echt, de rest van de mythologische wereld ook. Maar is het daarmee ook een kerstfilm? Of is het een bekende film met een beetje kerst?

Wanneer de Kerstman (J.K. Simmons) wordt ontvoerd, moeten het hoofd beveiliging van de Noordpool, Callum Drift (Dwayne Johnson), en meesterspeurder Jack O’Malley (Chris Evans) hem terughalen. Maar de twee zijn bepaald geen team. Drift ziet vooral het slechtste van de mens terug in O’Malley, die zelf niets geeft om kerst of zijn medemens. Ondersteund door de Mythological Oversight and Restoration Authority racen de twee tegen de klok in om de Kerstman op tijd terug te vinden voor Kerstavond. En dat terwijl Drift bijna met pensioen zou gaan en O’Malley eigenlijk bij het kerstoptreden van zijn zoon had moeten zijn.

Het grootste pluspunt van ‘Red One’ is de creatieve exercitie. De Noordpool en de werkplaats van de Kerstman zijn een visueel en creatief spektakel. Ook de manier waarop deze fantastische elementen worden verwerkt in de echte wereld is tot in de puntjes en tot het extreme uitgewerkt door magie met technologie te mixen. Ja, de kerstman is een uniek mythologisch wezen met magische krachten waardoor hij inderdaad alle huishoudens ter wereld in één dag kan bezoeken, maar hij maakt ook gebruik van drones en geautomatiseerde pakjesladers. Dat wordt allemaal prachtig vertolkt door een afgetrainde J.K. Simmons. Daarbij is hij zo belangrijk dat hij na een bezoek aan het lokale winkelcentrum wordt begeleid door Amerikaanse straaljagers. De andere mythologische figuren worden beschermd of afgeschermd voor de echte wereld door de Mythological Oversight and Restoration Authority, wat zorgt voor een levend universum zoals alleen de ‘Hellboy’ films (2004 en 2008) van Guillermo del Toro dat konden doen. Het zet de kijker ook meteen aan tot denken, hoe zou de rest van de wereld eruitzien als al deze wezens en mythes naast elkaar zouden bestaan?

Maar waar ‘Red One’ de ogen en de fantasie van de kijker prikkelt, laat de plot wat te wensen over. Het is niet meteen slecht, maar het is ook niet speciaal en zelfs wat voorspelbaar. Het kerstgevoel ontbreekt soms, waardoor de film zo nu en dan voelt als een zomerse actiefilm met een likje rode verf. Soms mist ook de verf, zeker als de kerstfilm zich verplaatst naar Aruba, waar babes in bikini over het stand huppelen op zoek naar boba thee. Ja, het gaat ook over het terugvinden van het kerstgevoel en tijd spenderen met familie, maar dat is meer bijzaak dan een centraal plotpunt. Ook de humor is, uitzonderingen daargelaten, vrij alledaags. Met ongeloof een ietwat vreemde zin herhalen om de film een zekere mate van zelfbewustzijn te geven is ondertussen meer dan grijsgedraaid. En dan hangt er een vreemd gevoel om de film heen alsof je veel elementen al eens gezien hebt. Speelgoed dat van grootte verandert? Een vechtscène met Chris Evans in een trappenhuis? Een internationale schaduworganisatie die alle vreemde dingen monitort? Het voelt allemaal verdacht veel aan als een bepaalde reeks superheldenfilms.

Concluderend, ‘Red One’ (2024) balanceert tussen een oude bekende actiefilm en een verfrissende avonturenfilm. Niet geheel verrassend van een regisseur die eerder ‘Jumanji: Welcome to the Jungle’ (2017) maakte. Het kerstgevoel speelt daartussen, ondanks dat de Kerstman centraal staat, tweede viool. Toch is het, door het creatieve spektakel en de grappen die wél landen, best een vermakelijke avonturenfilm voor jong en oud. Omdat de film zoveel leent van een bepaalde reeks superheldenfilms blijft de vraag toch hangen of de makers van plan zijn meer te doen met deze ramvolle mythologische filmwereld. Wellicht is dat wensdenken en moet één middelmatig plot in een frisse verpakking voldoende zijn rond Kerst.

Sam van Zuilen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 7 november 2024